บรูโน่ แฟร์นันด์สได้เปิดเผยให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องราวเบื้องลึกของ"จิตใจแห่งผู้ชนะ"ที่อยู่ในตัวเขา ซึ่งทำให้เขากลายเป็นขวัญใจคนใหม่แห่งโอลด์แทรฟฟอร์ดที่โชว์ฟอร์มได้อย่างยอดเยี่ยมนับตั้งแต่ย้ายมาเข้าร่วมทีมเมื่อต้นปีที่ผ่านมา โดยให้สัมภาษณ์โดยตรงกับพ็อดแคสต์คอลัมน์ของเว็บไซต์หลักอย่าง UTD Podcast บรูโน่ได้ถูกถามเกี่ยวกับแรงขับสู่ความสำเร็จของตัวเขา และเปิดเผยถึงเจตจำนงแห่งการเอาชนะของเขาที่แข็งแกร่งสุดๆ
แม้กระทั่งลูกสาวตัวน้อยวัยสามขวบ พี่หนวดของเราก็ยังไม่ยอมให้เธอชนะเลยเวลาใช้เวลาว่างเล่นด้วยกัน(ฮา)
"ผมมีบุคลิกภาพที่ชอบการแข่งขันอยู่ตลอดเวลา และผมก็ไม่ชอบเวลาที่ตัวเองต้องแพ้ ไม่ว่าจะเรื่องใดๆก็ตาม"
บรูโน่ให้สัมภาษณ์กับผู้ร่วมดำเนินรายการอย่าง Helen Evans, Sam Homewood และ David May ในUTD Podcast
"เมื่อวานซืนผมเล่น Uno กับลูกสาวตัวน้อยของผม เชื่อไหมว่าบางทีคุณต้องยอมๆให้เค้าชนะบ้าง ดังนั้นตอนที่กำลังแข่งกันอยู่ เธอมีการ์ด+4 อยู่ในมือสองใบ และก็วางการ์ด+4ลงมาใบนึง เธอยังเด็กมากๆยังไม่ค่อยรู้ความอะไรมากมาย ผมก็ถามไปเฉยๆว่า มีใบอื่นจะลงอีกไหมลูก แล้วเธอก็วาง +4ที่มีในมืออีกใบนึงเบิ้ลลงมา ผมเลยต้องเก็บไพ่ขึ้นมือไปทีเดียว8ใบ ยาวเลยทีนี้(ฮา)"
คนเล่นUnoคงรู้ความโกงของการ์ดใบนี้ดี
"พอโดนแบบนั้นผมก็เลยจัดคอมโบชุดใหญ่ไฟกระพริบให้ลูกเลย ผมต้องทิ้งไพ่พวกนี้ให้หมดมือให้ได้ แล้วก็ตูม ตูม ตูม ซุปเปอร์คอมโบ หมดมือเลย แล้วผมก็ชนะเกมนั้นไป คือผมอยากชนะนะเพราะว่าผมเคืองมากที่โดนเจ้าตัวเล็กยัด+4ใส่ผมสองใบซ้อน ผมเลยต้องเก็บไพ่กลางวงขึ้นไปคนเดียวหมดเลย!"
"อืมมม... ใช่ๆ เธอเพิ่งสามขวบแหละ"
บรูโน่กล่าวเสริมทิ้งท้าย
แม้แต่กับลูกสาว วันนี้เขาก็ยังไม่พลาด!!!
