ความคาดหวัง เสียงสะท้อนจากสาวกบีจี รวมถึง ปมบางอย่าง ทำให้เขาเคยยื่นคำขาดว่า ชีวิตนี้พร้อมรับงานทุกอย่างในรั้ว ลีโอ สเตเดียม ยกเว้นตำแหน่เฮดโค้ช บีจีเอฟซี แม้จะทำหน้าที่เป็น พนักงานบางกอกกล๊าส อยู่ก็ตาม
ถึงกระนั้น อนุรักษ์ ศรีเกิด นอกจากถือขวดน้ำออกกล้อง ก็ยังมีเวทีให้มันสมองได้ปล่อยของตลอด
ไม่นานหลังพ้นตำแหน่งกุนซือที่บีจี เขารับงานกุนซือทีมชาติไทยรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี อีกครั้ง หลังเคยพาช้างศึก ถล่ม เวียดนาม 6-0 คว้าแชมป์ U-19 ชิงแชมป์อาเซียน เมื่อปี 2015 แม้ครั้งนี้ถึงปลายทางจะไปไม่ได้ดังฝัน ทว่าภาพรวมก็น่าพอใจระดับหนึ่ง จนถูกสโมสรให้ไปคุมทีมพันธมิตรในลีกรองอย่าง ขอนแก่น เอฟซี
………………………………..
วันหนึ่งในช่วงปลายฤดูร้อน ที่ขอนแก่น อนุรักษ์ กับผองเพื่อนอย่าง แม็ก (พัฒนพงษ์ ศรีปราโมช) และ ตั้ม (นิรุจน์ สุระเสียง) กำลังร่วมปฏิบัติการณ์คืนชีพ “เดอะ ทีเร็กซ์” สู่ไทยลีก หลังผลงานในไทยลีก 2 พบตัวเองในตำแหน่งหัวตาราง
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้น!
ปลายสายบอกเพียงแค่ว่าให้ “โค้ชจุ่น” กลับมาที่ปทุมธานีทันที เพื่อรับงาน “เฮดโค้ช” บีจีเอฟซี (อีกครั้ง) แม้ในใจลึกๆ เขาอยากอยู่ ขอนแก่น ต่อ แต่เมื่อคนสั่งคือ “นาย” ทำให้เจ้าตัวปฏิเสธไม่ได้
“ผมบินด่วนจากขอนแก่นมากรุงเทพทันที ตอนนั้นรถยนต์ผมยังจอดไว้ที่ขอนแก่นอยู่เลย” โค้ชจุ่น เผย
นั่นคือการคัมแบ๊กคืนอู่ข้าวอู่น้ำเป็นคำรบที่ 4
สถานการณ์บีจีช่วงนั้นไม่สู้ดีเท่าไหร่ หลัง โจเซฟ เฟร์เร ทิ้งผลงานสุดบู่ และ ความกดดันกองโตไว้ ในแบบที่ อำนาจ แก้วเขียว เข้ามาขัดตาทัพก็ยังไม่อาจพาทีมคืนสู่จุดเดิม
ชอยส์เดียวที่ “โค้ชจุ่น” ได้รับคือ การพาทีมหนีตกชั้น!
