เมื่อฤดูกาลที่ผ่านมา เกิดการคว้าแชมป์ที่เซอไพรส์ในหลายๆลีก ที่แชมเปี้ยนได้มีการเปลี่ยนหน้ากันเกิดขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ลาลีกา ก็เป็นการคว้าแชมป์ของแอตเลติโก มาดริด เหนือขาประจำอย่าง เรอัล มาดริด ด้วยคะแนน 86 ต่อ 84 คะแนน แบบที่ต้องลุ้นกันจนถึงนัดสุดท้ายหากใครจำกันได้ ซึ่งราชันชุดขาวเอาชนะทางด้านบียาร์เรอัลไปได้ 2-1 แต่แอดมาดริดทวงประตูจากเรอัล บายาโดลิด และเก็บชัยชนะ 2-1 ได้เช่นกัน และก็คว้าแชมป์ไปอย่างที่เห็น เป็นแชมป์ของแอตเลติโก มาดริดที่ทำได้อีกครั้งในรอบ7ปี หลังจากครั้งสุดท้ายที่พวกเขาทำได้ในฤดูกาล 2013/14
นอกจากนี้สิ่งที่น่าสนใจก็คือ แอตมาดริด คือหนึ่งในสองทีมเท่านั้นที่ขึ้นมาแย่ง มาดริด-บาร์ซ่า คว้าแชมป์ลาลีกาได้
มีเพียงแค่ แอตเลติโก มาดริด และ "บาเลนเซีย" แค่สองทีมนี้เท่านั้น และทำกันไปได้คนละ สองสมัยเท่านั้น นอกนั้นบาร์ซ่า-มาดริด สลับกันเชยชมอยู่สองทีม
แฟนแมนยูอ่านแล้วอาจจะเริ่มรู้สึกว่า เอ.. ทำไมทีมเรามันนานกว่าของเขาแล้ว แต่แชมป์ยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาง่ายๆเลย
นอกจากลาลีกาแล้ว ก็ยังมีลีกเอิงฝรั่งเศสอีกลีกที่ทีมแชมป์ มีการเปลี่ยนหน้าแชมป์จากทีมที่ครองอำนาจมายาวๆในช่วง10ปีของ 2010s อย่าง ปารีส แซงต์-แชร์แมง ที่คว้าแชมป์รวมแล้ว 7สมัย ปีนี้กลายมาเป็น LOSC Lille "ลีลล์" ที่ปาดแชมป์ลีกเอิงเหนือเปเอสเชไปด้วยคะแนน 83 ต่อ 82 แบบที่ลูกได้เสียแพ้ปารีสไปถึง17ประตูด้วยซ้ำ แต่พวกเขาก็ทำสำเร็จ
และนี่คือการคว้าแชมป์อีกครั้งของลีลล์เป็นระยะเวลา10ปีพอดี นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาทำได้เมื่อช่วงฤดูกาล 2010/11 ครบรอบ10ปีพอดีเป๊ะๆ
ธรรมชาติของลีกเอิงหากแฟนบอลรุ่นเก่าๆสังเกตดีๆ ลีกเอิงคืออีกลีกที่จะมี "ทีมมหาอำนาจ" ครองลีกอยู่เป็นยุคๆ แต่จะสลับกันขึ้นมาครองเป็นยุคๆไป เช่น ปลายยุค80s ต้นยุค90s ทีมจากลีกฝรั่งเศสตอนนั้นที่เจ๋งๆก็มี โอลิมปิก มาร์กเซย์ ก่อนที่ยุค90s ลีกเอิงจะสลับหน้าแชมป์กันแทบทุกปีไม่ซ้ำหน้า วาไรตี้สุดๆ
จากนั้น ขึ้นมาเป็นยุค 2000s เริ่มต้นมิลเลนเนียมมา ทีมมหาอำนาจของลีกเอิงก็คือทีมที่แฟนบอลบ้านเรารู้จักกันดี นั่นก็คือ "ลียง ลงเป็นยิง" โอลิมปิก ลียง ที่คว้าแชมป์แรกของสโมสรตัวเองได้สำเร็จในปี 2001/02 จากนั้นลียิงก็ยิงยาวมา7ปีรวด จนกระทั่งเสียแชมปให้บอร์กโดซ์ จากนั้นลียงก็ไม่เคยได้แชมป์อีกเลย จนเปลี่ยนมือมาเป็นทีมหาเศรษฐีอย่างเปเอสเชจนถึงทุกวันนี้ และดูแล้วทำท่าว่าปีหน้าเปเอสเชจะเอาแชมป์คืนแน่นอน
เสริมโหดเหมือนโกรธลีลล์
