คอลัมน์วันนี้มาคุยกับท่านผู้อ่านกันสองคนในห้วงความคิด ระหว่างที่อ่านบทความอันนี้ไป คุณก็ลองโต้ตอบกับผมดูในใจไปด้วยว่า มันจริงรึเปล่า กับเรื่องราวการตกต่ำลงอย่างต่อเนื่องของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดที่เปิดฤดูกาลมาก็ฟอร์มย่ำแย่กันตั้งแต่แรกๆเลย จนถึงตอนนี้ เตะกันไป6นัด ชนะเพียงแค่2นัด นอกนั้นเสมอ2 แพ้ไปอีก2 มีแค่8แต้ม ในขณะที่คู่อริชนะรวด6นัด แม้กระทั่งทีมอย่างบอร์นมัธ เวสต์แฮม เลสเตอร์ ก็มีคะแนนนำแมนยูไนเต็ดในยุคนี้ไปแล้วใ

ในวันนี้สิ่งที่เราจะคุยกันคือ ประเด็นของการใช้งานนักเตะลูกหม้อสโมสรของเราในฐานะแกนหลักของทีมนั่นเอง

เกริ่นก่อนว่า มันเฟลพอควรที่ต้องทำใจเห็นความแย่ของทีมชุดปัจจุบัน ต้องบอกว่ามูรินโญ่ให้สัมภาษณ์เอาไว้ไม่ได้ผิดเพี้ยนเลยว่า ในตอนนี้ ทีมเราแย่ลงมากกว่าปีที่แล้วเสียอีก ทั้งๆที่เสริมกองหลังตัวแน่นๆมาได้ถึงสองตัว แต่การสูญเสียแนวรุกอาวุธหนักออกไปอย่าง ลูกากู อเล็กซิส ทั้งๆที่ชื่อชั้นบารมี สองตัวนี้ควรจะต้องระดับ "ซุปเปอร์สตาร์ตัวรุกหลักของทีม" แล้วนั้นมันเสียหายพอควรกับเกมรุกของปีศาจแดง

สมมติลองจินตนาการดูเอาเล่นๆ (มันไม่จริงอยู่แล้ว แต่ลองสมมติดู) ว่า รอม กับ เล็ก โชว์ฟอร์มดีเล่นกับทีมเราได้  กองหน้าตัวหลักๆสามสี่ตัวมันก็ควรจะเป็น  "ลูกากู อเล็กซิส มาร์กซิยัล" ตามชื่อชั้น ตามคลาส โดยมี แรช เป็นแค่ตัวสอดแทรกสลับลงได้ทุกตำแหน่ง  ถ้ายังเป็นเซ็ต4คนนี้ของปีที่แล้ว โดยอนุมานว่าทุกคนเล่นได้ เล่นดี

คิดดูว่าสภาพความน่ากลัวของเกมรุก อย่างน้อยๆก็ต้องดีกว่านี้แน่ๆ  ส่วน "ตัวหลักในชุดปัจจุบัน"  ก็มีลินการ์ด มาต้า เปเรร่า แรชฟอร์ด สี่คนนี้ ซึ่ง3ใน4ก็เป็นเด็กปั้นของสโมสรเรา

เอาจริงๆเลยนะ ถ้าใครนึกย้อนไปได้ให้เปรียบเทียบกับทีมของSAF ยุค Class of 92 โอเคนั่นคือเด็กปั้นเยาวชนท้องถิ่นของเราจริงๆทั้งชุด ขึ้นมาทั้งแผง(ทยอยๆกันขึ้นมา แต่ก็มาหมด) แต่หลังจากยุคทองนั้น เซอร์อเล็กซ์ใช้งานนักเตะที่เป็นลูกหม้อสโมสรในฐานะ "ตัวSupport สำรองให้ตัวหลักของทีม" แทบทั้งสิ้น

ย้อนกลับไปดู เราก็จะได้เห็นเด็กปั้นพวกนั้นอยู่ในฐานะสำรอง และเป็นตัวเปลี่ยนหมุนเวียนให้ทีม แต่ไม่มีคนไหนเลยหลังยุคClass of 92 ที่เป็นตัวหลัก แฟลชแบ็คกลับไป ลูกหม้อแมนยูที่ว่านั่นมีใครบ้างล่ะ

