:::     :::

วันที่เสื้อเบอร์#8กับ#24ถูกแขวน

วันอังคารที่ 19 ธันวาคม 2560 คอลัมน์ Stars & Stripes โดย เจ.บาร์ท
1,818
ถ้าไม่อยากพลาดทุกข่าวสารของวงการกีฬา โปรดติดตามเรา :
เพิ่มเพื่อน
เพิ่มเพื่อน
Share
Twitter
Share
โคบี้ ไบรอันท์ เดินทะลุมาในอุโมงค์ สตเเปิ้ล เซนเตอร์ ที่คุ้นเคยเมื่อคืนวันจันทร์ ทว่าหนนี้ไม่ใช่การลงสนามเพื่อแข่งขัน แต่มันคืองานฉายเดี่ยวพิธีแขวนเจอร์ซี่ย์หมายเลข#8 และ #24 ซึ่งสวมรับใช้ 'ม่วง-ทอง' ตลอดสองทศวรรษที่ผ่านมา

หลังจากแขวนสนีกเกอร์ไปร่วม 20 เดือน ผู้เล่นที่ทำคะแนนสูงสุดตลอดกาลลำดับสามลีก 

หรือ เจ้าของแชมป์เอ็นบีเอ 5 สมัย ตามแต่จะเรียก ได้กลับมาเยือนถิ่นเก่า พร้อมด้วยครอบครัวที่แสนอบอุ่น (อีกครั้ง) ทั้งภรรยา วาเนสซ่า, ลูกสาว สามใบเถาไล่จากคนโต นาตาเลีย วัย 14 ขวบ, จานน่า อายุ 12 และคนเล็กที่กำลังซน เบียนก้า ขวบเศษ 

ไม่ห่างกันนั้นยังมี เมจิค จอห์นสัน ประธานบาสเกตบอล เลเกอร์ส ประกบกับ ร็อบ เพลินก้า ผู้จัดการทั่วไปแฟรนไชส์ ซึ่งมีศักดิ์เป็นเอเจนต์เก่าให้ 'โคบี้'  

นับตั้งแต่สโมสรประกาศเตรียมจัดพิธีรีไทร์เบอร์เสื้อเมื่อเดือนกันยายน อดีตผู้เล่นวัย 39 กะรัต ก็ไม่เคยปริปากบอกเลยว่าชอบหมายไหนมากกว่ากัน #8 หรือ #24? 


บรรยากาศงานรีไทร์เบอร์เสื้อ#8 กับ #24 แบบเต็มๆ

กระทั่งหลังพิธีการตอนพักครึ่งเกมระหว่าง เลเกอร์ส พบ โกลเด้น สเตท วอร์ริเออร์ส เจ้า 'แบล็ค แมมบ้า' ก็ต้องเฉลย แม้คำตอบจะตีกรรเฉียงหนีได้อย่างฉลาดก็ตาม 

พูดถึงเบอร์#8 นี่คือเลขประจำตัวตลอดช่วง 10 ปีแรกกับองค์กรนี้ มีทั้งช่วงเวลาดีสุดขั้ว (แหวนแชมป์ เอ็นบีเอ 3 สมัย ร่วมกับ แชคีลล์ โอนีลล์) หรือชั่วสุดขีด (ถูกข้อหาล่วงละเมิดทางเพศลูกจ้างของโรงแรมวัย 19 ปี พื้นที่เมืองอีเกิ้ล รัฐโคโลราโด) 

ส่วนหมายเลข#24 นับจากซีซํ่น 2006-07 จนรีไทร์ ก็มีเรื่องให้พูดถึงอย่างความต้องการเทรดจาก ลอส แอนเจลิส ปี 2007, แบกทีมคว้าแชมป์อีกสองสมัยโดยไม่ต้องพึ่งบารมี 'แช็ก' ( 2009, 2010) เผชิญปัญหาอาการบาดเจ็บบ่อยครั้งช่วงบั้นปลายอาชีพ หรือทัวร์ทั้งสหรัฐฯซีซั่นสั่งลา 


ภาพประวัติศาสตร์ในวันสำคัญของ 'โคบี้'

"อันที่จริงผมขอ เบอร์#4 ไปนะ" ไบรอันท์ ตอบคำถามกับกองทัพสื่อฯที่มารอสัมภาษณ์จนแน่นขนัด ไม่ต่างกับแฟนๆใน สเตเปิ้ล เซนเตอร์ ที่กว่าจะหาตั๋วเข้ามาได้ก็ค่าไม่ต่างจากทองคำ 