ได้ฮาคิมี่ไปแล้ว เซ็นรามอสไปแล้ว ได้ไวนาลดุมไปแล้ว ดอนนารุมม่าอีก และทำท่าว่าจะยังไม่หยุดแค่นี้ เมื่อมีข่าวว่าปารีสก็สนใจในตัวของ ปอล ป็อกบา ด้วยเช่นกัน
ดังนั้นแล้ว หากพิจารณาจาก "แนวโน้ม" ของการครองลีกดังกล่าวที่เกริ่นมาแล้วนั้น ค่อนข้างแน่นอนว่ายังไงก็ตาม "เปเอสเช" ที่เพิ่งเสียแชมป์นั้น จะยังคงเป็นเต้ยของลีกเอิงต่อไปอย่างแน่นอน จากประวัติศาสตร์ลีกฝรั่งเศสที่ผ่านๆมา แถมอาจจะลากยาวๆด้วยเพราะเจ้าของสโมสรดูแล้วยังคงไม่หมดpassionง่ายๆแน่
เมื่อเป็นเช่นนั้น คงจะเป็นการยากส์ที่ "ลีลล์" จะสามารถรักษาแชมป์ต่อเนื่องได้ถึงสองปี เพราะปารีสเสริมโหดจริงๆเพื่องานนี้โดยเฉพาะ
ลีลล์ที่เล็กกว่าและพลังเงินสู้ไม่ได้ ก็อาจจะป้องกันแชมป์ไว้ไม่อยู่ บางทีอาจจะเสียสตาร์ในทีมด้วยซ้ำ เพราะเมื่อขึ้นมาคว้าแชมป์เช่นนี้ แน่นอนว่ามันต้องมีนักเตะที่ฟอร์มดี ฝีเท้าเยี่ยม และน่าสนใจๆอยู่ในทีมอย่างแน่นอน เพราะถ้าไม่มีเลยก็คงจะคว้าแชมป์ไม่ได้
ในขณะที่สโมสรของพวกเขานั้นไม่ใช่ทีมระดับบิ๊กของยุโรป เราคงต้องยอมรับในจุดนี้ มันจึงมีความเสี่ยงสูงอยู่แล้วที่ นักเตะในทีมหากได้รับความสนใจจากทีมใหญ่ๆในยุโรป พวกเขาก็ย่อมอยากที่จะก้าวหน้าต่อไปด้วยการย้ายไปอยู่ทีมใหญ่ ซึ่งทางต้นสังกัดเองก็คงไม่รอช้าที่จะขาย หากมีเงินก้อนโตกองอยู่ตรงหน้า ยิ่งในยุคโควิดด้วยแล้ว รายได้ถือเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย
เชื่อว่าหลังจบยูโร2020เมื่อไหร่ ตลาดซื้อขายลุกเป็นไฟแน่นอนสำหรับลีลล์ที่หัวกระไดไม่แห้งแน่ๆ เพราะเหตุที่เราเชื่อว่ายังไงก็เกิดเหตุการณ์ "แร้งลงลีลล์" ขึ้นแน่นอน เพราะว่ามันได้ "เริ่มต้นขึ้นแล้ว" แบบที่ไม่มีใครทันสังเกต นั่นก็คือกรณีของ Boubakary Soumaré ที่โดนเลสเตอร์ซิตี้ฉกไปแล้วเป็นคนแรกด้วยค่าตัวราว 17ล้านปอนด์
ดังนั้นเรามาลองวิเคราะห์กันว่า มีใครที่น่าสนใจในลีลล์บ้างที่น่าเข้าไป "รุมทึ้ง" แย่งนักเตะจากทีมนี้กันคนละตัวสองตัวออกมา เพราะถ้าศพแรกผ่านไป ศพสอง ศพสาม ค่อยๆผ่านไปแน่นอน หากมีการขายสตาร์ของทีมเกิดขึ้น ซึ่งลีลล์ถือเป็นอาหารจานอร่อยที่น่าทำปฏิบัติการ "แร้งลง" สุดๆ
มาดูกันว่า แต่ละชิ้นส่วนที่เหลือของลีลล์ ตัวไหนที่เป็นนักเตะฝีเท้าดีของลีลล์ที่น่าสนใจ (มีคลิปประกอบแต่ละตัวอยู่ท้ายบทความด้านล่าง กดดูก่อนจะดีมาก)
แล้วคุณจะรู้ว่า ทำไมลีลล์ถึงคว้าแชมป์ลีกเอิงสำเร็จ เพราะตัวดีๆที่ไม่ใช่ซุปเปอร์สตาร์มันเยอะ
Zeki Çelik
ตำแหน่ง : RB / ราคาโดยประเมิน : 20ล้านยูโร
"ซีกี้ ชีลิค" คือแบ็คขวาตัวจริงของลีลล์ที่เด่นเรื่องเกมรับอันดุเดือดด้วยปริมาณการเข้าปะทะคู่แข่งบ่อยครั้ง และจัดการกับผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามที่พยายามเลี้ยงผ่านเขาได้ดีด้วยสถิติแทคเกิลตัวเลี้ยงบอลสำเร็จ 47.3% ก็เข้า2ชนะ1 ถือว่าโอเคในความสามารถของการเป็นแบ็คที่ต้องเจอปีกลากเลื้อย เรทนี้ถือว่าพอใช้ได้
