แม้จะทำงาน “เบื้องหลัง” ไม่ได้ปรากฏตัวข้างสนาม แต่หน้าที่ของประธานเทคนิคคือทั้งทำงานดูภาพกว้างทีมให้ไปในทิศทางบวก กำหนดทิศทางรูปแบบการเล่นทีมตั้งแต่ระดับเยาวชนยันชุดใหญ่

แต่ไม่ใช่สำหรับวงการฟุตบอลไทย

ในวงการฟุตบอลไทย มีเพียงส่วนน้อยหรือไม่กี่ทีมเท่านั้น ที่ให้ความสำคัญกับตำแหน่ง “ประธานเทคนิค” จริง ๆ

ที่เหลือหากว่ากันแบบไม่ “ตอแหล” ประธานเทคนิคในวงการฟุตบอลไทย แทบไม่ต่างอะไรจาก “ตำแหน่งลอย” มีหรือไม่มีก็ได้ (ขนาดศิลปินตลกยังเคยเป็นประธานเทคนิคได้เลย)

ซึ่งส่วนใหญ่ที่เราพบในฟุตบอลไทยคือ ประธานเทคนิค มีไว้เพื่อรองรับผู้ที่จะเข้ามาเป็นกุนซือใหม่ของทีมนั้น ๆ ประหนึ่งเข้ามานั่งเก้าอี้ตัวนี้ก่อน เมื่อกุนซือคนเก่าผลงานไม่ดี เข็นไม่ขึ้น เหล่าประธานเทคนิคที่ถูกแต่งตั้งมาไม่นานก็จะได้รับโอกาสคุมทีมข้างสนามแทน  

นี่คือภาพจำของ “ประธานเทคนิค” สำหรับแฟนบอลไทย

การแถลงข่าวที่ตึกเมืองไทยวันที่ 13 ส.ค. ที่ผ่านมา จึงเป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์แฟนบอลระดับหนึ่ง สำหรับการแต่งตั้ง มาซาทาดะ อิชิอิ ขึ้นมาเป็น “ประธานเทคนิคทีมชาติไทย”

ในงานแถลงข่าว เนวิน ชิดชอบ ระบุเองว่า นวลพรรณ ล่ำซำ ที่สวมหมวกผู้จัดการทีมชาติไทย ลงทุน “ขอตัว” อิชิอิ มาช่วยทีมชาติ ซึ่งพ่อใหญ่แห่งบุรีรัมย์ ก็ไม่ได้ปฏิเสธ และยกให้ง่าย ๆ เสียอย่างนั้น

ทีสำคัญแม้ อิชิอิ จะมาช่วยงานทีมชาติไทย แต่ บุรีรัมย์ ยังเป็นผู้จ่ายเงินเดือนให้ตามเดิม

แม้ทาง นวลพรรณ & เนวิน จะระบุว่า การมารับตำแหน่งของ อิชิอิ คือการเข้ามาช่วย มาโน โพลกิง ทำงาน ดูภาพรวมทีมชาติ สเกาต์ข้อมูลคู่ต่อสู้ และนักะเตะทีมชาติไทย ว่าใครเหมาะสม ในช่วงเวลา 2-3 เดือนต่อจากนี้ ก่อนศึกฟุตบอลโลก รอบคัดเลือกจะเริ่มในเดือน พ.ย.

แต่เชื่อว่าแฟนบอลไทยส่วนใหญ่ “ยิ้มมุมปาก”

พวกเขาเชื่อว่าการมาของ อิชิอิ ไม่ต่างจากการมา “รอเสียบ” เก้าอี้ทีมชาติไทยต่อจาก มาโน    

แม้ มาโน จะยังมีสัญญาอยู่กับทีมชาติไทย แต่โลกลูกหนังในประเทศแถบนี้ การฉีกหรือยกเลิกสัญญาสามารถทำได้ไม่ยาก หาก “เจรจา” ลงตัว

การมาของ อิชิอิ จึงไม่ต่างจากสัญญาณเตือน มาโน ให้แอ็กทีฟขึ้นมากกว่าเดิม

จริงอยู่ว่า มาโน เป็นกุนซือที่ขยันทำงาน เขาเดินสายดูบอลไทยลีก สเกาต์ผู้เล่นอยู่ตลอด แต่มันก็มาพร้อมคำถาม เพราะหลายครั้งเราจะพบแต่นักเตะชุดเดิม ๆ จากยุคก่อน แบบที่แฟนบอลหลายคนนั่งเดากันได้ว่าใครจะติดทีมบ้าง

ยังไม่นับรวมผลงานส่วนตัวของ มาโน กับทีมชาติไทย ที่ยังไม่ได้แสดงให้เห็นถึงผลลัพธ์ที่ไม่น่าประทับใจเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะปัญหาในพื้นที่สุดท้าย หรือการป้องกันลูกตั้งเตะ ที่ยังแก้ไม่ตกเสียที

แม้ตัว มาโน จะพาทีมประสบความสำเร็จในระดับ “อาเซียน” มาบ้าง แต่สเกลงานลูกหนังระดับ “เอเชีย” นั้นต่างกันออกไป

นั่นจึงทำให้เวลาต่อจากนี้ คือช่วงที่ มาโน ต้องทำการบ้านหนักที่สุด โดยเฉพาะปัญหาเดิม ๆ ที่ตัวเขาเองยังแก้ไขไม่ได้เสียที

ครั้งนี้ไม่ใช่แบบทดสอบลูกหนังอีกแล้ว หากแต่เป็นภาคปฏิบัติจริง

หากทุกอย่างยังเหมือนเดิม ประธานเทคนิคป้ายแดงคนล่าสุด อาจลงมายืนคุมทีมข้างสนามแทนที่เขา