ในเกมเยือน เอสตาดิโอ เด เซรามีก้า ของ บียาร์เรอัล , คาร์โล อันเชล็อตติ มีปัญหาผู้เล่นบาดเจ็บ 2 รายในตำแหน่งแบ็กขวาคือ ดาเนี่ยล การ์บาฆาล กับ อัลบาโร่ โอดริโอโซล่า ทำให้จำเป็นต้องเปลี่ยนทีม
โดยปกติเกือบทุกครั้งที่ การ์บาฆาล ไม่พร้อมเล่น คาร์เล็ตโต้ จะใช้บริการของ ลูกัส บาสเกซ ลงมาทำหน้าที่แทน ถึงแม้จะไม่ใช่แบ็กขวาธรรมชาติ และเจ้าตัวก็ไม่ได้ชื่นชอบเท่าไหร่ แต่ผลงานก็ออกมาดี แต่พอไลน์อัพออกมา กลับเป็นว่า เอแดร์ มิลิเตา ถูกส่งลงสนามแทน
สำหรับ เรอัล มาดริด เคยผ่านเหตุการณ์ที่ตอนจบเกมไม่เหลือนักเตะสเปนอยู่ในทีมเลยมาหลายครั้ง แต่ตัวเลขเป็นศูนย์ตั้งแต่ออกสตาร์ทนั้น ถือเป็นครั้งแรกจริงๆ เรื่องนี้จึงถูกพูดถึงพอสมควร
จริงๆแล้ว 11 คนแรกของ มาดริด ที่ไม่มีนักเตะสแปนิชเลยมีแนวโน้มจะเกิดขึ้นมาหลายครั้ง โดยเฉพาะเมื่อฤดูกาลที่แล้ว ภายหลังจากที่ เซร์คิโอ รามอส ย้ายออกจากทีมในช่วงหน้าร้อนปี 2021 ทำให้เหลือ การ์บาฆาล เพียงคนเดียวที่เป็นตัวจริงของทีม
ประกอบกับการเสริมทัพในช่วง 2 ตลาดซัมเมอร์ที่ผ่านมา ล้วนแล้วแต่เป็นแข้งต่างชาติทั้งสิ้น ไล่ตั้งแต่ ดาวิด อลาบา,เอดูอาร์โด้ กามาวินก้า,อันโตนิโอ รือดิเกอร์ และ อูเรเลียง ชูอาเมนี่
ดังนั้นแล้ว เหตุการณ์ที่ไม่มีนักเตะสเปนอยู่ในทีมชุดแรกเลย จึงขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของเวลาเท่านั้น ไม่ช้าก็เร็ว ยังไงก็จะต้องเกิดขึ้นสักวัน เพราะ 11 ตัวจริงภายในทีมมาดริดชุดปัจจุบัน มีเพียงแบ็กขวาเท่านั้นที่นักเตะสเปนจับจองอยู่
ส่วนกลุ่มนักเตะสเปนในทีมที่เหลืออย่าง มาร์โก อาเซนซิโอ,นาโช่ เฟร์นานเดซ หรือ ดานี่ เซบายอส ล้วนแล้วแต่มีบทบาทแค่ตัวหมุนเวียน
จาก 24 นัด(รวมทุกรายการ)ในฤดูกาลนี้ มีถึง 13 เกมที่ เรอัล มาดริด ออกสตาร์ท 11 คนแรกด้วยการมีนักเตะสเปนเพียงคนเดียว แบ่งเป็น การ์บาฆาล 11 ครั้ง รองลงมาคือ ลูกัส 2 ครั้ง
…………………………
ทำไม เรอัล มาดริด ถึงเกิดเหตุการณ์ไร้นักเตะสเปนในทีมชุดแรก ?