นอกจากนี้เขายังเล่าเรื่องที่บ้านให้เราฟังอีกว่า
"ภรรยามองผมแล้วก็บอกว่า คุณนี่ไม่เปลี่ยนเลยจริงจริ๊ง มีอยู่อย่างนึงผมไม่รู้ว่าที่อังกฤษเค้าเรียกว่าอะไรกัน บิงโกใช่ไหม? นั่นแหละๆ ที่โปรตุเกสช่วงคริสต์มาสเราจะเล่นอะไรแบบนี้กันบ่อยๆ เราเล่นกินตังกัน 5เพนซ์ต่อการ์ดใบนึง แล้วก็เอาเงินทั้งหมดใส่ลงในกล่อง ใครที่ชนะก็ได้เงินในกล่องไปหมดเลยคนเดียว"
"มันไม่ใช่เงินอะไรเยอะแยะมากมายหรอกครับ เล่นกันขำๆแหละ แต่ว่าถึงจะเล่นกันแค่นั้นก็เถอะ ผมก็ไม่ชอบแพ้อยู่ดี ผมต้องออกเสียงบอกเลข และคอยเช็คเลขที่ออกให้มันชัวร์ๆ ต้องทำแบบนี้ตลอดเพราะว่าบ้านผมชอบมาโกงตอนเล่นประจำเลย ลูกพี่ลูกน้องผมก็ด้วย เป็นกันทุกคนเลยให้ตายเถอะ นั่นแหละพอคุณโตขึ้นมาพร้อมๆกับเรื่องแบบนี้ คุณเลยจำเป็นต้องเล่นให้ชนะให้จงได้"
แม้แต่วินนิ่งตูก็ไม่ยอมแพ้เฟ้ย แพ้อย่าอ้างจอยไม่ดีแล้วกัน
นักเตะหมายเลข18ของเรารายนี้ได้ให้เครดิตเรื่องจิตใจแห่งการชอบแข่งขันโดยธรรมชาติของเขา ที่ได้รับผ่านจากการเลี้ยงดูมาในวัยเด็ก และเขายังเปิดเผยอีกว่า เพื่อนๆและครอบครัวยังเป็นแรงขับที่สำคัญของเขาในทุกวันนี้
"ครอบครัวผมชอบมานั่งคอยช่วยดูการเล่นของผมนะ ทุกๆครั้งที่แข่งจบผมจะได้แมสเสจจากแม่ จากภรรยาทุกครั้ง แม่ผมชอบข้อความมาแบบเดิมๆว่า เล่นดีนะลูก พร้อมกับส่งจุ๊บๆ และบอกว่า แม่รักลูกและทุกๆสิ่งของลูกนะ"
"ส่วนภรรยาผมเหรอ ไม่เหมือนแบบนั้น ถ้าผมเล่นดีเธอจะบอกว่า คุณก็เล่นดีนะดีใจด้วย แต่ถ้าวันไหนผมเล่นไม่ดีเธอจะพูดประมาณว่า วันนี้แค่ไม่ใช่วันของคุณน่า ใช่มั้ยล่ะ? นั่นแหละเพราะงั้นพอผมกลับบ้านผมเลยต้องไปถามเธอว่า ทำไมวันนี้ถึงบอกว่าผมเล่นไม่ดีล่ะ อธิบายให้ทีสิ แล้วเธอก็จะพูดว่า อ่าาาห์ คุณจ่ายบอลเสียเยอะเลยนะ ประมาณนี้ และผมก็ชอบย้อนกลับเธอไปว่า ห้ะ ว่าไงนะ ลูกจ่ายลูกไหนอ่ะ อธิบายมาเลยยยยยย!"
ยอมเมียไว้ เดี๋ยวเจริญเอง
"ยกตัวอย่างเรื่องพวกนี้นะ อย่างเช่นหลังจบเกมนัดที่เจอนิวคาสเซิล พ่อผมส่งแมสเสจมา ซึ่งปกติแล้วแกไม่ได้ส่ง แกจะโทรหาผมหลังแข่งในวันถัดไปตามปกติ วันที่เจอนิวคาสเซิลนั้นมีข้อความมาจากพ่อ และข้อความเขียนว่า ดีใจที่ยิงได้นะลูก แต่พรุ่งนี้ลูกต้องอธิบายนะว่าทำไมยิงจุดโทษแบบนั้น"
(ลูกนั้นคือจุดโทษที่แมนยูได้ตอนเสมอนิวอยู่1-1 และบรูโน่ก็ไม่ได้ถอยหลอกยิงเลย ยิงไปติดเซฟดาร์โลว์ เป็นการพลาดลูกโทษครั้งแรกของเขากับแมนยูนั่นเอง)
"ผมรู้สึกประมาณว่า โห นี่เพิ่งยิงพลาดลูกแรกเองนะจาก11ครั้ง ถึงกับต้องมาคุยกันเรื่องนี้เลยเหรอเนี่ย เพราะว่าตัวคุณพ่อเองเขาเป็นคนที่ไม่เคยยิงจุดโทษเข้าเลยสักครั้งตอนที่เขาลงเล่นฟุตบอล แต่ว่าสิ่งเหล่านี้มันช่วยให้คุณพัฒนาปรับปรุงตัวเองได้นะ เพราะว่าคุณรู้เสมอว่ามีคนข้างหลังคอยเฝ้ามองและช่วยกระตุ้นคุณอยู่ตลอดเวลา"
"ผมยังมีเพื่อนที่เป็นคนประมาณว่า มักจะเข้าคุยกับคุณตรงๆว่า ถ้ามีอะไรจริงๆเดี๋ยวฉันจะบอกเอง และถ้าเมื่อไหร่นายเล่นห่วยแตกสุดๆเดี๋ยวบอกแน่ไม่ต้องห่วงหรอกไม่เกรงใจแน่นอน ผมก็ประมาณว่า เออๆ แต่บางทีก็ชมกันบ้างก็ดีนะ ไม่ต้องทักมาเฉพาะแต่เวลาจะด่าอย่างเดียวก็ได้ ฉันรู้น่าว่าเล่นไม่ดี ก็มันพลาดไปแล้วนี่ จะให้ทำยังไงฟะ!"
