หลังเข้ารับตำแหน่งแทนที่ของ "โชเซ่ มูรินโญ่" ที่สโมสรประกาศแยกทางกันไป ในตำแหน่งรักษาการ โซลชา มีเวลาจนจบฤดูกาลนี้ เพื่อทำให้แมนเชสเตอรื ยูไนเต็ด กลับสู่เส้นทางที่ควรจะเป็นอีกครั้ง
โซลชา ออกมาบอกว่า แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คือบ้านหลังที่สองของเขาเสมอมา และเขาดีใจมากว่า ตัวเองสามารถกลับมายืนในสถานที่แห่งความทรงจำแห่งนี้ได้อีกครั้ง
ช่วงนี้ อดีตกองหน้าทีมชาตินอร์เวย์ จะมาบอกเล่าถึงเรื่องราวบางส่วนในชีวิตของเขา ผ่านบทสัมภาษณ์อย่างเป็นทางการกับสโมสร ไม่แน่ว่าบางเรื่องราว เราอาจจะยังไม่เคยทราบมาก่อนก็ได้
ลิเวอร์พูล ให้ความสนใจ
"มีหลายสโมสรที่ให้ความสนใจในตัวผม ย้อนกลับไปเวลานั้นก็มีบาเยิร์น มิวนิค, พีเอสวี และลิเวอร์พูล นอกจากนี้ ยังมีเปรูจา, กายารี่ และบางทีมจากอิตาลี ด้วยที่สนใจ อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีข้อเสนอแบบจริงจังเข้ามา ความเป็นจริงแล้ว แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คือสโมสรที่ยื่นข้อเสนอมาให้โมลด์ เพื่อขอซื้อตัวผมไปร่วมทีม มันเป็นแบบนั้น"
เดินตามรอยคุณพ่อ ?
"คุณพ่อของผมเป็นนักมวยปล้ำ อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของผม นั่นก็คือการก้าวมาเป็นนักฟุตบอล ผมต้องการลงเล่นให้กับทีมระดับท้องถิ่น ส่วนคุณพ่อของผมเป็นแชมป์มวยปล้ำของนอร์เวย์ ในช่วงระหว่างปี 1966 และ 1971 ส่วนผมคิดว่าตัวเองได้รับแนวความคิดจากท่านมาบ้าง ท่านเป็นคนที่ทำงานอย่างหนัก และเป็นคนที่ถ่อมตน แน่นอนว่า ท่านไม่ใช่คนที่ชอบโวยวาย หรือตะโกนส่งเสียงดัง"
"คุณพ่อเล่าให้ผมฟังในบางเรื่อง เมื่อท่านต้องเผชิญหน้ากับนักมวยปล้ำคนอื่น ทั้งที่มาจากฟินแลนด์ และสวีเดน ท่านจะปล่อยให้พวกนั้นเอาชนะในการฝึกซ้อม มันเป็นแบบนั้นเสมอ ก่อนจะไปเอาคืนในการแข่งขันจริง บางที ผมอาจจะเหมือนท่านตรงจุดนี้ ผมมีคาแร็คเตอร์ที่ดี และเป็นเด็กดี แต่เมื่อการแข่งขันเริ่มต้น บางอย่างที่สำคัญก็จะเข้ามา นั่นคือการคว้าชัยชนะมาครองให้ได้ ผมมีแววตาแห่งความเป็นเสือ ตัวผมไม่ใช่คนดีเท่าไหร่นัก เมื่อตัวผมเองอยู่ในสนาม ซึ่งแตกต่างจากนอกสนามเลย"
ท้าทายกับเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน !!