นับตั้งแต่ฤดูกาล 2000-2001 เรอัล มาดริด เซ็นสัญญานักเตะต่างชาติไปทั้งสิ้น 69 คน ส่วนนักเตะสเปนแค่ 26 คน
ตลอดระยะเวลา 22 ปีที่ผ่านมา มีถึง 9 ฤดูกาลที่ทีมไม่ซื้อนักเตะชาติตัวเองเลย และมีเพียงฤดูกาล 2015-16 เท่านั้นที่ไม่ได้ซื้อนักเตะต่างชาติ
ลึกลงไปในรายละเอียด ข้อมูลระบุว่า นับแต่ฤดูกาล 2013-14 จนถึงปัจจุบัน 2022-23 (9 ฤดูกาลหลัง) ทีมซื้อนักเตะสเปนเข้ามาทั้งสิ้น 14 ราย แต่ปรากฏว่าไม่มีคนไหนยึดตำแหน่งตัวจริงได้เลย
ผลผลิตจากอะคาเดมี่ของสโมสรก็เป็นอีกหนึ่งสาเหตุ เนื่องจากหลายปีหลังไม่สามารถผลิตนักเตะท้องถิ่นขึ้นมาป้อนทีมชุดใหญ่ได้เลย นับแต่ ดานี่ การ์บาฆาล กลับมาจาก เลเวอร์คูเซ่น ในปี 2013
นโยบายการทำทีมก็เช่นกัน ที่ผ่านมาสโมสรหันไปลงทุนกว้านซื้อนักเตะดาวรุ่งพรสวรรค์สูงจากต่างประเทศเข้ามา ไล่ตั้งแต่ วินิซิอุส จูเนียร์,โรดรีโก้ โกเอส,เฟเด บัลเบร์เด้,กามาวินก้า รวมถึงเซ็นล่วงหน้ากับ เอ็นดริก กองหน้าวัย 16 ของ พัลไมรัส แถมยังมีข่าวตามล่า จู๊ด เบลลิ่งแฮม มิดฟิลด์อังกฤษอีกราย
หากพิจราณาให้ดี ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 เรอัล มาดริด เริ่มต้นด้วยการเป็นทีมที่มีนักเตะสเปนเป็นแกนหลักมาตลอด ไม่ว่าจะเป็น ราอูล กอนซาเลซ,เฟร์นานโด เอียร์โร่,มิเชล ซัลกาโด้,อีบัน เอลเกร่า,กูตี,ไอตอร์ การานก้า,อีเกร์ กาซียาส และ เฟร์นานโด มอริเอนเตส
แม้กระทั่งในยุคสมัยของ ‘กาลาคติกอส’ ที่ทีมเคยไม่ซื้อนักเตะสเปนติดต่อกันถึง 5 ซีซั่น (2000-01 ถึง 2004-05) แต่โดยเฉลี่ยแล้วก็ยังมีนักเตะสเปน 5-6 คนอยู่ในชุด 11 คนแรก
ค่าเฉลี่ยสูงสุดในช่วง 22 ฤดูกาลหลัง ฤดูกาล 2001-02 เฉลี่ยแล้วมีนักเตะสเปนอยู่ในชุด 11 คนแรกสูงถึง 6.8 คนต่อเกม แต่ปัจจุบันค่าเฉลี่ยลดลงเหลือเพียงแค่ 1.5 คนต่อเกมเท่านั้น และจากนโยบายของสโมสรก็มีแนวโน้มว่าจะลดลงอีก
เพราะนับแต่ รามอส ย้ายออกไป ในทีมก็เหลือเพียง การ์บาฆาล ที่เป็นตัวหลัก แต่ปัจจุบันแบ็กขวาที่เกิดและเติบโตในย่านเลกาเนส ตำบลเล็กๆของจังหวัดมาดริด อายุ 30 ปีแล้ว
ภายใน 2-3 ปีข้างหน้า หากยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ไม่แน่ว่าเราอาจได้เห็น เรอัล มาดริด ในเวอร์ชั่นไร้แข้งสแปนิช ออกสตาร์ทในเกมการแข่งขันจนเป็นเรื่องชินตา
ทีนี้จากที่คุยกันมาทั้งหมด ก็มาถึงคำถามสำคัญที่ว่า
“เรอัล มาดริด กับการไม่มีนักเตะสเปนในทีมชุดแรก (desespanolizacion) นับเป็นปัญหาหรือไม่ ?”
ตรงนี้ ส่วนตัวคิดว่าก็แล้วแต่ใครจะมองมุมไหน
หากมองว่าสโมสรคือความภาคภูมิใจของคนในท้องถิ่น ,ของคนในชาติ นี่ก็คือปัญหา
แต่ถ้ามองที่ผลงานเป็นหลัก ตราบใดที่ผลงานดี จะไปสนใจทำไมว่าใช้นักเตะสัญชาติอะไรเล่น
แล้วคุณล่ะ...คิดว่ามันเป็นปัญหาหรือเปล่า ?
เจมส์ ลา ลีกา
