โฟลาริน บาโลกุน สร้างฟอร์มการเล่นอันเอกอุสอยตาข่าย 21 ประตูจากการลงเล่นลีก เอิง 37 เกม และมีส่วนสำคัญช่วยให้ แร็งส์ อยู่รอดในลีกสูงสุดแดนน้ำหอมแบบบสบายๆ 

ไม่แปลกที่ผลงานดังกล่าวไปเข้าตาสโมสรต่างๆ อย่างจัง ซึ่งอนาคตหลังจากนี้อยู่ที่นักเตะว่าจะกลับไปสู้เพื่อแย่งตำแหน่งในทีมอาร์เซน่อล หรือมองหาเส้นทางใหม่ให้ตนเอง

แต่สำหรับ 1 ปีที่เวที ลีก เอิง บาโลกัน  ได้สร้างผลงานอันเป็นรูปธรรม และกลายมาเป็นหนึ่งซีซั่นที่นักเตะวัย 21 ปีสามารถยกระดับตนเองไปอีกขั้น

ถึงตรงนี้ บาโลกุน ย้อนถึงช่วงที่ผ่านมากับเหตุการณ์ต่างๆ ที่ยังคงอยู่ในความทรงจำของตนเอง

เมื่อกล่าวถึง วิลล์ สติลล์ (โค้ชแร็งส์)

วิลล์ เป็นผู้จัดการทีมอายุน้อยและตอนที่ผมย้ายไปร่วมทีมเขายังเป็นเพียงผู้ช่วย แต่ในตอนที่ ออสการ์ การ์เซีย อำลาทีม เขาได้กลายมาเป็นโค้ช และเขาเข้ามารับช่วงต่อได้อย่างยอดเยี่ยม เขาแสดงให้เห็นถึงความเยือกเย็น ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาแสดงออกมาตลอดชีวิตของเขา เขาหนุนหลังผมทุกๆ วันและผมทราบดีว่าตนเองหยุดพักไม่ได้ ผมรักษาความเอาจริงเอาจังแบบเดิมไว้ตลอด เขากระตุ้นผมอย่างมากเพื่อไม่ให้ผมชะล่าใจ เขาคิดว่าเขาเห็นศักยภาพในตัวผมและเขาต้องการเติมเต็มให้ผม ดังนั้นเขาจึงต้องการให้ผมเล่นอย่างมีประสิทธิภาพและไม่มีอ่อนข้อให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ผมคงไม่ได้หวังอะไรไปมากกว่านี้ตอนที่ย้ายมาแร็งส์ เขาเป็นคนที่แสนวิเศษสำหรับนักเตะทุกๆ คน

เกมแรกที่ลงสนาม

ผมจำได้ดีตอนย้ายมาที่นี่และลงเล่นนัดแรก ผมประเดิมสนามในเกมปะทะ โอแอ็ม (แพ้ โอลิมปิก มาร์กเซย 1-4) บรรยากาศที่นั่นบ้าคลั่งมากๆ! ออเรนจ์ เวโลโดรม (สต๊าด เวโลโดรม) เป็นสถานที่ที่ผมไม่เคยพบเจอมาก่อน มันเหมือนกับลงไปพบเจอกับฝูงซอมบี้ (หัวเราะ) ผมเคยลงเล่นที่สนามของทีมซึ่งเป็นอริกันในลีกอังกฤษ แต่สำหรับผมเกมเยือน มาร์กเซย เป็นอะไรที่บ้ามากเลย

ประตูแรก

ในฐานะผู้เล่นแนวรุก ยิ่งคุณทำประตูแรกได้เร็วเท่าไหร่ (ซึ่งเกิดขึ้นในนัดแรกที่ดวลกับ มาร์กเซย) ชีวิตของคุณก็จะง่ายขึ้นกว่าเดิม ในอีกมุมหนึ่ง หากยิ่งนานวันเข้า ความกดดันก็จะเริ่มก่อตัวและคุณจะได้ยินสิ่งต่างๆ มากมาย ดังนั้นในตอนที่คุณคิดว่ามันจะเกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้นมาแล้ว ในจุดนั้น คุณก็จะเสี่ยงมากขึ้นในความพยายามที่จะทำประตูให้ได้ ดังนั้นการทำได้ตั้งแต่นัดแรกและเกมประเดิมสนามของตนเองเป็นเรื่องที่ดีสำหรับผมอย่างมาก

ช่วงเวลาที่ดีที่สุด

มันเกิดขึ้นในความคิดของผมหลังจบเกม (พบ เปแอสเช) ในตอนที่ผมกลับถึงบ้าน ผมได้รับข้อความจากเพื่อนส่งมาว่า 'แกคงรู้แล้วสินะว่าประตูนั่นอาจจะเป็นประตูที่สำคัญที่สุดในอาชีพของแกเอง?' ซึ่งผมคิดในตอนนั้นว่า 'อืม ก็อาจจะใช่นะ' ผมพยายามีสมาธิไปจนถึงช่วงท้ายเกม จากนั้นในช่วงทดเวลา มียาวที่ลอยอยู่และพวกเราแย่งชิงจังหวะสองได้ ในจุดที่ วิลล์ เชื่อมั่นกับเริ่มเกมจากตำแหน่งกองกลาง โชคดีที่ กาโมรี่ (ดูมเบีย) สามารถสอดขึ้นมาและที่เหลือก็เป็นไปอย่างที่เกิดขึ้น ในตอนที่ผมพบว่าตนเองหลุดไปดวลกับ ดอนนารุมม่า ผมคิดถึงหลายๆ เรื่อง ทั้งการยิงทันทีหรือลากบอลผ่านเขาไป ... ผมไม่แน่ใจว่าตนเองจะทำประตูได้ ผมเคยอยู่ในสถานการณ์นี้มาก่อนตอนที่ลงซ้อม ซึ่งเป็นตอนที่ผมเลือกแตะหนีผู้รักษาประตูและกองหลังมาสกัดไว้บนเส้น

การทำแฮตทริก

ผมจำได้ว่านั่นเป็นเรื่องหลังจบเกมนั้น (พบ เปแอสเช) ในตอนที่พวกเรากำลังเตรียมตัวพบลอริยองต์ (ชนะ 4-2) ทุกคนในทีมและตัวผมเองเหนื่อยล้ามากๆ เพราะพวกเราทุ่มเทอย่างหนักในเกมปะทะ ปารีเซียงส์ แต่ผมรู้ว่าความเหน็ดเหนื่อยอยู่ในความคิดเท่านั้น แน่นอนว่าประตูที่ผมชื่นชอบจากการทำแฮตทริกได้คือลูกสุดท้าย มันเป็นประตูที่สวยงามอย่างมาก ผมจำได้ว่าเคยดูประตูในลักษณะดังกล่าวจากผลงานที่ทำได้โดย โรบิน ฟาน เพอร์ซี่ มาก่อน

ความน่าสนใจของ ลีก เอิง

ชัดเจนเลยว่าผมมีปีที่ยอดเยี่ยมในการลงเล่นให้แร็งส์ ผมไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร อย่างไรก็ตาม ผมแนะนำให้นักเตะหนุ่มย้ายมาเล่นที่นี่ มันเป็นลีกที่แข็งแกร่งอย่างมาก ซึ่งสิ่งนั้นจะช่วยให้คุณพัฒนาขึ้น คุณจะได้ลงเล่นในบรรยากาศที่แสนวิเศษ หากพวกเขาพร้อมออกมาจากพื้นที่ปลอดภัยของตนเอง ผมขอแนะนำนักเตะหนุ่มทั้งหลายเลยว่าให้มาเล่นในลีกแห่งนี้