จุดเด่นของชีลิคคงจะเป็นเรื่องของเกมรับและความขยัน ที่ปริมาณการtackleสูงถึง80ครั้งเฉพาะในเกมลีกซีซั่นที่ผ่านมา แม้จะเข้าสำเร็จแค่ 37 แต่เรื่องความขยันไม่ต้องพูดถึง ในRoleถนัดคือการเล่นเป็น ฟูลแบ็คเน้นรับ แต่ก็สามารถเล่นวิงแบ็คที่ซัพพอร์ตเกมริมเส้นได้เช่นกัน
ชีลิคถือเป็นแบ็คสมดุลที่มีอายุน้อย เกมรับที่ไปเด่นทางด้านการสกัดหรือเคลียร์บอลมากกว่าซึ่ง clearance อยู่ที่ 70ครั้งในลีกเอิง แต่เกมรุกของเขาช่วยทีมได้พอสมควร ด้วยอัตราการเล่นที่สร้างโอกาสยิงให้ทีมเฉลี่ย 1.66 ครั้งต่อเกม กับการลงสนาม 35เกมทุกรายการ ทำไป 4ประตู กับ 2แอสซิสต์
ตัวนี้กล้าเติมเกมรุกแน่นอน คลิปการเล่นก็บ่งบอกอยู่ชัดเจน แม้จะเด่นเกมรับก็ตาม
และโดนใบเหลืองไปทั้งหมด 10ใบ (ไม่มีแดง) เป็นที่ชัดเจนว่าหมอนี่ทุ่มเทในเกมรับจริง และพลังเต็มถังด้วย Staminaที่อัดแน่นจนลงเล่นแบ็คได้แทบทุกนัด
ด้วยวัยแค่24ปี เป็นดีลที่น่าลงทุนเหมือนกันหากว่าราคาอยู่แถวๆที่ประเมินไว้20ล้านยูโร ถ้าแมนยูไนเต็ดหรือทีมใดต้องการตัวแบ็คอัพของตำแหน่ง RB หรือจะเอาลงตัวจริงไปปั้นต่อก็ยังได้อยู่ เพราะนักเตะยังไม่เข้าจุดพีค และยังมีจุดอ่อนอยู่หลายจุดเช่นความแม่นยำของการจ่ายบอลยังไม่น่าพอใจก็ตาม
และเรทติ้งฟอร์มเฉลี่ยอยู่ที่ 6.87 จากwhoscored ก็น่าจะถูกต้องแล้วหากจะนำมาเป็น "Squad Player" ที่เป็นตัวหมุนเวียนในทีมได้เรื่อยๆ เพราะข้อดีคือนักเตะอายุยังน้อย ซื้อไปก็ใช้งานได้อีกนาน
ชีลิคน่าจะเนื้อหอมพอสมควร เพราะดีกรีทีมชาติด้วย คงมีคนสนใจไม่น้อย แถมอาจจะเข้าสเปคโซลชาของแมนยูไนเต็ดอีกเพราะว่า พื้นฐานของนักเตะตำแหน่งแบ็คที่โซลชาต้องการ คือเกมรับดีและแข็งแกร่ง ตัวนี้ถือว่าใช่ และยังมีpotentialที่พัฒนาในอนาคตได้อีก เพราะในมุมมองของผู้เขียนที่ดูฟอร์มของชีลิคมา เราค่อนข้างชอบ เพราะว่า
1.มีความเร็วที่ตามจัดการกับปีกกระชากบอลได้ดีในเบื้องต้น อาจจะไม่ถึงกับเว่อร์ขนาดAWBแต่ผ่านชีลิคไม่ง่ายบอกเลย
2.ร่างกายแข็งแกร่ง เข้าปะทะได้ หน่วยก้านดี ดูอึด ถึกใช้ได้
3.ลูกกลางอากาศไม่แย่ %โหม่งชนะ59%ถือว่าอยู่ในเรทมาตรฐาน สำหรับส่วนสูง 180cm โหม่งได้ขนาดนี้แปลว่าแรงจัมพ์ดี
โดยรวม น่าซื้อ ถ้าราคานี้ ซื้อมาเติมทีมเหอะ ดีแน่
Renato Sanches
ตำแหน่ง : CM / ราคาโดยประเมิน 30ล้านยูโร