ผมเห็นแต่ เฟลทเชอร์ โอเชีย เวสบราวน์ ริชาร์ดสัน (จตุรเทพที่มี5คนก็ปาเข้าไป4แล้วที่เป็น "เด็กปั้นเราเอง" นั่นแปลว่า...) นอกจากนี้พวกลูกหม้อเราส่วนใหญ่ ในยุคป๋าไม่มีใครขึ้นมาเป็นตัวหลักได้เลย ทุกคนยังไม่ดีพอ และถูกปล่อยออกไปเล่นตัวจริงทีมอื่นที่ระดับต่ำกว่าเราแทบทั้งสิ้น ให้ร่ายเรื่องนี้สงสัยจะพูดไม่หมด เพราะมันเยอะแยะมากมายที่เป็นลักษณะนั้น

นึกง่ายๆนะอย่าง เคลฟเวอรี่  เวลเบ็ค  คำถามคือดีพอสำหรับการเล่นตัวจริงให้แมนยูไนเต็ดไหม

อ่ะ อันนี้ชัดไหม ไปรียูเนี่ยนกันที่วัตฟอร์ดแล้ว บ่งบอกเลเวลเด็กปั้นสโมสรเราล้วนๆ

พวกนี้ก็ยังต้องระเห็จเลยแม้จะเป็นลูกหม้อก็ตามที รวมถึงจอนนี่ อีแวนส์ด้วยเป็นต้น ยังไม่ต้องพูดถึงพวกไม่มีที่ลงในอดีตอีกเพียบ ที่ไม่ดีพอจะเล่นให้เรา อย่างเบนฟอส ยานาไซ โรเบิร์ตซีเลอร์ ทอมฮีตัน บาร์ดสลีย์ ฯลฯ ลูกหม้อทั้งนั้น และทุกคนที่ว่า ไม่มีใครสักคนที่ป๋าสามารถจะเอามาใช้งานเป็นตัวหลักให้กับทีมเราได้เลย เพราะคุณภาพของพวกเขาไม่เพียงพอสำหรับ Start XI ให้กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

แต่มาดูยุคนี้ ทีมเรากลับต้องใช้ "ลูกหม้อที่คุณภาพไม่ถึง" พวกนั้นเป็นตัวจริงลงสนาม

โรนัลโด้ และ เมสซี่ กำลังพูดคุยถึงบังลงดอ สมัยที่6ของพวกเขา

ทั้งๆที่ยุคป๋า ป๋าใช้เป็นเพียงแค่ตัวสำรอง คอยสนับสนุนลงหมุนเวียนเท่านั้นเอง แต่ไม่ใช้เป็นตัวหลักแบกทีม ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้น.. ก็อย่างที่เราเห็นกัน นั่นแหละครับ พอยท์ที่ผมอยากจะพูด

ดังนั้นปรัชญาปัจจุบันของผู้จัดการทีมอย่างโอเล่ กุนนาร์ โซลชา ที่พยายามจะใช้เด็กปั้นสโมสรเป็นฐานหลัก แถมยึดโยงกับการเลือกใช้นักเตะในเครือสหราชอาณาจักรอีก จึงเกิดคำถามว่า มันดีจริงๆเหรอที่จะทำแบบนี้ และใช้งานเด็กพวกนี้เป็นกำลังหลักเลย

กิ๊กซี่ สโคลซี่ ที่ว่าระดับตำนานเด็กปั้นของสโมสร แต่ทั้งคู่ก็ยังมี รอย คีน เป็นพี่ใหญ่ในทีมอยู่ดี

อย่างที่เคยเขียนไปในหลายๆบทความแล้ว ทีมเราจำเป็นต้องมีลูกพี่ลงสนาม และต้องการหลายคนเดียว เราขาดผู้นำมานานมาก และรวมถึง นักเตะตัวหลักที่ฝีเท้าระดับสูงพึ่งพาได้จริงๆ

คำถามคือ ในอดีต รอย คีน เป็นเด็กปั้นเราหรือไม่   ก็องโต้ใช่นักเตะท้องุถิ่นย่านนี้หรือไม่? ทุกคำถามมีคำตอบเดียวเลยคือ ไม่ พวกเราซื้อเขาเข้ามาเป็นแกนหลักให้ทีมทั้งนั้น ยังไม่ต้องร่ายยาวถึงคนอื่นๆอีกมากมาย  รุด เฟอร์ดินานด์ ฟานเดอซาร์เองก็ตามที วิดิช  รูนีย์เราก็ไม่ได้ปั้น ยิ่งโรนัลโด้ด้วย นั่นก็ถือว่าไม่ได้ปั้น  ซื้อของดีมีแววสูงอยู่แล้วเอามาปั้นต่อทั้งคู่

