อาจเพราะแกนหลักทีมยังอยู่กันครบ กอปรกับ มาริโอ ยูรอฟสกี เน้นใช้ดาวรุ่งผสมกับแข้งฝีตีนดีที่มีอยู่ ขนาดทีมไม่ต้องใหญ่ แต่มีนักเตะให้หยิบจับทดแทนได้
นับนิ้วถึงปัจจุบันขณะ “กิเลนผยอง” เปิดตัวผู้เล่นใหม่ไปเพียง 4 คนเท่านั้น
ประกอบด้วย เอกนิษฐ์ ปัญญา, อดิศักดิ์ ไกรษร, โรนัน เปลยจ์เมน และ ฮง ชอง-อุค
ที่น่าสนใจคือหากมองดูการเสริมทัพทั้ง 4 คน ล้วนแล้วแต่เป็นการ “เกาถูกที่คัน” ทั้งสิ้น
ไม่มีทุ่มซื้อมา “กองดอง” แต่จ่ายเท่าที่คิดว่าควรจ่าย
ไล่มาตั้งแต่ “บุ๊ค เอกนิษฐ์” แม้สโมสรจะเทเม็ดเงินราวแตะหลัก 30 ล้านในการแลกลายเซ็นตัวรุกวัย 22 มาร่วมทัพ แต่นี่คือการ “ซื้ออนาคต”
ในแง่ธุรกิจ “บุ๊ค” คือ 1 ในนักเตะที่ได้รับการจับตามองจากเจลีก และ “กิเลนผยอง” เองมีพันธมิตรลูกหนังฝั่งญี่ปุ่นอยู่ หากเจียระไน เรียกความมั่นใจให้เจ้าตัวกลับมาเป็น “เด็กนรก” ได้อีกครั้ง ก็มีโอกาสลุยต่างแดน เด็กได้ตามฝัน สโมสรได้ค่าตัวที่ลงทุนไปคืน
หรือหากตัดชอยส์เรื่อง “ธุรกิจ” ออกไป เอกนิษฐ์ คือแนวรุกเบอร์ต้น ๆ ของเมืองไทยที่เล่นได้สารพัดประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นมิดฟิลด์หลังกองหน้า หรือตัวริมเส้น เขาสามารถตอบโจทย์ทีมในสไตล์ “มาริโอ” ได้แน่ และจะเป็นตัวเลือก 11 คนแรกอย่างไม่ต้องสงสัย
ขณะที่ “กอลฟ์ อดิศักดิ์” ที่หมดสัญญายืมตัวจาก การท่าเรือ กลับคืนบ้านเก่าอีกครั้ง จริงอยู่ในวัย 31 ปี อาจไม่เฉียบขาดเปรี้ยงหายเหมือนสมัย 3-4 ปีที่ผ่านมา ทว่านี่คือ “อะไหล่” หรือนักเตะในระบบหมุนเวียนที่สโมสรควรมี
เพราะตัวเลือกที่มีในกองหน้าอย่าง เฮนรี อานิเยร์ กับ ปรเมศย์ อาจวิไล หากจะแบก 2 คนนี้เล่นทั้งฤดูกาลคงไม่ไหว อย่างน้อยแม้ปัจจุบันความเร็วอาจหายไป แต่ลูกเก๋า หรือสัญชาตญาณการหิวประตู กอล์ฟ ยังคงช่วยทีมได้
ส่วน โรนัน เปลยจ์เมน แบ็กซ้ายลูกครึ่งไทย-เนเธอร์แลนด์ วัย 19 ที่อิมพอร์ตมาจาก ฟอร์ทูนา ซิตตาร์ด ถือเป็นอีกคนที่เสริมได้ถูกจุด
ฤดูกาลที่ผ่านมา เมืองทอง มีแบ็กซ้ายอาชีพเพียงคนเดียวคือ วัฒนากรณ์ สวัสดิ์ละคร ที่ลงเล่นไป 26 นัดในลีก โดยใช้ สุพร ปีนะกาตาโพธิ์ แบ็กขวาโยกมาเล่นในบางนัด
การมาของ เปลยจ์เมน ทำให้ มาริโอ สามารถเลือกใช้งานทั้ง 2 ได้ตามใจอยาก ใครโชว์ผลงานดี ตอบโจทย์แท็คติกได้มากกว่า ก็ส่งลง มีคนคอยสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนทั้งซีซั่น ไม่ต้องโยกแบ็กขวามาใช้งานเหมือนซีซั่นที่ผ่านมา
รายสุดท้าย ฮง ชอง-อุค แนวรับเกาหลีใต้ ที่ยืมตัวมาจาก เชจู ยูไนเต็ด
ผู้เขียนลองไปส่องโปร์ไฟล์มาพบว่า เจ้าตัวได้รับโอกาสลงสนามแค่ 5 เกมเท่านั้น และ 5 เกมที่ลงสนาม เป็นการลงเล่นท้ายเกมทั้งหมด ตลอดทั้งซีซั่นได้เล่นรวม 98 นาทีเท่านั้น และมากกว่าครึ่งที่ไม่แม้แต่มีชื่อในม้านั่งสำรอง
คำถามคือ เมืองทอง เห็นอะไรในตัวเด็ก 19 คนนี้
ที่ผ่านมาเวลาทีมเซ็นแข้ง “โควตาเอเชีย” สัญชาติเกาหลีใต้ ล้วนแล้วแต่ดึงตัวนักเตะมากประสบการณ์ที่แบกทีมได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น อี โฮ หรือ โอ บัน-ซอค
แต่นี่กลับเป็นดาวรุ่งที่แม้ได้รับโอกาสน้อยนิดในเคลีก
อย่างไรก็ดีเมื่อมองในเรื่องของ “ตำแหน่ง” ชอง-อุค สามารถเล่นได้ทั้งปราการหลังตัวกลางและมิดฟิลด์ตัวรับ เป็นแข้งสารพัดประโยชน์ในเกมรับ และมีส่วนสูงถึง 186 ซม.
ยิ่งกับฤดูกาลที่จบไป เมืองทอง ปล่อยกองกลางอย่าง สรวิทย์ พานทอง, พัชรพล อินทนี และ อติคุณ มีท้วม ออกไป ไหนจะกองหลังอย่าง มาร์โก บัลลินี อีก
การได้แข้งเกรดเอเชียเข้ามาช่วยเติมเต็มแนวรับที่มีอยู่ อาจเป็นทางเลือกที่ดี หากโชว์ฟอร์มเข้าตาได้ก็ถือว่าเป็นกำไร ได้ของแจ่มแบบไม่ต้องจ่ายเงินแพง หรือหากประเมินฝีตีนแล้วไม่ผ่าน ก็แค่ปล่อยกลับต้นสังกัดเดิมนักเตะ ไม่มีอะไรเสียหาย
เป็นฤดูกาลที่กิเลนผยองน่าจับตามองอย่างยิ่ง