"ตอบยากว่าถ้า หมายเลข 8 เจอกับ หมายเลข 24 ใครจะชนะ รู้อย่างเดียวคือ เจ้าเบอร์#8 ผมดกกว่า..นั่นคือสิ่งที่#24 ไม่มี" เรียกเสียหาครืนได้ทั้งโต๊ะแถลง 

"ส่วนตัวผมคิดว่าเบอร์#24 มันคือความท้าทาย มันมีแรงโนมถ่วงที่มากกว่ากดทับมา" 

"สำคัญสุดคือเรื่องสังขารโรยรา มันยากขึ้นเรื่อยๆที่ต้องพยายามลงสนามคืนต่อคืน เป็นงานหินมาก ยังจำได้รอบชิงชนะเลิศกับ บอสตัน เซลติคส์ (ปี 2010) มีกระดูกชิ้นหนึ่งหักทะลุหลังเท้ามาระหว่างซีรี่ส์ ต้องบอกว่าครึ่งหลังของอาชีพอุปสรรคคือเรื่องร่างกายล้วนๆ"

ท้ายสุดเขาก็ต้องเลือกหมายเลขโปรด


สื่อฯมากันแน่นขนัดในการสัมภาษณ์หลังจบควอเตอร์#4 เกม เลเกอร์ส ปะทะ วอร์ริเออร์ส

"บอกเลยว่านั่นคือเวลาที่ลำบากสุดในอาชีพนักบาสเกตบอล ซึ่งถ้าพวกคุณบังคับผมให้ต้องจิ้มแค่หนึ่ง ก็ต้องเป็นเบอร์#24 ด้วยสาเหตุนั้น" 

ขวัญใจแฟนบาสฯยุคปลาย '90 ยังแจงตารางชีวิตหลังออกจากวงการว่ายังพูดคุยกับ เพลินก้า ทุกวัน ได้ทราบความเคลื่อนไหวขององค์กรทั้งจาก มิสเตอร์ จอห์นสัน ซึ่งกลายเป็นผู้บริหารใหญ่แล้ว รวมถึงเจ้าของทีม จีนี่ บัสส์  

ซึ่งแม้จะไม่ได้มีตำแหน่งอย่างเป็นทางการ แต่ก็เป็นที่ทราบกับว่า ไบรอันท์ ยังคอยให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆกับ ครอบครัว เลเกอร์ส อยู่เสมอ 


งานวัดฝรั่งที่มีเจ้าภาพชื่อ 'แบล็ค แมมบ้า'


แฟนๆมาเก็บบรรยากาศช่วงเวลาประวัติศาสตร์หน้าสนามสเตเปิ้ล เซนเตอร์

ขณะที่กิจวัตรประจำวัน ก็ยุ่งตั้งแต่อาทิตย์ไม่โผล่พ้นฟ้า ยังตื่นนอนตี 4 ทุกๆวัน, ออกกำลังกายเวลาตีห้า ดูแลความเป็นอยู่ของลูกๆช่วงเช้าก่อนเดินทางไปโรงเรียน, สายๆก็ดูแลเรื่องบริษัทสื่อฯที่ลงหุ้นส่วนกับเพื่อนในซิลิคอน วัลเลย์ หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับภาพยนตร์แอนิเมชั่นชนาดสั้นเรื่อง 'เดียร์ บาสเกตบอล' (ส่งเข้าสายประกวดรางวัล ออสการ์) 

เท่านี้ 24 ชั่วโมงของ โคบี้ ก็มีความสุขมากๆแล้ว   

เจ้าของรางวัลเอ็มวีพีปี 2008 ยังเล่าอีกว่าก่อนจะหันหลังให้คอร์ทบาสเกตบอล เขาได้รับคำแนะนำจากอดีตผู้เล่นสารพัด ว่ามันจะเคว้งมาก แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่ได้แย่ขนาดที่คนอื่นเคยเจอ


ตัวอย่างบางส่วนจากแอนิเมชั่น 'เดียร์ บาสเกตบอล'

