สำหรับ มาร์เซโล่ แบ็คซ้ายมากประสบการณ์ชาวบราซิเลี่ยน โดยเขาย้ายมาหาความท้าทายใหม่ในลีกกรีซ หลังจากที่ทางดาวเตะวัย 34 ปี ประสบความสำเร็จอย่างมากมายกับเรอัล มาดริด ผ่านการคว้าแชมป์ลาลีกา 6 สมัย, โกปา เดล เรย์ 2 สมัย,ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก 5 สมัย, ยูฟ่า ซูเปอร์ คัพ 3 สมัย และสโมสรโลก 4 สมัย
ช่วงนี้ เราลองไปย้อนความทรงจำกันหน่อย ตั้งแต่เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าใส ที่ย้ายมาเล่นบนแผ่นดินยุโรปใหม่ๆกับเรอัล มาดริด เพื่อแฟนบอล “ราชันชุดขาว” จะได้คลายความคิดถึงนักเตะรายนี้บ้าง
“โรแบร์โต้ คาร์ลอส คือไอดอลของผม”
มาร์เซโล่ ออกมาย้อนความทรงจำ สมัยเป็นเด็กบราซิเลี่ยน วัย 18 ปี ที่ย้ายจากทีมในบ้านเกิดอย่างฟลูมิเนนเซ่ มาเล่นกับเรอัล มาดริด ในช่วงเดือนมกราคม ปี 2007 โดยการเล่นฟุตบอลอาชีพเพียงไม่นาน และย้ายมาร่วมทีมระดับโลก ไม่เพียงสร้างความตื่นเต้นเท่านั้น “ราชันชุดขาว” ยังมีฮีโร่ในดวงใจ ที่เล่นตำแหน่งเดียวกับเขาอยู่ด้วย
“เมื่อคุณเดินเข้าไปในห้องล็อกเกอร์ คุณจะเจอกับโรบินโญ่, ซิซินโญ่, ชูลิโอ บัปติสต้า, เอเมอร์สัน, โรนัลโด้, โรแบร์โต้ คาร์ลอส และแน่นอน สโมสรมีกาซิยาส, ราอูล, เบ็คแฮม และคันนาวาโร่” เขาเล่าต่อ
“เด็กตัวน้อยอย่างผมเดินเข้ามานี่แบบว่า -โอ้ ตายแล้ว !!!- ผมรู้จักคนพวกนี้ผ่านทางวิดีโอ เกมส์ ผมอยากบอกบางอย่างเกี่ยวกับเรอัล มาดริด นี่คือสโมสรที่แสนพิเศษเลย”
“ในวันแรกของผมที่เรอัล มาดริด โรแบร์โต้ คาร์ลอส เดินเข้ามาหาผม พร้อมกับกล่าวว่า -นี่คือเบอร์โทรของฉัน หากนายต้องการอะไร ไม่ว่าอะไรก็ตาม นายโทรหาฉันได้เสมอ-“
“วันคริสต์มาสแรกของผมที่มาดริด เขาเชิญภรรยา และผมไปที่บ้านของเขา ผู้ชายคนนี้คือไอดอลของผม เรากำลังแย่งชิงตำแหน่งแบ็คซ้ายกัน คนส่วนใหญ่ไม่ทำแบบนั้นหรอก โดยเฉพาะกับเด็กหน้าใหม่ อย่างไรก็ตาม นี่คือโรแบร์โต้ คาร์ลอส นี่คือสิ่งที่บอกถึงความเป็นลูกผู้ชาย”
ช่วงเวลาเพียงครึ่งฤดูกาล เขาลงเล่นในศึกลาลีกา 6 เกม พร้อมกับจบซีซั่น 2006-07 ในฐานะส่วนหนึ่งของแชมป์ลาลีกา สเปน หลังจากนั้น เรอัล มาดริด มีแนวความคิดว่า อยากปล่อยตัวเขาออกไปหาประสบการณ์ ในการเล่นแบบยืมตัว แต่การตอบปฏิเสธไป ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ที่เปลี่ยนแปลงเส้นทางลูกหนังของเขาไปตลอดกาล
“คุณได้เรียนรู้อย่างรวดเร็วว่า เรอัล มาดริด มีมาตรฐานสูงขนาดไหน กระทั่งจบซีซั่นแรก ผู้อำนวยการเรียกผมเข้าไปคุยที่ห้องทำงานของเขา ผมยังเด็ก และทำตัวบ้าๆ ผมเดินเข้าไปในห้องนั้น พร้อมกับสวมหมวกเบสบอล โดยคาดหวังว่า เราอาจได้คุยกันเล็กน้อย”
“แต่แล้ว เขาบอกผมว่า สโมสรอยากปล่อยผมไปเล่นทีมอื่นแบบยืมตัว ผมเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังจะทำนะ พวกเขาอยากให้ผมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ แต่ผมคิดว่า นี่คือชีวิตจริง หากผมย้ายออกไปตอนนี้ ผมอาจไม่ได้กลับมาอีกแล้ว”
“สโมสรอยากให้ผมเซ็นเอกสารบางอย่าง สิ่งเดียวที่ผมถามคือ -ถ้าผมไม่เซ็นสัญญานี้ ผมก็ไม่ต้องย้ายทีมใช่มั้ย ?- เขาตอบกลับมาว่า -ใช่ ถ้าไม่เซ็นสัญญา นายก็อยู่เฉยๆ หากผู้จัดการทีมอยากให้นายอยู่ มันก็เป็นแบบนั้นได้ กระนั้น ฉันคิดว่านายควรออกไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์บางอย่าง-”
“ผมตอบไปว่า -ผมจะหาประสบการณ์ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม- ผมขอบคุณเขา และเดินออกจากห้องไป ผลสุดท้าย โรแบร์โต้ คาร์ลอส ย้ายทีมออกไปในช่วงซัมเมอร์นั้น ทำให้ผมมีโอกาสลงสนามมากขึ้น จากนั้น ผมก็ออกโบยบิน”
นั่นคือจุดเริ่มต้นของ 15 ฤดูกาลเศษในถิ่น “ซานติอาโก้ เบอนาเบว” ที่เขากวาดแชมป์ไป 25 โทรฟี่ พร้อมกับสถาปนาตัวเองเป็นแบ็คซ้ายระดับต้นๆของโลก สิ้นสุดช่วงเวลาที่สโมสรแห่งนี้ด้วยความยิ่งใหญ่
วันแรกก้าวเข้ามาแบบเด็กหนุ่มอ่อนวัย วันนี้เดินจากไปอย่างตำนาน
