"ผมเพิ่งเสร็จการแข่งขันระดับทีมท้องถิ่น, อัสตูเรียส พ่อพาผมกลับบ้านเหมือนกับทุกครั้ง แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป เราจอดรถที่ลานจอด โดยมีชายคนหนึ่งรอเราอยู่ ผมรู้จักเขาคนนั้น เขาเป็นหนึ่งในแมวมองคนสำคัญของเรอัล มาดริด ผมเห็นเขา 2-3 ครั้งในการแข่งของเรา"
"พ่อคุยกับเขาราว 2-3 นาที จากนั้นท่านก็กลับมาที่รถ พร้อมกับบอกว่า เรอัล มาดริด ต้องการเซ็นสัญญากับผม !!! ผมมึนงงมาก เรอัล มาดริด ต้องการตัวผมจริงหรอ ? ผมใช้เวลาหลังจากนั้น ในการพูดคุยกับครอบครัว มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับพ่อ และแม่ การส่งลูกชายไปอาศัยที่กรุงมาดริด ทว่าครอบครัวบอกผมว่า บางครั้งโอกาสก็ไม่ได้มาหาเราเป็นครั้งที่ 2 ปู่บอกให้ผมทำตามหัวใจตัวเอง ความฝันในการเป็นนักฟุตบอลอาชีพ ต้องมีการเดิมพันกันบ้าง"
"เมื่อพูดถึงฟุตบอล ผู้คนส่วนมากจะคิดถึงเรื่องเงิน หรือถ้วยแชมป์ ทว่าฟุตบอลยังมอบสิ่งอื่นให้กับบรรดาผู้เล่นเยาวชน นั่นคือประสบการณ์ในชีวิตจริง และบางครั้งมันก็เป็นเรื่องยากมาก ในฐานะนักเตะเยาวชนเรอัล มาดริด ผมต้องเรียนรู้ในการอยู่คนเดียว และอยู่ห่างจากพ่อแม่ เมื่อคุณอยู่คนเดียว คุณจะได้ค้นพบตัวเอง"
"ผมคิดถึงการทำงานหนัก และการเสียสละของครอบครัว ที่นำพาตัวผมมาตรงจุดนี้ ผมต้องทำทุกอย่างแบบสุดความสามารถ ในการรักษาโอกาสครั้งนี้ แต่สโมสรอย่างเรอัล มาดริด ที่มีนักเตะอย่างเบ็คแฮม, ซีดาน, คาร์ลอส และอีกหลายคน มันยังเป็นเรื่องยากอยู่ดี"
"ซัมเมอร์ 2007 ผมย้ายไปยังบาเลนเซีย มันไม่ได้เป็นอะไรที่สมบูรณ์แบบมากนัก เราเปลี่ยนผู้จัดการทีม 3 ครั้ง ในฤดูกาลแรกที่ผมย้ายไป ผมยังเป็นนักเตะวัย 19 ที่ถูกห้อมล้อมด้วยนักเตะอายุหลัก 30 ครอบครัวเป็นห่วงผมมาก โดยเฉพาะกับปู่ ท่านเดินทางมาดูเกมที่บาเลนเซีย ลงเตะหลายครั้ง หากมาไม่ได้ ท่านก็จะดูการถ่ายทอดสดผ่านโทรทัศน์ ท่านไม่เคยพลาดการแข่งขันของผมในฐานะนักฟุตบอลอาชีพเลย"
"คืนหนึ่ง ผมเคยโทรหาปู่ และท่านพูดกับผมว่า -เส้นทางลูกหนังของหลาน มันเป็นสิ่งที่มอบชีวิตให้กับหลาน ปู่ภูมิใจในตัวหลานมากนะ- มันถือเป็นคำพูดที่กระทบใจผมเป็นอย่างมาก ฟุตบอลไม่ใช่เรื่องของผมเท่านั้น แต่มันยังนำความสุขมาสู่ผู้คนในรูปแบบต่างๆ ตลอด 4 ปีของผมที่บาเลนเซีย เหมือนการเรียนรู้ครั้งใหญ่ ผมได้เรียนรู้เรื่องฟุตบอล และมุมมองในการใช้ชีวิต"