นี่น่าจะเป็นหนึ่งในนักเตะที่หลายๆคนจับตามองที่สุด นั่นก็คือ เรนาโต้ ซานเชส อดีตดาวรุ่งwonderkidของโปรตุเกสที่โด่งดังขึ้นมาเมื่อ5ปีที่แล้วตั้งแต่อายุ18 จนบาเยิร์นต้องทุ่มเงิน35ล้านยูโรคว้าตัวหมอนี่เข้าทีม แต่เมื่อ1ปีผ่านไป ฟอร์มของเรนาโต้ทำยังไงก็ไม่เกิดกับบาเยิร์น จึงต้องลองปล่อยมาให้สวอนซียืมใช้งาน ก็ยังไม่เกิดอีก กลับไปบาเยิร์นอีกปี จนสุดท้าย ปี2019 บาเยิร์นจึงขายขาดให้กับลีลล์ในราคา 20ล้านยูโร
เรนาโต้ที่เล่นแบบไร้แรงกดดันที่ลีลล์ ก็ทำผลงานได้ดีขึ้น จนปีนี้พาลีลล์คว้าแชมป์ได้สำเร็จ ถือเป็นอีกหนึ่งขุนพลที่สำคัญของทีม แต่จริงๆแล้วเรนาโต้ก็ยังไม่ใช่คนแบกแดนกลางของลีลล์ที่แท้ทรูอยู่ดี
เพราะคนแบกตัวจริง เลสเตอร์ชิงไปแบกต่อที่ถ้ำจิ้งจอกแล้วเรียบร้อยสำหรับ บูบาการี่ ซูมาเร่ ที่ยืนเป็นตัวจริงหลักในแดนกลางของลีลล์มาตลอดฤดูกาล และเล่นเกมรับได้แข็งแกร่งแน่นอน เพราะแผนของลีลล์นั้นส่วนใหญ่จะใช้ "4-4-2" ในลักษณะที่เป็น double pivot กองกลางยืนลึกแบบเบอร์6คู่กัน ซึ่งเรนาโต้นั้นจริงๆเป็นนักเตะที่ต้องขับเคลื่อนในแดนกลางมากกว่า มันจึงไม่ค่อยเข้ากับแผนนี้เท่ากับตัวต่ำอย่างซูมาเร่
เรนาโต้จึงได้ลงตัวจริง แบบจริงๆแค่ 14นัด จากทั้งหมด23เกมในลีก เป็นสำรองไป9นัด ซึ่งมักจะถูกเปลี่ยนลงมาแทนตัวยืนคนอื่นๆ เช่น Xeka Soumare หรือ Andre น้อยครั้งจริงๆที่จะเห็นเรนาโต้ได้ลงตัวจริงก่อน
สถานะของเรนาโต้จึงน่าจะอยู่ในลักษณะที่ว่าสามารถขายได้
ฟอร์มการเล่นของเรนาโต้ที่ลีลล์ เมื่อไม่ได้เป็นตัวแบก ดังนั้นเรทเฉลี่ยๆของเขาในสโมสรก็จะอยู่ที่ราวๆ 6.78 เท่านั้นในลีก แต่พอไปเล่นในทีมชาติโปรตุเกส ซึ่งแผนการเล่นใช้เป็น 4-3-3 ที่มีกลางรับอยู่ด้านหลังเขาอย่างเช่น ดานิโล่ ไม่ก็ วิลเลียม จะเห็นชัดเจนว่า เรนาโต้นั้น "โบยบิน" ในแดนกลางสุดๆด้วยการพาบอลกระชากใส่คู่แข่งอย่างดุดัน รวดเร็ว และสร้างจังหวะให้โปรตุเกสได้เยอะโดยเฉพาะในทัวร์นาเมนต์ ยูโร2020 ที่ผ่านมา ทุกคนน่าจะได้เห็นแล้ว เพราะว่าเรนาโต้สามารถแบกโปรตุเกสได้จริงๆด้วยตำแหน่ง "CM" ของเขา
ร่างโปรตุเกส ก็องเต้ป็อกบายังเอาไม่ค่อยจะอยู่
ซึ่งเหตุผลการใช้ตรงนี้ก็คล้ายคลึงกับเรื่องปัญหาของแมนยูไนเต็ดนั่นแหละที่เอาตัวกลางสนาม ลงไปยืนต่ำ ผลก็คือเละ และใช้งานผิดประเภท
เรนาโต้ก็เช่นกัน ฟอร์มในทีมชาติโปรตุเกสเฉลี่ยออกมา เรตติ้งอยู่ที่ราวๆ 6.89-6.97 ซึ่งก็ถือว่าฟอร์มดีเลย และดีกว่าตอนเล่นในลีลล์เยอะ (บางเกมกับลีลล์ ตอนเป็นสำรอง หรือ ลงในยูโรปาลีก เรตติ้งเรนาโตเหลือแค่ 6.3 ซึ่งต่ำมาก สวิงมาก)
แปลว่า ถ้าจับเขาใช้งานดีๆและถูกตำแหน่ง ยังไงก็ปัง แต่ถ้าใช้ผิดประเภทก็ตัวใครตัวมัน