"พวกคุณรู้อะไรไหม, ตอนปีสุดท้ายที่ผมจะเลิกมีทั้งผู้เล่นปัจจุบันหรือนักบาสฯเก่ามาบอกเล่าประสบการณ์ว่าสิ่งที่รออยู่หลังรีไทร์คืออะไร บ้างว่าก็มาถามไถ่ว่า - พี่ 'บี้' โอเคนะครับ? -" ไบรอันท์กล่าว 

"ผมก็บอกว่าเขาไปว่า -โอเค - พวกนั้นมันยังชอบมาไซโคว่า นักบาสฯแขวนห่วงต้องเจอในสัปดาห์แรกคือความเครียดตามด้วยอาการจิตตก, สัปดาห์สองก็จะฉุนเฉียว, ส่วนอีกเจ็ดวันต่อมาอาจแย่ถึงไปเข้ากลุ่มบำบัด - ผมก็ด่าแบบขำๆไปว่าห่ารากมึงไม่ต้องมาคิดแทนกู, กูยังสบายดี" 

ตอนท้ายของการสัมภาษณ์ โคบี้ ในวันนี้เหมือนท่านศาสดาผู้บรรลุทางโลกแล้วไม่ปาน 


ร่วมงานกันนักประพันธ์เพลง จอห์น วิลเลี่ยมส์ (ซ้าย)หรือ จอร์จ เรย์มอนด์ ริชาร์ด มาร์ติน (ขวา) คนเขียนนิยาย เกม ออฟ โธรนส์

"ความจริงก็อาจเป็นแบบนั้นได้ แต่ผมรับมือด้วยการหาทำสิ่งที่รัก...แม้นั่นคือส่วนที่ยากนะ การหางานที่เรายังอยากทำ, สิ่งที่จิตวิญญาณต้องการ, สาระแนเรื่องที่อยากรู้ หรือลองทำสิ่งที่ไม่เคยลอง" 

"ซึ่งเมื่อเจอสิ่งที่ใช่แล้ว จากนั้นคุณก็สามารถตื่นนอนทุกเช้าโดยมีเป้าหมายเสมอ"

"ทุกวันนี้ชีวิตผมดี๊ดี, กิจกรรมรูทีนมันเยี่ยมสุดๆ ตีห้าออกกำลังทุกเช้า, พาลูกไปโรงเรียน, กินข้าวเช้ากับเมีย, เข้าออฟฟิซ บ่ายๆก็รับลูกที่โรงเรียน" .

"เวลาอื่นๆนอกเหนือจากนั้นก็เล่นวอลเลย์บอลกับทีมโน้น, โผล่ไปแจมบาสฯ กับทีมนี้ หรือเวียนไปเตะบอลกับก๊วน...ครับผมก็อยู่กับวงจรชีวิตเช่นนี้แบบไม่รู้สึกจิตตกใดๆเลย" 

แหม่!รูทีนเฮีย โคบี้ ไบรอันท์ ทำไมมันน่าอิจฉาแบบนี้ครับ ผมว่าชอีกไม่นานน้าแกคงได้ลูกคนที่ 4 แหงๆ 


ลาวาร์ บอล หวังส่งลูกชายทั้งสามขึ้นหิ้งตำนาน เลเกอร์ส 

ตอนนี้ใต้ถุน สเตเปิ้ล เซนเตอร์ ก็ได้สมาชิกใหม่เป็นนักบาสเกตบอลลำดับที่ 10 + หนึ่งโฆษกเสียงทองซึ่งรับการประกาศเกียรติคุณ 

ถามแฟน เลเกอร์ส ว่าลำดับต่อไปอยากให้เบอร์เสื้อของใครมารีไทร์ต่อ หลายๆครเบ้ปากบอกเดาลำบาก 

แต่มีคนหนึ่งซึ่งมั่นใจเต็มประดานั่นก็คือ ลาวาร์ บอล พ่อใหญ่ของเจ้าลูกชายสามหน่อที่ห้าวประกาศว่า "ลูกกูอีกสามคนไงที่รอเอาเบอร์ไปห้อยสดุดีผลงานในอนาคต"

ถ้าไม่อยากพลาดทุกข่าวสารของวงการกีฬา โปรดติดตามเรา :
เพิ่มเพื่อน
เพิ่มเพื่อน
Share
Twitter
Share
ระดับ : {{val.member.level}}
{{val.member.post|number}}
ระดับ : {{v.member.level}}
{{v.member.post|number}}
ระดับ :
ดูความเห็นย่อย ({{val.reply}})

ข่าวใหม่วันนี้

ดูทั้งหมด