นั่นหมายความว่า ภารกิจป้องกันแชมป์อาเซียนปลายปีนี้ “ช้างศึก” จะไม่มีชื่อของ ชนาธิป สรงกระสินธ์, ธีราทร บุญมาทัน, ธีรศิลป์ แดงดา และ กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์  สาเหตุคือทัวร์นาเมนต์ดังกล่าว ไม่ใช่ช่วง “ฟีฟ่าเดย์”

โดยเฮดโค้ชเลือดเซิร์บ ถือโอกาสนี้ใช้เวทีนี้ ทดลองแข้งใหม่ เตรียมทีมก่อนเอเชียนคัพ ที่จะโม่แข้งในต้นปีหน้าอีกด้วย

ลางเนื้อชอบลางยา มีผู้เล่นหลายคนกระเด็นเข้ามาในหัว หลากคน หลายความคิด ไอ้โน่นสมควรติด ไอ้นี่น่าหลุด สุดแล้วแต่มุมมองต่างกันไป เช่นเดียวกับผู้เขียน ที่มี 11 ผู้เล่นตัวจริงทีมชาติไทย ในใจเหมือนกัน

หมายเหตุ : รายชื่อเหล่านี้ เป็นเพียงความชอบส่วนตัวผู้เขียนที่อยากแชร์ โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพ

ผู้รักษาประตู : ฉัตรชัย บุตรพรม

ในวันที่ไร้ กวินทร์ และ สินทวีชัย แขวนถุงมือทีมชาติ ชื่อของ “เจ้าบอย” ลอยเข้ามาในหัวคนแรก ทั้งมือการเซฟ ประสบการณ์ ความคงเส้นคงวา ที่มองว่าไม่น่าจะมีใครเก๋ามากกว่านี้

แบ็กขวา : ศศลักษณ์ ไหประโคน

ไม่ต้องสาธยายฝีตีน “เจ้าพี” ให้มากความ การเติบโตแบบก้าวกระโดดในรั้ว บุรีรัมย์ ทำให้เจ้าตัวถูกจับตามองอย่างมาก ทั้งเวทีสโมสรเอเชีย และในนาม “ปราสาทสายฟ้า” เกมรุกดี รับเด่น เล่นได้สุดสะเด่า แถมยังโยกไปเล่นฝั่งซ้ายได้อีกด้วย

แบ็กซ้าย กรกช วิริยอุดมศิริ

วันที่ไม่มี ธีราทร คอยประจำการ หลายชื่อถูกปาใส่หัวสมองมากมาย แต่ในตัวเลือกเหล่านั้นผู้เขียนชอบ กรกช ที่สุด ทั้งเกมรุก-รับ ที่ทำได้อย่างยอดเยี่ยมกับ วินัยในเกมดี มีลูกนิ่งสุดฉมังหวังผลได้คล้าย “โก๋อุ้ม”  

เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ : พรรษา เหมวิบูลย์

ก้าวขึ้นมาเป็นปราการหลังตัวกลางอันดับ 1 ในทัพช้างศึกอย่างภาคภูมิ สำหรับ “เจ้าโย่ง”ที่เด่นทั้งบอลกลางอาการศ และจังหวะอ่านเกม  ฝีตีนกับ บุรีรัมย์ คงตอบข้อสงสัยหลายคนได้อย่างดี

เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ : มานูเอล ทอม เบียรห์

ฟอร์มช่วงหลังของ ทอม ถือว่าค่อนข้างสุดยอดเลยทีเดียว ในการเล่นให้บียู ทั้งเกมรับที่แน่น และเกมรุกที่เติมขึ้นไปลุ้นพังประตูบ่อยครั้ง และผู้เขียนเชื่อว่าหมอนี่น่าจะจับคู่กับ พรรษา ได้ดีที่สุด

มิดฟิลด์ตัวกลาง : ธนบูรณ์ เกษารัตน์

การสลัดอาการบาดเจ็บมา ส่งให้ “ตั้ม” ช่วยบีจีได้อย่างมากมาย ถึงกระนั้นตำแหน่งกองกลาง เมื่อเหลียวมองในทีมชาติ ผู้เขียนเชื่อว่า ยังไม่มีใครทำได้ดีเท่าเขา ทั้งการคุมจังหวะ และตัดเกม

มิดฟิลด์ตัวกลาง : ฐิติพันธ์ พ่วงจันทร์

สุดยอดกองกลางพันธุ์ดุในยุคนี้ ที่เด่นทั้งเกมรับและรุก มีลูกยิงไกล เรียกว่าโคตรครบเครื่อง การสวมทัศนคติเป็นผู้ชนะตลอดเวลายามอยู่ในสนาม คงไม่มีใครหรอก ที่ไม่อยากได้ “นิว” มาอยู่ในทีม

มิดฟิลด์ตัวรุก (ขวา) : ทริสตอง โด

การถูกเปลี่ยนผ่านจากแบ็กมาเล่นปีก ส่งให้ โด รีดฟอร์มเก่งออกมาได้อย่างน่าประทับใจ เพราะธรรมชาติเจ้าตัวเป็นนักเตะสไตล์บุกแหลกอยู่แล้ว กอปรกับวิ่งลงไม่มีหมด การใช้เขาเล่นตัวรุกฝั่งขวา น่าจะช่วยทีมได้อย่างดี

มิดฟิลด์ตัวรุก (กลาง) : อานนท์ อมรเลิศศักดิ์

เอาเข้าจริงตำแน่งนี้ หากไม่ใช่ ชนาธิป ยังมีผู้เล่นอย่าง วรชิต กนิตศรีบำเพ็ญ หรือ สุมัญญา ปุริสาย ที่ทำผลงานได้อย่างดีให้ต้นสังกัด แต่เหตุผลที่เลือกดาวรุ่งวัย 20 เพราะ ชอบความเป็นจอมทัพของ อานนท์ ที่มีสิ่งแปลกใหม่ หรืออะไรไม่คาดคิดให้เห็นเสมอ เรียกว่าเป็นนักเตะที่ผู้เขียนชอบส่วนตัวเลย

มิดฟิลด์ตัวรุก (ซ้าย) : ศิวกรณ์ เตียตระกูล

อีกหนึ่งจอมทัพหมายเลข 10 สิงห์ เชียงราย ที่แม้จะถูกมองผ่านในรั้วทีมชาติ แต่ฟอร์มการเล่นของ “เฟย” สำหรับผู้เขียนนั้น ถือว่าโคตรเจ๋ง อีซ้ายหมอนี่มีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจตลอด เมื่อจับมาเล่นร่วมกับ อานนท์ น่าจะทำให้เกมรุกดูมีมิติหลากหลายมากขึ้น

กองหน้า : ศุภชัย ใจเด็ด

กองหน้าตัวเป้าทีมชาติไทย ที่หายากพอกับ “สาวซิง” เอาเข้าจริงตำแหน่งนี้ ผู้เขียนมองว่า อดิศักดิ์ ไกรษร อาจทำได้ดีกว่า ในการเป็นสไตร์เกอร์ แต่สาเหตุที่เลือกอาร์ม เพราะเป็นดาวยิงที่ทำได้ดีทั้งใน-นอกเขตโทษ และสามารถพักบอลได้ เป็นกองหน้าทีครบเครื่องคนหนึ่ง รวมถึงผ่านประสบการณ์ระดับเอเชียมาแล้ว