ดังนั้น ทีมไหนที่ต้องการ "มิดฟิลด์ตัวขับเคลื่อนเกม" ที่มีความเร็ว ความคล่อง ความสดครบเครื่อง สามารถแวะมารุมทึ้งลีลล์ด้วยการซื้อเรนาโต้ ซานเชส ในวัย23ปี ที่พัฒนาขึ้นมาจากตอนอายุ18มากแล้วในด้านของความนิ่งและประสบการณ์ อายุขนาดนี้กำลังดีเลย ด้วยพลังการกระชากที่แฟนผีอาจจะคิดถึงอันแดร์สันสมัยเป็นโกลเด้นบอย เชื่อว่าเรนาโต้น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่ทีมใหญ่จะซื้อไปเป็นอีกหนึ่ง Squad Player หรืออาจจะขึ้นไปถึง Starting XI 11ตัวแรกเลยก็ใช้ได้ ถ้าแผนแทคติกคุณเข้ากับการเล่นของเขา
บอกตรงๆว่าอยากได้เหมือนกัน ทำให้เกมแดนกลางโปรตุเกสแข็งปั้กขนาดกลางคู่แข่งยังเอาไม่ลงนี่ แปลว่ามันเจ๋งจริง
Jonathan Ikoné
ตำแหน่ง : RW / ราคาโดยประเมิน 30ล้านยูโร
นี่คือ "ปีกขวาเท้าซ้าย" สาย Inverted Winger (ที่เป็น ปีกกึ่งกองหน้า แต่ไม่ใช่กองหน้ากึ่งปีกแบบพวกแรชฟอร์ด มีความเป็นWinger สูงกว่า Forward) ที่มีความเร็วสูง มีความคล่องตัว เลี้ยงกระชากกินตัวคู่แข่งได้ดี มีความคล่องแคล่ว และสามารถทำได้ทั้งการยิงประตู และการทำเกมรุก รวมถึงแอสซิสต์ให้เพื่อนด้วย ซึ่งฤดูกาลที่ผ่านมากับลีลล์ เขาคือตัวหลักทางปีกขวาของทีมที่กระชากตะลุยแหลก ลงสนามไปทั้งหมด 48นัดในทุกรายการ ทำไป 7ประตู กับ 7แอสซิสต์ ถือเป็นสถิติที่น่าพอใจที่สามารถช่วยทีมได้เรื่อยๆ
"โจนาธาน อิโคเน่" หรือบางที่จะเขียนว่า "Nanitamo Ikoné" ก็คือคนเดียวกันนั่นแหละ (โจนาธานเป็นชื่อกลาง) นักเตะตัวนี้เหมาะกับทีมที่ "ขาดปีกขวา" โดยตรง เพราะนี่คือปีกขวาธรรมชาติ ที่เป็นปีกแท้ๆซึ่งคล่องตัว รวดเร็ว เลี้ยงไปกับบอลดี
จุดเด่นของตัวนี้คือการเลี้ยงบอล และความเร็วเน้นๆ ที่คล่องมาก ตีนไว บอลติดเท้า กระชากดีเลย ด้วยเท้าซ้ายพญายมของแก สามารถเลี้ยงเอาชนะคู่แข่ง 1-1 ได้บ่อยๆจนทำให้คู่แข่งต้องระวัง โดยเฉพาะเกมสวนกลับ แตะหายๆประจำ สกิลปีกที่มีถือว่า อยู่ในขั้นที่มีคุณภาพใช้การได้ดี"มาก"
เหมาะสำหรับทีมที่ต้องการปีกขวาไปใช้ "เติมจี๊ด" ทางฝั่งนั้น แถมช่วยทำเกมรุกได้ด้วย ซึ่งจุดเด่นของอิโคเน่คือการทำเกมรุกให้ทีมได้เยอะนี่แหละ เพราะการเล่นที่สร้างโอกาสยิงให้ทีม (SCA : Shot-Creating Actions) เฉลี่ยแล้วนั้นสูงถึง 2.52 ครั้งต่อเกม แถมปีก่อนๆเยอะกว่านั้นอีก ที่เลข3ขึ้นไปทุกซีซั่น
และที่สำคัญ GCA หรือ การเล่นที่ทำให้ทีมได้ประตูนั้น สูงถึง 0.5 ต่อเกม นั่นแปลว่า ทุกๆ2เกม อิโคเน่จะทำอะไรที่สร้างให้ทีมเกิดประตูได้1ลูก เป็นสถิติที่ไม่ไก่กาเลย
ราคา30ล้านยูโร อายุแค่23ปี ยังเก่งกว่านี้ได้อีกเพียบ ตัวนี้ถือเป็น ปีกขวาเท้าซ้าย ที่เป็นที่ต้องการในตลาด และการเล่นมันก็จี๊ดจริงๆ ส่วนตัวผู้เขียนเชื่อว่า "อีกไม่นาน" ยังไงอิโคเน่ได้โลดแล่นในทีมใหญ่แน่ๆ เพราะการเล่นโดดเด่นขนาดนี้