FYI : นักเตะที่ว่าเด็กปั้นสโมสรอย่างป็อกบา ตาฮิธ ชง จริงๆแล้วพวกนี้ก็ถูกดึงตัวเข้ามาจากการเห็นแววเก่งทั้งนั้น

ถัดจากเซ็ตลิสต์นักเตะพวกนี้ พวกที่อยู่ระดับรองๆลงมาที่เป็นตัวเปลี่ยน ตัวสนับสนุน ก็นั่นแหละครับถึงจะเป็นเด็กปั้นสโมสรเราอย่าง อีแวนส์ โอเช เฟล็ทช์ ที่ยืนระยะอยู่ในทีมได้นานๆหน่อย แต่พวกนี้ไม่มีใครมีความสำคัญระดับเป็นกำลังหลักของทีมเลย แต่มันอยู่ที่บารมีความเก๋าในการ "บริหารจัดการ" ของเซอร์อเล็กซ์ต่างหากที่ทำให้นักเตะพวกนี้ มีประโยชน์กับทีมในแง่ของ "การใช้งาน" ได้ถึงศักยภาพสูงสุดของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เฟล็ทช์ โอเช เวสบราวน์ พวกนี้ได้ดีเพราะป๋าใช้งานเป็นล้วนๆ  คนนึงก็ดึงมาใช้งานจนหาฟอร์มพีคเจอจนได้   คนหนึ่งก็ใช้งานคุ้มเต็มศักยภาพเล่นได้ทุกตำแหน่ง  อีกคนก็สามารถขุดฟอร์มระดับแบ็คขวาแชมป์ยุโรปขึ้นมาได้ในช่วงที่พีคที่สุด

ฝีมือป๋าล้วนๆ

แต่ในปัจจุบันนี้มันกลับกันไปหมด นักเตะที่เป็นเยาวชนเด็กปั้นท้องถิ่นของสโมสร ในเลเวลเดียวกันกับแก๊งค์เฟล็ทเชอร์พวกนั้น เอาจริงๆเลยนะผมคิดว่า เด็กเราปัจจุบันยังดูอ่อนกว่าสมัยก่อนด้วยซ้ำ เพราะระบบอะคาเดมี่ของเรามันเริ่มจะถดถอย และตามตูดระบบของทีมอื่นแล้ว ไม่เว้นแม้กระทั่งแมนเชสเตอร์ซิตี้ หรือเชลซี ที่ปั้นเด็กดีๆออกมาได้เรื่อยๆ  ยังไม่ต้องพูดถึงโรงเรียนฟุตบอลชั้นนำๆอย่างของเอฟเวอร์ตันหรือเวสต์แฮมเลยที่มีชื่อเสียงมานาน

เฟ็ดเฟ่ยังกะบอยแบนด์

ดังนั้น สิ่งที่ถูกที่ควรทำ และก็มีตัวอย่างมาจากป๋าตรงๆแล้วเรื่องนี้มันชัดเจนมาก นั่นก็คือ เราไม่ควรจะยึดติดกับเรื่องของเด็กปั้นสโมสรอย่างเดียวให้มากนัก มันสุดโต่งเกินไป เพราะแม้ปรัชญาและประวัติศาสตร์สโมสรจะเป็นเช่นนั้น แต่ป๋าเองก็ยังใช้เด็กท้องถิ่นเป็นตัวสนับสนุนของทีมเลย ไม่ใช้เป็นตัวหลัก เพราะมันมีนักเตะอีกมากมายที่ฝีเท้าดีและเก่งกาจกว่ามาก เรื่องของClass of 92 มันไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นมาได้ง่ายๆแต่อย่างใด  เอาแค่มีเด็กปั้นขึ้นมาติดทีมชุดใหญ่สักคนนึงก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว

แต่การจะดันทุรังใช้พวกนี้เป็นตัวจริง มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง ถ้าเด็กคลาสมันไม่ถึงจริงๆ