"ช่วงเวลาของผมที่ประเทศอังกฤษ เหมือนกับโลกแห่งความเป็นจริง มันเต็มไปด้วยความคิดที่ฟุ้งซ่าน ผมได้รับรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมของเชลซี 2 ปี และคว้าแชมป์ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก อย่างไรก็ตาม ขวบปีที่ 3 ที่กรุงลอนดอน ถือเป็นเรื่องยาก ผมเริ่มสงสัยในความสามารถของตัวเอง เมื่อผมย้ายจากเชลซี ไปยังแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ผมยังคงเป็นห่วงพวกเขาอยู่ ผมอยากมั่นใจว่า เชลซี ได้ค่าตัวที่เหมาะสม และผมได้รักษาความสัมพันธ์กับผู้คนที่ลอนดอน ผมหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ"
"แต่ตอนนี้ผมเป็นปีศาจแดง แบบเต็มตัวแล้ว ไม่มีทางเป็นแบบอื่นไปได้เลย หนึ่งในสโมสรที่ยิ่งใหญ่สุดในโลก ย่อมต้องรวมถึงแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เข้าไปด้วย ผมเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วว่า สโมสรแห่งนี้หมายถึงอะไร โดยช่วงฤดูกาลที่ 2 ของผมกับทีม ผมสามารถยิงประตูลิเวอร์พูล ได้ถึงสนามแอนฟิลด์ ทุกวันนี้ ประตูนั้นยังคงเป็นสิ่งที่ทุกคนถามถึงเสมอ ไม่ว่าผมจะอยู่ส่วนไหนของโลก"
"ผมมาจากเมืองเล็กๆในสเปน สถานที่ที่คนหลักพันอาจเห็นผมยิงประตู แต่ตอนนี้ การเป็นนักเตะของทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คนทั่วโลกจะเห็นผมยิงประตูได้ ไม่ว่าจะเป็นที่โอเบียโด้, ลอสแอนเจลิส, ปักกิ่ง หรือเมลเบิร์น ครอบครัวของยูไนเต็ด ครอบคลุมทั่วโลก แน่นอนว่า ผมได้เรียนรู้พลังของฟุตบอลแล้ว ความรักของผมที่มีต่อแฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เพิ่มมากขึ้นทุกปี ผมดีใจที่มอบเหตุการณ์สำคัญแก่พวกเขา อย่างเช่นประตูกับลิเวอร์พูล เป็นต้น"
"อย่างที่ผมบอกไป ปู่ไม่เคยพลาดการชมเกมของผมเลย แต่ช่วงหลัง ปู่ต้องเจอกับอาการป่วย ผมจำได้ว่าเคยเฟสไทม์กับท่าน ในเกมที่เราเอาชนะแซงต์ เอเตียน 1-0 ที่ประเทศฝรั่งเศส มันเป็นการแข่งขันยูโรป้า ลีก เสียงของท่านดูไม่ดีเลย ท่านพูดอย่างช้าๆ และบอกว่าลูกแอสซิสต์ของผมนั้นยอดเยี่ยมมาก มันคงเป็นลูกแอสซิสต์ที่งดงามสุดในชีวิตของผม เพราะมันเป็นลูกสุดท้ายที่ปู่ได้เห็น ..... ไม่กี่วันหลังจากนั้น ปู่ก็เสียชีวิตลง"
"ผมเดินทางกลับไปยังสเปน เพื่อร่วมงานศพของปู่ เมื่อผมกลับมายังเมืองแมนเชสเตอร์ ผมเปิดโทรศัพท์ และเห็นข้อความที่แฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ส่งผ่านโซเชี่ยล มีเดีย นั่นคือโลกของผม ผมอยากกอดขอบคุณทุกคนจริงๆ จากนั้นเราก็ชนะเซาธ์แฮมป์ตัน และคว้าแชมป์ลีก คัพ มาครอง"
"ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง นั่นเป็นเพราะปู่ไม่ได้ร่วมชมความสำเร็จครั้งนี้ด้วย หนึ่งสิ่งในโลกของฟุตบอล และในชีวิตของคนเรา ผมภูมิใจกับการแบ่งปันช่วงเวลาเหล่านี้ร่วมกับครอบครัว แต่ตอนนี้ ผมอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับปู่เหลือเกิน แต่ไม่สามารถทำมันได้แล้ว"
"ผมคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ฟุตบอลมอบให้ผม ซึ่งผมรู้ดีว่าตัวเองโชคดีที่ได้โอกาสเหล่านี้ ทว่าทุกคนไม่ได้มีเหมือนกับผม แม้ว่าผมจะเคยทำงานร่วมกับองค์กรการกุศลมาก่อน แต่ผมอยากทำอะไรเพิ่มมากขึ้น ผมต้องการแน่ใจว่า เด็กๆจะได้รับโอกาสเหมือนที่ผมได้ นับตั้งแต่วันนี้ เงินค่าเหนื่อยต่อเดือนของผม ที่ได้มาจากการเล่นฟุตบอล จำนวน 1 เปอร์เซนต์ จะถูกมอบให้กับองค์กรการกุศล เพื่อสนับสนุนฟุตบอลทั่วโลก นี่เป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้"
"ผมร้องขอให้นักเตะอาชีพที่รู้จักกันเข้าร่วมโครงการนี้ ผมเป็นคนริเริ่ม แต่ไม่สามารถทำมันได้ด้วยตัวคนเดียว หนึ่งในบทเรียนแรกที่ผมได้เรียนรู้จากฟุตบอล นั่นคือการทำงานเป็นทีม เพื่อบรรลุความฝันให้ได้ เป้าหมายคือการทำงานร่วมกัน ในการตอบแทนบางอย่างสู่สังคม มันเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพ และยั่งยืน เท่าที่ฟุตบอลจะสร้างแรงกระเพื่อมต่อคนในสังคม เราทุกคนต้องร่วมมือกัน เป้าหมายตอนนี้คือการบริจาคค่าเหนื่อย 1 เปอร์เซนต์ เพื่อการกุศลฟุตบอลในระดับรากหญ้า เป็นการสร้างความเข้มแข็งต่อชุมชน ผ่านเครื่องมือที่เรียกว่ากีฬา"
"ผมเคยเดินทางไปยังมุมไบ ประเทศอินเดีย เพื่อเยี่ยมชมองค์กรการกุศลแห่งหนึ่ง เราไปยังสลัมนอกเมือง มันยากมากที่จะเข้าใจในระดับของความยากจน เด็กๆไม่ควรมีสภาพชีวิตแบบนั้น มันทำให้ผมรู้สึกหดหู่ เราเริ่มมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กท้องถิ่น ภาษาอังกฤษ ของพวกเขาไม่ค่อยดีนัก ผมไม่แน่ใจว่า พวกเขาทั้งหมดจะรู้ว่าผมเป็นนักฟุตบอลหรือเปล่า"
"อย่างไรก็ตาม เราสื่อสารกันผ่านทางเสียงหัวเราะ และการเล่นเกม ถ้าผมยิ้ม พวกเขาก็ยิ้มด้วย หรือถ้าผมวิ่ง พวกเขาก็วิ่งด้วย พวกเขารู้ว่าผมมาที่นี่เพื่อทำการช่วยเหลือ ดังนั้น ผมจำเป็นต้องให้นักฟุตบอลคนอื่นมาช่วยด้วย เราถือว่ามีโอกาสมากมาย และโชคดีที่ได้ใช้ชีวิตราวกับความฝัน ดังนั้น เราต้องจับมือกันช่วยเหลือเด็กๆ เพื่อให้พวกเขาสัมผัสถึงแสงสว่าง และมีความสุขเหมือนกับเรา"
