ฟาเบียน บัลบูเอน่า กองหลังขุนค้อนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตอนที่ อาซาร์ สัมผัสบอล

    มาร์ค โนเบิ้ล มิดฟิลด์เดอะ แฮมเมอร์สตะเกียกตะกายทุ่มเทอย่างเมามัน แต่มันสายเกินไปแล้ว เพียงแค่พริบตาเดียว เขาก็อยู่ข้างหลังของเพลย์เมกเกอร์เบลเยียมโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว

    อาซาร์ จับทั้ง ดีแคลน ไรซ์, อันเจโล่ อ็อกบอนน่า และ บัลบูเอน่า จับยัดใส่กล่อง ก่อนที่เขาจะหลุดทะลุเข้าไปถึงหน้าประตู ไรอัน เฟรเดริกส์ เหลืออยู่คนสุดท้ายก็จริง แต่การพยายามพุ่งสไลด์ของเขาก็เป็นเพียงท่าทางของการสิ้นหวัง

    ในเวลาเพียงแค่ 5 วินาที จาก เวสต์แฮม ที่ยังเล่นได้สูสีต้องตกเป็นฝ่ายเอาบอลมาเขี่ย ซึ่งนั่นเกิดจากนักเตะที่ยอดเยี่ยมที่สุดในพรีเมียร์ลีก

    แข้ง เชลซี เลี้ยงบอลผ่านเหล่าแนวรับอันแข็งแกร่งระดับลีกสูงสุดเหมือนกับเขากำลังเล่นอยู่ในศึกซันเดย์ลีก

    แน่นอน ประตูของ อาซาร์ คืองานศิลปะ

    มันเหมือนกับเราได้เห็นภาพวาดอันงดงามของยุคเรอเนซองส์บนฟลอร์หญ้าวันนั้น

    แต่...

    ลูยิงของ อาซาร์ ก็ยังไม่ได้อยู่บนโต๊ะสนทนา เมื่อมีการพูดถึงประตูแห่งซีซั่น

    คุณอาจไม่ได้สนใจอะไรมันมาก แต่ถ้าลองนึกให้ดีมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว

    แฟนบอลทั้งหลายส่วนใหญ่มักทุกครอบงำให้พอใจ และตื่นเต้นจากลูกยิงระยะไกล การเลี้ยงตะลุยเข้าไปใส่สกอร์เลยถูกลืมเลือนถึงรางวัลดังกล่าวในตอนท้ายซีซั่น

    ลูกลากเลื้อยโซโล่เดี่ยวจากแดนตัวเองหลบผู้เล่นคนแล้วคนเล่าของ โซฟิยาน บูฟาล ที่ยิงใส่ เวสต์บรอมวิช เมื่อฤดูกาลที่แล้วคือประตูที่สุดยอด เรียกได้ว่าสุดยอดกว่าลูกยิง อาซาร์ เมื่อคืนวันจันทร์เสียอีก

    ทว่าเราก็ไม่เห็นเขาจะได้รางวัลประตูยอดเยี่ยมแห่งปีแต่อย่างใด

    ก็จริงที่เขาจะได้รางวัล "Premier League Goal of the Season" แต่รางวัลนี้ก็ยังไม่ได้เป็นที่ยอมรับจากคนส่วนมาก เนื่องจากเพิ่งจะเริ่มมีก็ปี 2017 นี้เอง

    ขณะที่รางวัลลูกยิงแห่งปีที่แท้จริงของลีกสูงสุดเมืองผู้ดีนั้นคือ "The BBC’s Goal of the Season" ซึ่งมีการแจกมาตั้งแต่ปี 1992 แล้ว

    ฉะนั้นคุณจงลืมรางวัลประตูยอดเยี่ยมแห่งปีของพรีเมียร์ลีก ที่ไม่มีใครพูดถึง

    รางวัลประตูยอดเยี่ยมแห่งปีของบีบีซีนั่นแหละคือสิ่งที่เป็นความภูมิใจของเหล่านักเตะอย่างแท้จริง