เขียนมาถึงตรงนี้ น่าจะเห็นปัญหากันชัดเจนแล้ว ทั้งหมดคือการชี้ให้เห็นจุดที่ผิดพลาด แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องมีทางออก เพราะนี่คือการติเพื่อก่อ ไม่ได้ด่าเอามันส์ ดังนั้นแนวทางและสิ่งที่เกิดขึ้น มันควรจะเป็นยังไงถึงจะดีที่สุด .. คำตอบอยู่ในตัวของมันเองมาแล้ว  ถ้าโอเล่ได้ดูบทเรียนและอยากเจริญรอยตามความสำเร็จสโมสรเก่าๆนั้น มันก็คือสิ่งที่ป๋าทำนั่นแหละเป็นตัวอย่างที่ดี  นั่นก็คือ

"เราจะต้องบริหารจัดการการใช้เด็กปั้นของสโมสรให้เหมาะสม ไม่ดึงดันจะใช้เป็นตัวหลักอย่างสุดโต่ง ทั้งๆที่เด็กมันไม่พร้อม"

แม้กระทั่งClass of 92ก็มีลูกพี่ใหญ่ นี่คือภาพคู่ระหว่างคันโตน่า และแม็คโทมิเนย์สมัยเป็นดาวรุ่ง (เดี๋ยวๆๆ)

สิ่งที่ถูกต้องก็คือเราจำเป็นต้องมีนักเตะเก่งๆจริงๆในแต่ละตำแหน่งที่ว่า ซึ่งมันก็ดันไปเกี่ยวโยงกับนโยบายการซื้อขายของสโมสรอีกนั่นแหละ(วนกลับมาเจอต้นตอปัญหาที่บอร์ดอีกแล้ว) หลายคนอาจจะคิดว่า ก็หันไปดูม้านั่งสำรองเรามีใครบ้าง .. โอเล่ไม่มีทางเลือกหรอก ฯลฯ

ใช่ครับ ก็มันเป็นปัญหาต่อเนื่องกันนั่นแหละ ที่ไม่มีตัวเลือก ก็เพราะว่าทีมมันไม่ลงทุนที่จะประสบความสำเร็จเลย ที่เห็นคือซื้อแค่พอรอดตัวไปทีละตลาดๆเท่านั้น แต่การซื้อขายห่วยแตกสิ้นดี ทั้งการลงตลาดช้า การซื้อและถูกโขกราคา ฯลฯ ที่จริงๆแล้วแมนยูไนเต็ดควรจะได้ตัวเป้งๆเก่งๆอย่างน้อยๆอีก 2คน ด้วยซ้ำถึงจะเสมอตัว  เพราะเราเสียกองหน้าตัวหลักๆไปถึงสองคน แถมกองกลางก็หายไปอีก2คน 4ตัวนักเตะชื่อชั้นดีๆทั้งนั้น  แต่สิ่งที่กลับมาคือ 0 เพราะสโมสรไม่ซื้อใครเข้ามาเลย

ได้โปรดอย่านับสองกองหลังที่เพิ่งเข้ามานั่น มันคนละส่วนกัน นั่นคือการเสริมทีมที่ต้องทำอยู่แล้ว แต่กลาง กับ หน้า มันคือการเสียนักเตะโดยที่ไม่มีตัวเข้ามาทดแทน

ก็เลยต้องใช้เด็กปั้นสโมสรอย่างที่เห็นเนี่ยแหละในการลงสนามเป็นตัวจริง 

ซึ่งในด้านทฤษฏีมันไม่ผิดหรอก ผมไม่อยากจะเนิร์ฟเยาวชนสโมสรเราเท่าไหร่ แต่ในความเป็นจริงทางภาคปฏิบัติ คุณก็เห็นกันอยู่แล้วว่า เด็กปั้นเราฝีเท้ามันไม่ถึง ตอนนี้คนเดียวที่เหลือรอดว่า ผ่านจริงๆยืนเป็นตัวหลักได้ มีเพียงแค่ สก็อต แม็คโทมิเนย์เท่านั้นที่ฟอร์มดีจริงๆ  ตัวที่น่าจะเล่นได้ แต่ไม่ได้รับโอกาส มีอีกเพียบ ไม่ว่าจะเป็นโกเมส หรือ ตวนเซเบ้ ที่น่าจะลองเอาลงดูบ้าง อาจจะแกร่งและดีกว่าลินเดอเลิฟก็ได้