"ผมไม่เคยเผชิญหน้าโดยตรงกับเซอร์ อเล็กซ์ เลยนะ อย่างไรก็ตาม ครั้งหนึ่ง, เขาเรียกกองหน้าทั้ง 4 คนมาคุย พร้อมบอกว่า ตัวผม และแอนดี้ โคล ลงสนามไปแล้วในเกมพบกับเซาธ์แฮมป์ตัน โดยเกมต่อไป เราจะลงเล่นกับเชลซี ในวันจันทร์ เขาบอกต่อว่า พวกเราลงเล่นเยอะแล้ว พร้อมกับจะส่งเท็ดดี้ เชอร์ริงแฮม และดไวท์ ยอร์ค ลงเล่นบ้าง ทุกคนโอเคใช่มั้ย ? กองหน้า 3 คนตอบกลับว่าโอเค ผมปล่อยให้พวกนั้นเดินออกจากออฟฟิศไปก่อน ก่อนที่ผมจะบอกกับเจ้านายว่า -ผมไม่โอเคครับ !!- เพราะก่อนหน้านั้น เขาเคยท้าทายผม ด้วยการจะเซ็นสัญญาคว้าตัวรุด ฟาน นิสเตลรอย มาร่วมทีม เพราะต้องการอยากจะรู้ว่า ผมสามารถลงสนามหลายเกมติดกันได้หรือไม่"
"ผมบอกต่อว่า ผมกำลังทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม และสามารถยิงประตูได้ด้วย หลังจากที่ผมพักฟื้น 1 วัน เจ้านายสามารถเห็นผมลงสนาม 2 เกมในรอบ 3 วันได้ ก่อนที่เขาจะตอบกลับว่า -โอเค ลูกชาย นายทำถูกต้องแล้ว- หลังจากนั้น เขาก็บอกกับเชอร์ริงแฮม ว่าผมจะได้ลงสนามแทน จากนั้น ผมยิงประตูสุดสวยได้ และผมคิดว่าตัวเองได้พิสูจน์ให้เจ้านายเห็นแล้วว่า ผมเป็นนักเตะที่มีความเป็นแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไม่ใช่แค่ในสนามเท่านั้น แต่เป็นนอกสนามด้วย ความคิดของผมตอนนั้นคือว่า หากคุณสามารถท้าทายผมได้ ผมก็จะท้าทายคุณบ้างเหมือนกัน ซึ่งมันก็ออกมาได้ผลนะ"
โลกลูกหนัง, รอย คีน คือหนึ่งในเพื่อนที่ดีที่สุด
"ผมจำได้เสมอว่า ตอนที่ผมได้รับบาดเจ็บจากการฝึกซ้อม (อันเป็นผลต่อเนื่องมาจนถึงการแขวนสตั๊ด) ผมตรงไปยังโรงพยาบาล และทำการสแกนอย่างละเอียด ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินทางกลับ ผมก็เห็นเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เขาเดินมาบอกกับผมว่า -เป็นยังไงบ้างลูกชาย ?- ผมตอบกลับไปว่า อาการของผมไม่ดีเท่าไหร่ ผมคงต้องเข้ารับการผ่าตัด และต้องเลิกเล่นฟุตบอลแล้ว จากนั้น 15-20 วินาที มันเป็นเหตุการณ์ที่ยอดเยี่ยมสุด เท่าที่ผมเคยเจอมา เจ้านายบอกกับผมว่า -นายสามารถเป็นหนึ่งในโค้ชของฉันได้- ผมรู้สึกว่าตัวเองทำให้เจ้านายตัวเองต้องพบกับความผิดหวัง ด้วยการแขวนสตั๊ดไป แต่ผมไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ ทว่าคำนั้น มันดีต่อผมมากจริงๆ"
"ดังนั้น มันจึงเต็มไปด้วยอารมณ์ (ช่วงเวลาที่ต้องกล่าวคำอำลาที่สนามโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด) ตอนนั้นเป็นเกมที่เราต้องพบกับทีมซันเดอร์แลนด์ มันเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมมาก หากผมสามารถเลือกได้ ผมคงเลือกที่จะประกาศอำลาเล้นทางการค้าแข้งผ่านทางหน้ากระดาษ วันนั้น รอย คีน อยู่ที่สนามด้วย ในฐานะที่เขาเป็นผู้จัดการทีมซันเดอร์แลนด์ เขาเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมทีมที่ดีที่สุดของผมในโลกลูกหนัง และเป็นคนหนึ่งที่ผมมอบความเคารพให้มากที่สุดด้วย ผมลงเล่นให้กับกลุ่มที่มีผู้นำที่ยอดเยี่ยม รอย คีน อยู่ที่นั่น และเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ก็อยู่ที่นั่น นี่เป็นสองคนที่มีความหมายต่อตัวผมมาก แน่นอนว่า ผมอยู่ต่อหน้าแฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทุกคนด้วย"
นิว โซลชา ?
"หลังจากที่ผมบาดเจ็บยาวไปกว่า 2 ปี และกลับมาคว้าแชมป์ลีก ในช่วงปี 2007 มันเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมาก โนอาห์ (ลูกชายของโซลชา) สามารถจดจำผมที่เป็นพ่อของเขาได้ ตั้งแต่อายุได้ 7 ขวบ ในฐานะที่ผมเป็นแชมเปี้ยนกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มันมีความหมายต่อผมมากเลย คุณพ่อของผมเป็นนักมวยปล้ำ และเลิกเล่นไปก่อนที่ผมจะลืมตาดูโลก ผมเลยไม่ต้องการเป็นคุณพ่อที่ต้องมานั่งบอกลูกว่า ผมเคยผ่านการเป็นแชมป์มาแล้ว ผมต้องการให้ลูกชายเห็นมันด้วยตาของตัวเอง"
"สำหรับโนอาห์ ผมอยากบอกเขาว่า ไม่ต้องกังวลว่าคุณพ่อของเขาจะเป็นใคร หากเขาต้องการจะก้าวมาเป็นนักฟุตบอลแล้ว ผมมั่นใจมากว่า เขาจะมีจิตใจที่แข็งแกร่งมากพอที่จะจัดการกับมันได้ เขาใหญ่กว่าผมในช่วงเวลาที่เรามีอายุเท่านั้น ตอนนี้เขาตัวโตกว่า 6 ฟุต 1 เขาเติบโตแซงหน้าผมไปแล้ว เขายังพอมีโอกาส"