และประเด็นสุดท้ายที่เป็นส่วนตัว ซึ่งมันทำให้เราจำได้ไม่ลืมคือ นี่เป็นปีกขวาคนเดียวที่ผู้เขียนสามารถซื้อมาเสริมทีมในเกมFMภาคก่อนได้ เพราะปีกขวาตัวอื่นที่เราเล็งไว้ มันเล่นตัวงอแง และเจอโก่งราคาแทบทุกคน ซื้อใครมาลงปีกขวาไม่ได้ สุดท้ายก็ได้ไปเจอ Jonathan Ikoné เนี่ยละที่ซื้อมาได้ และทำให้ทีมบาลานซ์จริงๆเพราะมีปีกขวาไว้ใช้แล้ว แถมใช้ยาวๆปั้นยาวๆ
ตัวนี้ไม่มีทางลืมชื่อมันเด็ดขาด มาเจออีกทีก็เป็นแชมป์อยู่ลีลล์ สังหรณ์ไว้ไม่ผิดว่าฐานข้อมูลของFMยังคง "แม่น" เสมอ
ป.ล. ได้ข่าวลิเวอร์พูลสนใจอิโคเน่ด้วยนะ
Jonathan Bamba
ตำแหน่ง : LW / ราคาโดยประเมิน : 25ล้านยูโร
นักเตะวัย25ปีจากฝรั่งเศสเชื้อสายโกตดิวัวร์รายนี้คือ "ปีกซ้ายเท้าขวา" (Inverted Winger) ราคาย่อมเยา แถมฟอร์มการเล่นน่าสนใจสุดๆ ตัวนี้ดีกว่าอิโคเน่อีก ถือว่า ปีกของลีลล์นั้นใช้ "โจนาธานคู่" เลย และที่สำคัญ
ยังมีอีกโจนาธานในหัวข้อหน้าอีกด้วย!
โจนาธาน "บำบะรำบั๊มบำ บำบำบ่ำ" บามบ้า เป็นปีกซ้ายเท้าขวาสายซัพพอร์ต ลงเล่น 46นัด ยิงไปถึง 7ประตู และแอสซิสต์ "9ลูก" ถือว่าค่อนข้างเยอะจริงๆ และเป็นนักเตะที่ฟอร์มดีที่สุดของทีมระดับ "ท็อปทรี" ของลีลล์ที่เรตติ้งเฉลี่ยในเกมลีกเอิงสูงถึง 7.07 ต่อเกม สูงเป็นอันดับสามของทีม
Key Passes เฉลี่ยต่อเกมของบามบ้าอยู่ที่ 1.7ครั้ง และการเล่นที่ทำให้ได้โอกาสยิง (SCA) สูงถึง 3.62ต่อเกม แปลว่าหมอนี่ "ปั้นเกมรุก" ทางซ้ายได้ดีมากๆ ฟอร์มดีจริงๆกับราคาแค่นี้ กับบทบาทการเล่นที่ทำเกมด้วยการแครี่บอลเอง 1578 ครั้ง และกระชากพาบอลรวมเป็นระยะ 8526 หลาเช่นนี้ ถือว่าสูงมากๆ
ถ้าทีมไหนมีปัญหาปีกซ้ายขึ้นเกม หรือปั้นเกมไม่ได้อยู่ ควรซื้อโจนาธาน บามบ้า อย่างแรง ราคาไม่แพงอีกตะหาก (ทำไมมันคุ้นๆเหมือนมีทีมแถวนี้เจอปัญหานี้อยู่ยังไงไม่รู้ -.,- )
ด้วยสกิลความสามารถที่เน้นเรื่องการทำเกมเป็นหลัก จ่ายบอลดี ครีเอทบอลให้เพื่อนมีโอกาสได้บ่อย เหมาะกับทีมที่ต้องการcreativityของเกมรุกจากริมเส้นมากๆ ส่วนในด้านความเร็วความคล่อง ดูเหมือนว่าฝั่งขวาของ โจนาธาน อิโคเน่ จะเร็วและจี๊ดกว่า
ถือว่าปีกสองข้างของลีลล์มีความแตกต่างกันในด้านการเล่นอยู่เหมือนกัน แต่ทั้งคู่สามารถยิงและจ่ายได้เหมือนกันเป๊ะ ไม่แปลกใจว่าทำไมลีลล์แชมป์ เพราะกองหน้าก็ยิง ปีกก็ยิง มันแบ่งเบาการทำประตูให้ทีมได้เยอะ คนยิงประตูกระจายมากๆในลีลล์
Jonathan David
ตำแหน่ง : SS,CF / ราคาโดยประเมิน 35 ล้านยูโร
กองหน้าสัญชาติอเมริกันวัย21ปีรายนี้ ลงสนาม 45เกมทุกรายการให้ลีลล์ กดไป 13ประตู กับอีก 4แอสซิสต์ เป็นรองดาวซัลโวในทีมแชมป์ลีกเอิงรายล่าทีมนี้ ยิงน้อยกว่ากองหน้าตัวเก๋าซึ่งเป็นดาวซัลโวสูงสุดอย่าง Yilmaz Burak อยู่5ลูกเท่านั้นเอง