ย้อนกลับมาที่ผู้จัดการทีม นี่ก็โดนอีกดอกแล้ว เพราะปากพร่ำบอกว่า ยึดมั่นกับปรัชญาปั้นเด็กของสโมสร แต่ถึงเวลาจริงกลับไม่กล้าส่งเด็กที่ดูจะฟอร์มดีกว่าลงไปใช้งาน แต่ยังยึดกับตัวเก่าๆที่ผลงานย่ำแย่อยู่แบบนั้น ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า

การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในตอนนี้ คงทำอะไรไม่ได้มาก เพราะต้องรอตลาดนักเตะเปิดใหม่อีกครั้ง ถึงจะพอบรรเทาปัญหาการขาดแคลนนักเตะฝีเท้าดีที่จะมายืนเป็นแกนหลักให้ทีมได้เพิ่มขึ้น  ไม่มีทางเลือกอื่นเลยในตอนนี้ ซึ่งในเมื่อเราซื้อตัวเข้ามาไม่ได้ และต้องการใช้งานนักเตะที่มีอยู่ ซึ่งมีแต่ "เด็กปั้นสโมสร" ในหัวข้อของบทความนี้นั้น

โอเล่ควรจะต้องกล้าที่จะ "เปลี่ยนแปลง" บ้าง

ภาพนี้ไม่เกี่ยวกับโอเล่ แต่แค่ให้เห็นว่า นี่ก็อีกหนึ่งเยาวชนที่ไปต่อกับเราไม่ไหวอีกคน

หลายคนคิดว่า ก็มันไม่มีตัวนักเตะให้เขาทำยังไง  แต่ทางด้านแทคติก วิธีการเล่น formation และอื่นๆอีกมากมาย ยังมีอีกเยอะที่คุณจะสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ เพื่อให้ผลการแข่งดีขึ้น โดยที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพายึดติดกับการต้องหานักเตะใหม่อื่นๆมาเข้าทีม  ไม่งั้นในโลกนี้ ทีมไหนฟอร์มแย่ก็ต้องรอซื้อนักเตะใหม่อย่างเดียวเลยหรือไม่  มันก็ไม่ใช่

ผู้เขียนรักโอเล่ไม่แพ้ใครหรอก และจนถึงตอนนี้ก็ไม่ไล่ และไม่เกลียดด้วย แต่โอเล่ควรจะต้องเลิกดึงดันจะใช้สูตรการเล่นที่มันไม่ได้เหมาะสมกับตัวนักเตะที่มีได้แล้ว และลองปรับเปลี่ยนแผน เปลี่ยนวิธีการบ้าง และจะต้องกระตุ้นให้เด็กมันรู้ตัวกันได้แล้วว่า เราอยู่ในสถานะหลังชนฝามานานแล้ว  ถ้าmindset ของเด็กๆคิดว่า แพ้ก็ไม่เป็นไร เกมนอกบ้านไม่เป็นไร  หากยังเป็นแบบนี้บอกเลยว่า น่ากลัว

โอเล่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงในตอนนี้แล้ว หากอยากจะอยู่รอดต่อไปยาวๆ เพื่อที่จะได้ดำเนินแผนการระยะยาวของตัวเองได้ต่อไปในเรื่องของการ "ปั้นทีมเด็กหนุ่ม"  ซึ่งมันจำเป็นต้องใช้เวลา อย่างที่ริโอให้สัมภาษณ์เมื่อวันก่อน ซึ่งผู้เขียนเองเข้าใจเหตุผลเรื่องนี้ดีว่าโอเล่ต้องการเวลาจริงๆ  แต่คำถามคือ ระหว่างที่ต้องการเวลา แล้วทำทีมไม่มีอนาคต ไม่มีวี่แววจะดีขึ้นมาได้เรื่อยๆ  แม้ว่าผมจะอดทนรอได้ แต่ตารางอันดับ และคู่แข่งแย่งตำแหน่งในลีกมันรอคุณหรือไม่ .. มันไม่รอคุณนะโอเล่

เรื่องเด็กปั้นสโมสร กลับไปทบทวนใหม่ซะ แล้วใช้งานเด็กพวกนี้ให้ถูกที่

ไม่จำเป็นต้องดื้อด้านทำมันให้เป็นClass of 2019 หรอก กลับไปดูให้ดีๆว่าป๋าเคยทำมายังไง

ผมยังรอคุณคิดได้อยู่นะ น้าลูกอม

-ศาลาผี-