ที่สแตมฟอร์ด บริดจ์ หงส์แดงบุกมาเยือนสิงโตน้ำเงินครามด้วยระบการเล่น 4-3-3 ยังไม่ใช่ระบบ 3-2-2-3 แบบที่หลายคนคาดการณ์ ขณะที่ เชลซี มาในระบบ 3-5-2 ส่งนักเตะใหม่ ๆ ประเดิมสนามเต็มหลายคนทั้ง โรเบิร์ต ซานเชซ, ลีไว โควิลล์ (กลับมาจากการยืมตัวที่ ไบรท์ตัน), อักเซล ดิซาซี่ กองหลังตัวใหม่จาก โมนาโก รวมถึง นิโกล่าส์ แจ็คสัน ขณะที่ คริสโตเฟอร์ เอ็นคุนคู พักยาว ส่วนมางด้าน รีซ เจมส์ สวมปลอกแขนกัปตันทีมอย่างเป็นทางการนัดแรก ส่องดูแล้ว พอช น่าจะต้องทดลองทีมอีกสักพักเลยกว่าจะเจอทีมที่ลงตัว ยิ่งกำลังจะได้ มอยเซส ไกเซโด้ กับ โรมิโอ ลาเวีย มาอีกในไม่ช้านี้ ฝั่ง ลิเวอร์พูล ใช้ 11 ตัวจริงที่คาดเดาไม่ยาก อลีสซง เป็นนายทวาร แบ็คโฟร์ได้แก่ ร็อบโบ้, ฟาน ไดค์, โกนาเต้ และ เทรนต์ ส่วนแดนกลางใช้ แม็ค อัลลิสเตอร์ เป็นกองกลางหมายเลข 6 ขนาบข้างด้วย โซบอสไล ด้านขวาและมี โคดี้ กัคโป ด้านซ้าย แนวรุกจัดเต็ม โชต้า หน้าเป้า หลุยส์ ดิอาซ อยู่ซ้ายและ โม ซาล่าห์ ด้านขวา เกมนี้ เวลา ลิเวอร์พูล ทำเกมบุกเราจะสังเกตุได้ว่า เทรนต์ ขยับขึ้นไปเป็นกองกลางตัวรับคู่กับบิ๊กแม็ค แต่เวลาตั้งรับจะถอยมายืนเป็นแบ็คขวาตามเดิม รูปเกม เชลซี ค่อนข้างดีกว่า รีซ เจมส์ เติมเกมด้านขวาได้บ่อยครั้งมีชอตฮือฮาและทะลุทะลวงเข้าถึงพื้นที่สุดท้ายได้บ่อยมาก ลิเวอร์พูล มาได้ประตูขึ้นนำก่อนจาก หลุยส์ ดิอาซ ตอนนาทีที่ 18 แต่ก็มาเสียประตูจากความผิดพลาดในเกมรับจนโดน ดิซาซี่ ตีเสมอช่วงท้ายครึ่งแรก โดยเฉพาะเรื่องเดิม ๆ คือลูกกลางอากาศที่เคลียร์กันไม่ดี ตำแหน่งการยืนดูสับสนกันหลายครั้ง ประตูที่โดนยิง โกนาเต้ หายไปจากจุดโฟกัส และมีอีกหลายชอตเลยที่ดูร้อนรนไล่ตาม แจ็คสัน ไม่อยู่ หากคม ๆ กว่านี้มีโอกาสแพ้ได้เลย เรื่องที่น่าสนใจไม่แพ้เกมรับคือตำแหน่งกองกลางตัวรับที่หลังจากพลาดตัว ไกเซโด้ และอาจพลาด ลาเวีย อีกคน คล็อปป์ เลือกใช้ แม็ค อัลลิสเตอร์ มายืนตรงนี้แทน แม้ว่าผลงานจะไม่แย่เลย จ่ายบอลแม่นยำ 88%, แท็คเกิ้ลชนะ 2 จาก 3 ครั้ง แย่งบอลได้ 10 ครั้งและตัดบอลคืนมาได้อีกหนึ่งหน แต่ต้องยอมรับว่าการเอาบิ๊กแม็คมาเล่นตรงนี้ค่อนข้างเสียของ ลิเวอร์พูล