กับ “ฟุตบอล” คงไม่ต่างกันไป
แข้งระดับซุปตาร์ ผู้มาพร้อมชื่อเสียง หรือ กองหน้าดาวยิง แนวรับพันธุ์แกร่ง มิดฟิลด์ที่ใช้มันสมองไปพร้อมสองเท้า หลายคนเข้าไปอยู่ในใจแฟนบอลอย่างเหนียวแน่น บ้างถูกนิยามว่า “ขาดเธอไม่ได้ หัวใจขอสารภาพ”
แล้วคนที่อยู่เบื้องหลังภาพความงามเหล่านั้นล่ะ ?
ในวงดนตรี “คอนวอย” คือหน้าทีที่ถูกมองผ่านมากสุด ทั้งเอาเข้าจริง ตำแหน่งนี้คือผู้เนรมิตความงดงามบนเวทีคอนเสิร์ต ทำงานเงียบๆในมุมหนึ่งพร้อมนักดนตรี
วงการลูกหนังเองก็มีแข้งที่เปรียบเสมือน “คอนวอย” ของทีมอยู่ ไม่โดดเด่นเตะเบ้าตา แต่เป็นนักเตะในแบบที่เรียกด้วยศัพท์ชาวบ้านว่า “ของมันต้องมี”
สัปดาห์ก่อนฉันพบ “คอนวอยลูกหนัง” ที่รั้วคลองเตย
เขาไม่เคยผ่านการพาสเจอไรซ์ระดับทีมชาติ
เขาไม่ผ่านโรงเรียนลูกหนังที่คอยบ่มเพาะฝีเท้า แต่หาวิชาเอาจากฟุตบอลเดินสาย
เขาไม่ได้เป็น “ซุปตาร์” ที่มีใบหน้าให้อนงค์นางเล็ก-ใหญ่ "น้ำเดิน"
เขาคือนักเตะที่แฟนบอลนับคนได้ จะยอมสกรีนหมายเลข-ชื่อเขาลงบนแผ่นหลังเสื้อ
แต่ทุกครั้งยามได้รับโอกาสลงสนาม แข้งหมายเลข 13 ที่ชื่อ อดิศร แดงเรือง คนนี้พร้อมทำทุกวิถีทางให้ทีมเก็บชัยชนะ
บนวัยอายุแตะตัวเลข 30 เขายังใช้ชีวิตบนสนามรบสีเขียวอย่างราบเรียบธรรมดา ท่ามกลางดง “ซุปตาร์” มากดีกรีในถิ่น แพท สเตเดียม
ชื่อชั้นของ “เบนซ์” อาจไม่เปรี้ยงดังสนั่น แต่หากวัดกันที่วิชาสร้างเสริมประสบการณ์ลูกหนังโดยเฉพาะ เชื่อว่า อดิศร อาจมีมากเป็นลำดับต้นในสโมสร
เริ่มฉากชีวิตลูกหนังจากการเป็นช่างกลโรงงาน พาตัวเองเดินสาย แง้มประตูทักทายฟุตบอลลีกครั้งแรกในชีวิตกับ นครปฐม เอฟซี พุ่งชนตลกร้ายโลกฟุตบอล จนทีมถูกแบนออกจากสารบบฟุตบอลไทยไปพักใหญ่
จากความไม่แน่นอนในลีกอาชีพ “เบ็นซ์” เคยตัดสินใจพาตัวเองออกจากวงการลูกหนังพักหนึ่ง เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ ออสเตรเลีย แต่หลังจากลีกเริ่มบูมและตั้งตัวได้ เขาเกาะนกเหล็กมายังแผ่นดินเกิดอีกหน และได้ค้าแข้งกับ สมุทรสงคราม เอฟซี ที่มี สมชาย ชวยบุญชุม กุมบังเหียน
ล้ม ลุก คลุกคลาน ผ่านร้อน-หนาว ตามสไตล์ปลาทู ก่อนท้ายสุดสโมสรจะหล่นลงไปเล่นดิวิชั่น 1 ถึงกระนั้นด้วยผลงานที่ถูกฝากไว้ในสนาม ส่งให้ “น้าฉ่วย” ไม่รีรอหนีบเจ้าตัวมายังรั้วคลองเตย
ตลกร้ายวาบมาทักทายอีกครั้ง อดิศร พุ่งชนการหนีตกชั้นอีกหน ทว่าครานี้เขาเรียกอยู่กับทีมไม่ไปไหน ลงไปหวดสะบั้นหั่นแหลกในดิวิชั่น 1 ก่อนพบตัวเองบนลีกสูงสุดจวบปัจจุบันขณะ
เขาคือมิดฟิลด์พันธุ์ผึ้งงาน อาศัยความขยันวิ่งพล่านไปทั่วสนาม ปัดกวาดงานที่ได้รับมอบหมายหลังแนวรับแม้ชื่อชั้นจะไม่เปรี้ยงปร้าง แต่ได้รับการยอมรับจากกุนซือที่ผ่านเข้ามาในถิ่น “แสด-น้ำเงิน” ตลอด
สมชาย ชวยบุญชุม - ไพบูลย์ เลิศวิมลรัตน์ - แกรี่ สตีเว่นส์ - สมชาย ทรัพย์เพิ่ม - มาซาฮิโร วาดะ - จเด็จ มีลาภ - เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง - จเด็ด มีลาภ (รอบ 2)
ไม่ว่า “เก้าอี้ลูกหนัง” จะถูกเปลี่ยนผ่านไปเท่าไหร่ อดิศร แดงเรือง ยังเป็นส่วนสำคัญที่อยู่คู่ทีมมาตลอด
วันนี้ ... ท่ามกลางแสงไฟในอัฒจันทร์ แพท สเตเดียม ชื่ออย่าง นุรูล ศรียานเก็ม, ดราแกน บอสโควิช, เซร์คิโอ ซัวเรส, ดาบิด โรเชลา, บดินทร์ ผาลา, ปกรณ์ เปรมภักดิ์, ศิวกรณ์ จักขุประสาท ถูกเปล่งออกมาทุ่งสารพัดทิศจากชาวแสด-น้ำเงิน ยังมีมิดฟิลด์ร่างบางคนหนึ่ง ที่ทุ่มเทระดับแปดสิบตีนถีบในยูนิฟอร์มท่าเรือ ร่วมขับเคลื่อนทีมไปพร้อมกับผู้เล่นที่เอ่ยมา
จากวันที่หิ้วสตั๊ดและหัวใจมาฝากไว้ที่ แพท สเตเดียม ปี 2015 ถึงปัจจุบันขณะ เขายังเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยน
รอโอกาสจากข้างสนาม วิ่งพล่านบนฟลอร์หญ้าสีเขียว ทำหน้าที่คอนวอยลูกหนัง เป็นคนเบื้องหลังที่เข้าถึงง่าย ใช้แรงงานเป็นหลักตามเดิม
ฉีกยิ้มในวันที่ทีมชนะ เงยหน้ามองฟ้าเสียใจในวันที่ทีมพ่ายแพ้ อยู่ในมุมเล็กๆของรั้วคลองเตย