ตำแหน่งการเล่นของ Jonathan David เล่นในลักษณะของ Advance Forward คือกองหน้าที่ทำอะไรได้หลายอย่าง หมอนี่สามารถยิงเองก็ได้ ลงต่ำมาพาบอลได้ เซ็ตเกม จ่ายบอลให้เพื่อนได้ เป็นsecond strikerได้
จุดเด่นมากๆที่น่าสนใจคือ เจ้าตัวเป็นกองหน้าร่างเล็กจริงๆ สูงแค่177cm แต่ไม่น่าเชื่อว่าจะเล่นบอลในกรอบเขตโทษคู่แข่งได้ดีมากๆ จุดเด่นในกรอบของเดวิดคือ "ยิงคม" และที่สำคัญ "ใจเย็นมาก"
กองหน้ารายนี้ไม่หวงบอล ไม่บ้ายิง และมักมองเพื่อนในตำแหน่งที่ดีกว่าเพื่อไหลบอลสวยๆไปให้เสมอ มิติการเล่นในกรอบเขตโทษดีมาก แต่ถ้าให้มาเล่นเป้าเดี่ยวแบบสูตรของแมนยูอาจจะยากหน่อย เพราะว่าลีลล์เล่นระบบหน้าคู่ของ 4-4-2 เวลาที่โจนาธาน เดวิด วิ่งสปีดขึ้นมาพร้อม โจนาธาน อิโคเน่ทางขวา มี โจนาธาน บามบ้าทางซ้าย แถมตรงกลางมีเรนาโต้ ควบวิ่งคู่กันขึ้นมา บอกเลยว่า "สปีดสตาร์แห่งความสยอง" อยู่ในเกมรุกลีลล์นี่เอง
เห็นแบบนี้ อยากได้มายืนกองหน้าแทนมาร์กซิยาลมาก เพราะใจเย็น และดูจะคมกว่าเยอะในกรอบเขตโทษ แต่ก็อย่างที่บอกไป แมนยูไนเต็ดเล่นระบบหน้าเดี่ยว คงไม่เหมาะกับตัวนี้เท่าไหร่
แต่เห็นแล้วคิดถึงเจอร์เมน เดโฟชะมัด
ด้วยอายุแค่ 21ปี แต่คลาสการเล่นไปไกลขนาดนี้ ราคาอาจมีพุ่งกว่านี้แน่นอนในอนาคต potentialสูง
Yusuf Yazıcı
ตำแหน่ง : SS / ราคาโดยประเมิน : 20ล้านยูโร
กองหน้าตุรกีวัย 24ปีรายนี้ คือ "กองหน้าตัวละครลับ" ที่คอยเปลี่ยนให้คู่หู Jonathan David และ Burak Yilmaz ในแดนหน้า ด้วยตำแหน่งกองหน้าตัวรองที่เป็น Second Striker เขาลงสนามไปทั้งหมด 40นัดให้กับลีลล์ และระเบิดตาข่ายถึง 14 ประตู กับอีก 6แอสซิสต์ ทั้งๆที่การลงเล่นในลีก ส่วนใหญ่จะเป็นตัวสำรอง และยูซุฟ ยาซิชี ได้ลงสนามเป็นตัวจริงแค่10เกมเท่านั้นเอง
ถือเป็นอาวุธลับที่คมมากๆ และเป็นซุปเปอร์ซับประจำลีลล์เลยก็ว่าได้
ชื่อเสียงอาจจะไม่ได้โด่งดังมาก แต่นี่คือส่วนผสมสำคัญที่ทำให้ลีลล์มีคนยิงประตูเพิ่มขึ้นอย่างเป็นกอบเป็นกำจากหลายๆตำแหน่ง และหลายๆนักเตะ ไม่ว่าจะเป็นตัวจริงในทีมชีท หรือนักเตะสำรองที่พร้อมลงมาช่วยเสริมพลังรุกให้กับทีม
ตัวนี้น่าสนใจ ลึกลับดี
Benjamin André
ตำแหน่ง : DM / ราคาโดยประเมิน : 15ล้านยูโร
กลางรับวัย30ปีรายนี้ คือเจ้าของตำแหน่งนักเตะที่ฟอร์มดีที่สุดในลีลล์ ด้วยเรตติ้งเฉลี่ยสูงสุดของwhoscoredอยู่ที่ 7.27 มากกว่าใครๆในลีลล์แล้ว ในตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรับ สายตัวตัดเกม(Ball-Winning Midfielder) ที่สามารถเติมขึ้นบุกในแดนหน้าด้วยการซัพพอร์ตตัวรุกหรือแบ็คของทีมได้
