โดยมีปลายทางอยู่ที่ คาโงชิมะ ยูไนเต็ด สโมสรจากเจลีก 3 ญี่ปุ่น
นอกจากระเป๋าที่ใส่เสื้อผ้า รองเท้าสตั๊ด ในนั้นมี “ความฝัน” ของ สิทธิโชค ภาโส อยู่ด้วย
แม้ขาไปจะมี วิทยา เลาหกุล คุณครูลูกหนัง “ย้า” ร่วมเดินทาง แต่เฮงซังเองก็อยู่ด้วยไม่นาน ก่อนปล่อยให้ฉลามน้อยผจญภัยโดดเดี่ยวในต่างแดน
เขาไม่มีคู่หูช่วยแปลภาษา เหมือนแข้งไทยรายอื่น มีเพียง กูเกิลทรานสเลต ที่เปรียบเสมือน “ล่าม” ยามสื่อสารกับเพื่อนร่วมทีม
ความหนาวเหน็บจากหิมะต้นปี คาโงชิมะ บวกละอองความเหงาที่เริ่มเกาะใจ “ย้า” น้ำตาเด็กหนุ่มที่ห่างบ้านมาไกล ไหลออกมาอย่างไม่อาย ในวันที่ออกมาล่าฝันต่างแดน กำลังใจจากเพื่อน โค้ช ถูกโยนใส่ประปราย ไม่นานเขาเริ่มปรับตัวได้บนเกาะคิวชู
อย่างไรก็ตามด้วยขวบวัยที่ยังละอ่อนบนเวทีลูกหนังแดนซามูไร ทำให้ฝันของ “ย้า” ไม่สวยงามดังที่ตั้งไว้ สุดท้ายเขาเลือกพับ “ความฝัน” ยัดใส่เป้กลับเมืองไทย
ปี 2018 ฉลามน้อยกลับสู่ท้องทะเลชลบุรีอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่า “ย้า” เองยังไม่สามารถเบียดแย่งตัวจริงจากรุ่นพี่ในทีมได้ ชีวิตส่วนใหญ่เจ้าตัวคือการนั่งข้างสนาม รอโอกาสลงไปวาดฝีตีนบนผืนหญ้าในฐานะ “ตัวสำรอง”
ฤดูฝนปี 2020 ชลบุรี เอฟซี ตัดสินใจปล่อย สิทธิโชค ให้กับ ตราด เอฟซี ในสัญญายืมตัว หลังไม่ได้เป็นตัวหลักในหมากของ สะสม พบประเสริฐ กุนซือฉลามชล
“เขาอยู่ที่นี่ (ชลบุรี) ตื่นมาก็เจอแต่แวดล้อมเก่า ๆ อะไรเก่า ๆ ผมคิดว่าอยากลองให้เขาเปลี่ยนไปเจออะไรที่ไม่คุ้นเคยจากที่นี่ดูบ้าง ให้เขาไปเจอบอลเคี่ยว ๆ เรื่องความฟิต หรือรูปแบบการเล่นใหม่ ๆ บ้าง เพื่อที่เขาจะได้พัฒนากว่าเดิม”
เฮงซัง ตอบเหตุผลที่สโมสรปล่อยตัว “ย้า” หลังผู้เขียนต่อสายไปพูดคุย
ไม่นาน “ย้า” ปรับตัวกับบ้านใหม่ชายแดนภาคตะวันออกได้อย่างรวดเร็ว จนได้รับโอกาสลงสนามต่อเนื่อง แม้ทีมจะจมบ๊วยแต่ผลงานถือว่าเด่นกระแทกเบ้าตา
ชีวิตใหม่ของ สิทธิโชค เหมือนกำลังสดใส จนวันหนึ่งเขาได้รับคำสั่งให้กลับไปยังต้นสังกัด ชลบุรี ก่อนสัญญายืมตัวกับ ตราด จะหมดลงในฤดูร้อน 2021
หลัง คาโงชิมะ ยูไนเต็ด แสดงความประสงค์อยากให้เจ้าตัวกลับไปยังเกาะคิวชูอีกครั้ง
ฝันที่เคยพับเก็บไว้ ถูกคลี่ออกมากางท้าทายอีกหน
แต่รอบนี้ครูลูกหนังอย่าง เฮงซัง ไม่บังคับอะไรเขาอีก ไป หรือ ไม่ไป เขาเป็นคนเลือก
แน่นอนหากเขาเลือกไม่ไป เขายังเป็นตัวจริงให้ทีมในไทยลีกได้สบาย ๆ กราฟลูกหนังอยู่ในช่วงขาขึ้น ประตูทีมชาติก็เปิดรออ้ารับ ชีวิตแฮปปี้ดี
ตรงกันข้ามกับการไปตายเอาดาบหน้าที่ญี่ปุ่น ต่างทั้งวัฒนธรรมภาษา สภาพแวดล้อม การปรับตัวเข้ากับแท็คติกที่โน่น ต้องรีดฟอร์มการเล่นพิสูจน์ตัวเองใหม่อีกครั้ง
แต่สุดท้าย “ย้า” เลือกที่จะ “ไป”
แหงล่ะ การกลับไปหนนี้ของเขา นอกจากจะเป็นการกลับไปล่าฝันอีกครั้ง ยังเป็นการกลับไป “แก้ตัว” พิสูจน์ตัวเองอีกคำรบ
ต่างกันที่หนนี้ สิทธิโชค กลับไปในวัย “เติบใหญ่” กว่าเดิม ทั้งเป็นสรีระ ทัศนคติ ประสบการณ์ (และคงไม่ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนครั้งแรก)
เป็นเด็กหนุ่มวัย 21 ที่พร้อมบวกตั้งแต่ความหนาวเหน็บของอากาศ ยันคู่แข่งในสนาม
รวมถึงเป็นวัยที่อาจล่วงรู้แล้วว่า ฝันที่มีแต่ความสวยงาม ไร้อุปสรรคทิ่มแทง มันไม่เคยมีอยู่จริง