    นักเตะคนสุดท้ายที่ได้รางวัลอันทรงเกียรตินี้ด้วยการลากตะลุยอย่างบ้าคลั่งเข้าไปยิงประตูได้ก็คือ เธียร์รี่ อองรี ซึ่งต้องย้อนไปถึงปี 2003 เลยทีเดียว

    เขาเริ่มจากการลากบอลสปีดหนี แม็ทธิว เอเธอริงตัน จากแดนตัวเอง ก่อนจะแตะหลบ สตีเฟ่น คาร์ ตามด้วย เล็ดลี่ย์ คิง แล้วก็ยิงผ่านมือ เคซี่ย์ เคลเลอร์ ตุงตาข่ายในเกมนอร์ธลอนดอนดาร์บี้กับ สเปอร์ส

    นับตั้งแต่นั้นมา ทั้ง 15 ประตูที่ผงาดคว้ารางวัลนี้ไปครองก็มาจากลูกยิงระยะไกลทั้งนั้น อาทิเช่นของ มายนอร์ ฟิเกรัว ซึ่งซัดใส่ สโต๊ค จากแดนตัวเอง หรือจะเป็นของ ปาปิสส์ ซิสเซ่ ที่ยิงแบบติดไซด์ก้อยใส่ เชลซี

    และเราก็ไม่ได้เห็นลูกเลี้ยงตะลุยที่ชนะเลิศประตูแห่งปีอีกเลย

    แม้แต่ลูกที่ยิงในเขตโทษของ แจ็ค วิลเชียร์ ที่ซัดใส่ นอริช ปี 2014 หรือ เวย์น รูนี่ย์ ที่ยิง โบลตัน ปี 2007 ก็ไม่ใช่การโซโล่เดี่้ยวเข้าไปซัลโว แต่เป็นการเล่นชิ่งตามช่อง หรือสวนกลับเร็วก็แค่นั้น

    ในฤดูกาลปัจจุบันนี้ก็เช่นกัน ตอนนี้ดูเหมือนว่ารางวัลประตูยอดเยี่ยมแห่งปีจะอยู่ในกำมือของ แอนดรอส ทาวน์เซนด์ ที่ตะบันใส่ แมนฯ ซิตี้ เมื่อเดือนธันวาคมไปแล้ว

    จะว่าไม่สมควรก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นลูกยิงสุดพิเศษที่ค่อนข้างบ้าคลั่ง

    ถ้าลองคิดกัน ให้หานักเตะ 100 คนในพรีเมียร์ลีก ก็คงจะมีสัก 20 คนที่ยิงลูกในแบบที่ ทาวน์เซนด์ ทำได้ แม้จะไม่ได้มีข้อพิสูจน์อะไรมารองรับก็ตาม

    แต่หากลองให้โอกาสในกลุ่มเดียวกัน คุณคิดว่าจะมีถึง 20 คนไหมที่ยิงประตูในแบบที่ อาซาร์ ทำได้ในเกมพบ เวสต์แฮม

    เอาง่ายๆ คุณลองเทียบเหล่านักเตะในลีกที่สามารถเลี้ยงบอลได้แบบมหัศจรรย์สิ มันมีแค่กี่คนเอง โมฮาเหม็ด ซาลาห์ และ ซาดิโอ มาเน่? ซน ฮึง-มิน? อ็องโตนี่ มาร์กซิยาล?

    เทียบกับพวกอื่นๆ แล้วนักเตะจำพวกนี้ถือว่าเป็นปาร์ตี้กลุ่มเล็กๆ มาก

    การยิงแบบโซโล่เดี่ยวนั้นเป็นทักษะที่ยากกว่าการตะบันจากระยะไกล แต่สิ่งเจอจากรางวัลประตูยอดเยี่ยมแห่งปีมันไม่ได้สะท้อนเห็นแบบนั้น

    แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะนั่นไม่ใช่เป้าหมายของ อาซาร์ อยู่แล้ว

    เป้าหมายที่แท้จริงของเขาน่าจะเป็นอะไรที่สีขาวๆ มากกว่า

    พาสต้า