สูญเสียโอกาสจากการปั้นเกมรุกของ แม็ค อัลลิสเตอร์ ไปเลยเพราะต้องพะวงกับเกมรับ ยืนปัดกวาดหน้าแผงกองหลัง ถึงจะมี เทรนต์ ขยับมาช่วยแต่มันก็มีพื้นที่ด้านขวาที่หายไปเช่นกัน ซึ่งจุดเด่นของ เทรนต์ คือการเติมเกมตรงริมเส้นแบะการครอสบอล รวมถึงการประสานงานกับ ซาล่าห์ แม็ค อัลลิสเตอร์ สอบผ่านนะครับกับบทบาทหมายเลข 6 ประตูแรกเขาก็มีส่วนต่อการได้ประตูเพราะเป็นคนออกบอลให้ ซาล่าห์ ก่อนที่จะแทงมห้ ดิอาซ จัดการจบสกอร์เข้าไป แต่อย่างที่บอกว่า แม็ค อัลลิสเตอร์ เล่นสูงกว่านี้จะอันตรายกว่านี้ สถิติกับ ไบรท์ตัน ปีก่อนเขาเด่นก็เพราะว่ามี ไกเซโด้ เล่นในเชิงลึกให้ ดังนั้นบทบาทหมายเลข 6 ของบิ๊กแม็คหากจะหวังให้เอาดีตรงนี้เลย คงต้องพิสูจน์กันยาว ๆ ลิเวอร์พูล ยังมีความไม่ลงล็อคหลายจุด การเอา กัคโป มาเล่นตรงกลางเหมือนเป็นอาการรักพี่เสียดายน้อง ลดทอนประสิทธิภาพของดาวเตะดัตช์ลงไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ ปีก่อนเล่นหน้าตัวกลาง มาปีนี้ถอนมายืนกลาง กลัวว่าถ้าจับฉ่ายแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จะทำให้นักเตะสับสนและไม่พีคเท่าที่ควรจะเป็น ส่วน โซบอสไล พอไหว แต่ก็ต้องรอดูยาว ๆ เช่นกัน ส่วนตัวสำรองอย่าง เคอร์ติส โจนส์ กับ ฮาร์วีย์ เอลเลียตต์ ที่ลงมาครึ่งหลังก็ทำผลงานได้ดี น่าจะเป็นออปชั่นที่ คล็อปป์ ต้องหาทางจัดการให้ลงตัวสำหรับแดนกลาง อีกจุดนึงคือ เชลซี นั้นมี เอ็นโซ่ ที่เล่นได้ดีมาก เป็นตัวแบกในแดนกลางของทีม น่าคิดเลยว่าหากได้ ไกเซโด้ มาสนับสนุนด้านหลังจะยิ่งทำให้ทีมลงล็อคมากแค่ไหน ขณะที่ ลิเวอร์พูล ต้องยอมรับจริง ๆ ว่าหากไม่ช้อปใครเพิ่มแล้วต้องใช้ แม็ค อัลลิสเตอร์ ในบทบาทนี้ยาว ๆ ก็ค่อนข้างน่ากังวล เพราะนี่ไม่ใช่ตำแหน่งถนัดของเจ้าตัวและไม่รู้ด้วยว่าระยะยาวจะเวิร์คมั้ย ถ้าช่วงนี้ทำได้ดี แต่พอเข้าสู่ช่วงกลางฤดูกาลแล้วไม่เวิร์ค ตลาดซื้อขายปิด จะเป็นอีกปีที่ต้องมาวิ่งวุ่นแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเรื่อย ๆ ทั้งที่ในซัมเมอร์นี้พร้อมลงทุนอยู่แล้ว ได้แต่ภาวนาให้ทีมซื้อขายไม่นิ่งนอนใจ หาตัวรับธรรมชาติ มาเสริมทัพสักคนคงจะดีมาก ๆ เลย