"แต่มันดีมากๆเลยนะที่มีเพื่อนแบบนี้ พี่ชายกับพ่อผมคือสองคนที่ผมคุยด้วยเยอะสุดหลังแข่ง เพราะว่าพวกเขาเคยเล่นฟุตบอลกันมาก่อนในอดีต พวกเขารู้ดีว่าผมรู้สึกยังไง และก็เข้าใจฟุตบอลด้วย ดังนั้นผมจึงอยากรับฟังสิ่งที่พวกเขาบอก"
"นักเตะทุกคนก็มักจะมีคนรู้จักที่คอยอวยอยู่นั่นแหละว่า นายเล่นดีมากเลย สุดยอด ที่ทีมแพ้เพราะคนอื่นยิงไม่ได้ต่างหาก อะไรประมาณนี้ ซึ่งทุกคนต้องมีเพื่อนแบบนี้กันอยู่แล้ว ดังนั้นมันจำเป็นนะที่ชีวิตเราจะต้องมีคนแบบภรรยาผม แบบพี่ชาย พ่อ หรือเพื่อนที่จะคอยมาพูดว่า เฮ้ย ไม่ใช่ความผิดเพื่อนร่วมทีมนะที่แพ้ ผิดที่คุณต่างหาก ที่ไม่ชนะก็เพราะคุณยังเล่นไม่ดีพอนั่นไง"
ทั้งหมดนี้คือบทสัมภาษณ์ของบรูโน่ แฟร์นันด์ส ที่แสดงให้เห็นถึงแบ็คกราวน์ของเขาว่า สิ่งที่หล่อหลอมเขาขึ้นมานั้น เกิดจากครอบครัวในวัยเด็กที่สร้างตัวเขาให้เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ จนกระทั่งเติบโตขึ้นมาก็ยังมีสิ่งนี้อยู่ในตัวตลอด จนทำให้เป็นรากฐานของความพยายามในการพัฒนาตัวเองจนมาถึงจุดนี้ได้
นอกจากนี้แล้วที่สำคัญยังมีแรงสนับสนุนซัพพอร์ตอย่างถูกต้องจากครอบครัวอันอบอุ่นของเขา ไม่ว่าจะพ่อ พี่ชาย เพื่อน ภรรยา และลูกสาวเช่นกัน
ทั้งหมดนี้คือ"สถาบันครอบครัว" จุดที่เล็กที่สุดของสังคม แต่สร้างสิ่งที่โคตรยิ่งใหญ่ให้เกิดขึ้นมาได้
หากจะให้เทียบกันว่า ระหว่าง จิตใจที่กระหายอยากจะชนะ กับ จิตใจที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เมื่อดูแล้วคิดว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า เขาอาจจะมีความที่อยากชนะอยู่ในตัวด้วย แต่ขณะเดียวกันเขาเป็นผู้ชายที่จะไม่ยอมแพ้ต่ออะไรง่ายๆอย่างเด็ดขาด มันคือความดื้อด้านในความหมายที่เป็นแง่positive นั่นเอง
คนแบบนี้แหละที่เค้าเรียกว่า "กัดไม่ปล่อย"
คาแรคเตอร์ในสนามของเขาก็เป็นอย่างนั้นเช่นกัน บรูโน่จะตามไม่ปล่อย จนกว่าเขาจะทำได้สำเร็จ ไม่ว่าในยามเล่นเกมบุกกระหน่ำ หรือแม้จะท้ายเกมแล้วเขาก็ยังไม่หยุดวิ่งและตามไปประกบจนถึงที่สุดเพื่อแย่งบอลกลับมาให้ได้ ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่เขาจะไม่ยอมจนกว่าจะถึงที่สุด
จากสิ่งนี้ทุกคนเห็นอะไรบางอย่างไหมครับ คือพูดแล้วขนลุกจริงๆนะ สิ่งนี้เราไม่ได้คิดกันไปเองแน่ๆ แต่สังเกตให้ดีว่า
"จิตใจที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆของBruno" กับ "DNAที่จะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะถึงนาทีสุดท้ายของManchester United"
มันคือสิ่งเดียวกันเป๊ะๆจริงๆ
ผมเชื่อว่าเรื่องนี้ไม่บังเอิญ แต่เป็นสิ่งที่ฟ้าลิขิตมาแล้วว่าเขาคือคนที่เกิดมาเพื่อที่จะมาอยู่กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจริงๆ
-ศาลาผี-
Reference