อย่างไรก็ตาม ช่วงตลาดซื้อขายเลกที่สองสโมสร เปย์งบประมาณให้ อนุรักษ์ จับจ่ายวัตถุดิบลูกหนังตามใจอยากเพื่อ “ดิ้นเฮือกสุดท้าย”
อนุรักษ์ ตัดสินใจถีบผู้เล่นอย่าง มาริโอ ยูรอฟสกี และ เฟเดริก เมนดี ออกไปจากแผนทำทีมของเขา พร้อมเติม อาเรียล โรดริเกวซ และ ดาวิด บาลา ผนวกกับยืมตัว อานนท์ อมรเลิศศักดิ์ เข้ามาเป็นคีย์แมนประจำทีม
ผลลัพธ์คือ บีจีเอฟซี มีผลงานที่ดีขึ้นอย่างเห็นชัด แม้อาจมีสะดุดตามรายทาง และปัจจุบันขณะยังต้องเสี่ยงต่อการตกชั้น ทว่าเรื่องน่ายินดีคือเขาพาทัพ “บลู แมชชีน” เข้าชิงฟุตบอลถ้วยลีกคัพ จากการเขี่ย บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ร่วงไปเมื่อกลางสัปดาห์
สิ่งที่เข้ามาฉุดให้ บีจี กลับมาน่ากลัว เห็นจะเป็น การเลือกใช้วัตถุดิบอย่างถูกต้อง อนุรักษ์ รู้ว่าจะทำเช่นไรถึงดึงศักยภาพนักเตะในสโมสรที่มีออกมาได้ดีสุด
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ อนุรักษ์ แทบไม่ต่างจากเฮดโค้ช “สำรอง” คอยคุมทีมขัดตาทัพชั่วคราว จากบรรดากุนซือต่างชาติที่ถูกเขี่ยทิ้ง สังเวยผลงานอันอดสู
ขัดตาทัพครั้งที่ 1 : แทน ฟิล สตับบินส์ (5 มีนาคม - 3 พฤษภาคม 2013) ผลงาน แข่ง 7 ชนะ 2 เสมอ 2 แพ้ 3
ขัดตาทัพครั้งที่ 2 : แทน อรรถพล บุษปาคม (16 มิถุนายน - 13 พฤศจิกายน 2014) ผลงาน แข่ง 26 ชนะ 9 เสมอ 7 แพ้ 10
ขัดตาทัพครั้งที่ 3 : แทน ริคาร์โด โรดริเกวซ (25 พฤศจิกายน 2015 - 23 มิถุนายน 2016) ผลงาน แข่ง 24 ชนะ 13 เสมอ 2 แพ้ 9
ขัดตาทัพครั้งที่ 4 : แทน อำนาจ แก้วเขียว (30 เมษายน 2018 - ปัจจุบัน) แข่ง 22 ชนะ 11 เสมอ 6 แพ้ 5
เช่นกันว่า ครั้งนี้ยังไม่มีคำตอบที่แน่ชัด อนุรักษ์ ศรีเกิด จะได้ทำทีมไปถึงเมื่อไหร่ เพราะขนาดพาทีมคว้าแชมป์ เอฟเอคัพ โทรฟี่ใบแรก อย่างทางการของสโมสรเมื่อ 4 ปีก่อน ยังไม่วายถูกดึงลงจากเก้าอี้
และหนนี้ เขากำลังพา บีจีเอฟซี ลุ้นโทรฟี่ใบที่สองประดับตู้สโมสร
ตลกร้ายอย่างหนึ่งคือ ที่ผ่านมา บีจีเอฟซี พยายามเปลี่ยนผ่านกุนซือคนแล้วคนเล่า เพื่อต่อยอดบนถนนลูกหนัง ทว่า เฮดโค้ชอิมพอร์ตไม่ว่าจะเป็น เยอรมัน, บราซิล, อังกฤษ, ออสเตรเลีย หรือ สเปน กลับไม่สามารถเสกความสำเร็จได้ตามที่สโมสรต้องการ
หากแต่ผู้ที่คว้าถ้วยให้ทีมได้กลับเป็น “คนใกล้ตัว” ที่ทีมมองผ่าน และเลือกใช้งานในโมงยามขับขัน หรือ เวลาหาใครไม่ได้แล้วเท่านั้น
………………………………..
หากเปรียบ อนุรักษ์ ศรีเกิด เป็นยาสามัญประจำบ้าน เขาอาจไม่ต่างจาก พาราเซตามอล ยาราคาถูก แต่มากสรรพคุณ
บ่อยครั้งที่เราไม่รู้ว่าร่างกายเป็นอะไร ปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้ ปวดใจ พาราเซตามอล คือยาสามัญอย่างแรกที่ทุกคนนึกถึง จับกรอกปาก กระดกน้ำตาม เดี๋ยวเดียวแม่งก็หาย
บีจีเอฟซี ที่ผ่านมาคงไม่ต่างกัน ในวันทีมผลงานป่วย คิดอะไรไม่ออก มองหายาดีจากต่างประเทศเข้ามากอบกู้อาการโคม่า ทว่าท้ายสุดก็ไม่สามารถบรรเทาอาการป่วยได้
ตัวเลือกสุดท้ายคือ ยาสามัญบ้าน ที่ชื่อว่า อนุรักษ์ ศรีเกิด … อยู่ร่ำไป
