ซึ่งก็ไม่ผิดคาด คอมเมนต์โซเชียลถาโถมกันตั้งคำถาม ก่นด่าสารพัด

เอาเข้าจริงเรื่องนี้ไม่ผิด แฟนบอลมีสิทธิตั้งคำถามได้

เช่น ฉัตรชัย บุตรพรม บาดเจ็บยาวจนเพิ่งกลับมาซ้อม

เชาว์วัฒน์ วีระชาติ ที่ไปอยู่ญี่ปุ่น ไม่ได้ลงเล่นเกมเจีกกับ เซเรโซ โอซากา สักนาที

ปวีร์ ตัณฑะเตมีย์ ลงเล่นเป็นตัวจริงให้ราชบุรี แค่ไม่กี่เกม และเสียตำแหน่ง 11 คนแรกไป

เบน เดวิส และ ชาริล ชัปปุยส์ ไม่ใช่ตัวหลักในถิ่น แพท สเตเดียม

เหตุใด มาโน โพลกิง ถึงเรียกแข้งเหล่านี้มา ?

หากแต่มองในมุมโค้ชทีมชาติไทย และ สมาคมฟุตบอล รายชื่อลอตนี้คือชุดแรก ที่แจ้งลงทะเบียนเบื้องต้นกับทาง สหพันธ์ฟุตบอลอาเซียน

มาโน และ สมาคมฟุตบอล รู้อยู่แก่ใจว่า 75 ผู้เล่นที่เรียกมา ไม่มีทางได้เลือกเต็ม ๆ ทั้งหมดแน่ ๆ ล้านเปอร์เซ็นต์

เหตุผลคือทัวร์นาเมนต์ อาเซียนคัพ ไม่ได้อยู่ในปฏิทิน “ฟีฟ่าเดย์” สโมสรมีสิทธิไม่ปล่อยตัวผู้เล่นได้ หรือแม้แต่นักเตะช่วงนั้นอยากบินไปเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัว ไม่อยากเล่นทีมชาติ ก็เป็นสิทธิที่พึงจะทำได้เช่นกัน หรือบางคนอยากเล่นทีมชาติ แต่ดันมาบาดเจ็บ

เมื่อ มาโน สมาคม รู้ จึงต้องหว่านแหเรียกผู้เล่นแบบกว้าง ๆ ไว้ก่อน คนไหนไม่พร้อม ไม่สะดวก ไม่ปล่อยให้ ก็ค่อย ๆ กาทิ้งไป ให้เหลือกลุ่มนักเตะที่ต้องการ

นัยหนึ่งในแง่ดีคือ เป็นการประกาศให้นักฟุตบอลรู้แต่เนิ่น ๆ ประมาณว่า เออกูแอบดูฟอร์มมึงอยู่นะ มึงมีรายชื่อใน 75 คนที่กูส่งไปลงทะเบียนกับเอเอฟเอฟนะ รักษาฟอร์มดี ๆ เดี่ยวพี่พาไปทัวร์อาเซียน อะไรประมาณนี้

แข้งหน้าเดิมบางคนอาจยักไหล่ไม่ใส่ใจ เฉย ๆ แต่ผู้เล่นหน้าใหม่ สำหรับพวกเขาการติดทีมชาติเป็นความฝันที่สักครั้งอยากไปให้ถึง ยิ่งเป็นแพสชั่นให้นักเตะเร่งผลิตฟอร์มการเล่น รักษามาตรฐานตัวเองให้สม่ำเสมอ

การเรียกผู้เล่นล่วงหน้าเรียกผู้เล่นทั้ง 75 คนไว้ในสิสต์ ในมุมของเรา ถือว่าเป็นการทำงานที่รวดเร็ว น่าชื่นชม นักฟุตบอลวางแผนชีวิตถูก สโมสรก็ตัดสินใจเลือกว่าจะปล่อยใครมาได้บ้าง สมาคมจะได้วางแผนได้ ไม่ต้องมาไฟลนก้นไล่โทรขอเหมือนผ่าน ๆ มา

แต่เชื่อเถอะว่า ต่อให้ดราฟต์สุดท้าย มาโน เลือก 23 ผู้เล่นลุย อาเซียนคัพ ได้สำเร็จ สุดท้ายก็ไม่วายหนี “ดราม่า” พ้นอยู่ดี

เพราะไม่มีครั้งไหนที่การประกาศรายชื่อผู้เล่นจะ “ถูกใจ” แฟนบอลทั้งหมด

แต่ถึงกระนั้นเราก็อยากให้ “เคารพ” การตัดสินใจของคนเป็นโค้ชด้วย

นักเตะที่โค้ชเลือกมา อาจทำผลงานกับสโมสรไม่เข้าตา แต่เล่นในทีมชาติดี หรือบางคนอาจเป็นผู้เล่น “คู่บุญ” ของโค้ช

โค้ชทุกคนมี “ตำราลูกหนัง” มีแข้งคนโปรดในใจ ที่รู้มือใช้งานตอบโจทย์แท็คติกได้ตามสเปก ซึ่งเป็นปกติของกุนซือทั่วโลก

อย่างไรก็ตามแม้ไม่ถูกใจแฟนบอล และโค้ชมีสิทธิเลือก แต่มันก็มาพร้อมราคาที่ต้องจ่ายเช่นกัน อย่างหากฟอร์มไม่ดี โค้ชเองก็มีส่วนถูกสวด และมีส่วนรับผิดชอบ

สุดท้าย ตอนนี้อย่าเพิ่งดราม่า ก่นด่าอะไรเลย

ให้โค้ชเขาเลือกผู้เล่นที่ดีที่สุดของเขาเถอะ

ถ้าบทสรุปในสนามมันออกมาไม่ประทับใจ ค่อยวอร์มนิ้วมากระแทกคีย์บอร์ดกันอีกที