เบนจามิน อังเดร คือคนสำคัญอีกคนในเกมรับของลีลล์ที่แข็งแกร่งสุดๆ มีคนนี้เป็นKey Playerของลีลล์ เนื่องด้วยจุดเด่นทางด้านเกมรับล้วนๆ ที่มีปริมาณการเข้าแทคเกิลสูงถึง 111 ครั้งในลีกเอิง และสำเร็จไป 87ครั้ง ซึ่งคิดเป็นเปอร์เซ็นต์สูงถึง 78.37% tackle won เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก และเข้าแทคเกิลต่อตัวเลี้ยงบอลสำเร็จถึง40%ก็เยอะเช่นกัน
ด้วยปริมาณเกมรับที่อยู่ในระดับน้องๆกองหลัง อังเดรบล็อคไป 69ครั้ง แทคเกิล+ตัดบอล 172ครั้ง เคลียร์บอลอีก 75 ครั้ง สถิตินี้ดีกว่ากองหลังหลายๆตัวด้วยซ้ำ
การเล่นจริงในสนามจากการดูฟอร์มแล้วก็ไม่แตกต่างจากสถิติมากนัก เมื่อเกมรับ เกมเข้าสกัด แทคเกิล การโฮลดิ้งบอล อยู่ในระดับที่แข็งแกร่งเลย ตัวแบบนี้สกรีนงานให้กองหลังดีนักแล แม้จะมีจุดอ่อนเรื่องเกมรุกที่อาจจะไม่ได้เด่นอะไรขนาดนั้น แต่เราก็ต้องการแค่เกมรับจากตัวตัดเกมแบบนี้เท่านั้นก็พอแล้ว
ส่วนอื่นๆก็ถือว่าอยู่ในระดับกลางๆ ไม่ดีไม่ร้าย ลงเล่น40นัด ไม่มีประตู มี1แอสซิสต์จากตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรับคู่ของลีลล์ / ดวลลูกกลางอากาศชนะ 56.8% ก็ถือว่ากลางๆ ด้วยส่วนสูง180cm จุดที่ดีคือร่างกายแข็งแกร่งจริงๆ
อาจจะมีทีมมาซื้อได้ในราคาไม่แพง เพราะอายุเริ่มเยอะแล้ว 30ปีกำลังพีคๆเก๋าๆพอดีสำหรับตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรับ
Sven Botman
ตำแหน่ง : CB / ราคาโดยประเมิน : 28ล้านยูโร
"สเวน บอทมัน" คือนักเตะลีลล์รายสุดท้ายที่จะนำมาแนะนำ และถือเป็นไฮไลต์ของบทความนี้ กับนักเตะที่น่าสนใจที่สุดของลีลล์ชุดแชมป์2021 กับตำแหน่ง "เซ็นเตอร์แบ็ค" ที่เป็นตำแหน่งสำคัญมากๆของทีม ซึ่งแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด และหลายๆทีมกำลังมองหาเป้าหมายเสริมทีมกันอยู่
ชื่อของ "Sven Botman" กองหลังดัตช์วัยเพียงแค่ 21ปีรายนี้ คือหนึ่งในเป้าหมายที่แฟนบอลสายข้อมูล สายscoutทั้งหลายรู้จักกันเป็นอย่างดี ถือเป็นของดีราคาถูกที่สมควรรีบๆไปซื้อมาอย่างแรง ก่อนที่มันจะดังกว่านี้ เพราะแค่นี้ก็ถือว่าได้เครดิตเป็น "เซ็นเตอร์ตัวหลักของทีมแชมป์ลีกเอิง" แล้ว ราคาไม่มีทางจบแค่28ล้านยูโรตามการประเมินนี้แน่นอน
กองหลังรายนี้เป็นเจ้าของส่วนสูง 195cm สูงกว่าแฮรี่ แมกไกวร์ 1cm สูงใหญ่ใกล้ๆกัน (แต่ความหนาและความแข็ง อาจจะยังสู้CBสายแข็งอย่างแมกไกวร์หรือมิเลนโควิชไม่ได้อยู่นิดหน่อย)
โดยที่คำจำกัดความการเล่นของ สเวน บอทมัน นั้น น่าจะระบุได้ว่า หมอนี่คือ "สต็อปเปอร์สายดักทาง" น่าจะดีที่สุด ซึ่งจริงๆแล้วหลายคนอาจจะเข้าใจผิดว่า บอทมันคือพวกกองหลังสายถึก ปะทะหนักรุนแรง บู๊ล้างผลาญ
แต่จริงๆแล้วตรงกันข้าม สเวน บอทมัน คือกองหลังที่เล่นป้องกันด้วยการ "อ่านทาง" เก่งและแม่นมากๆ ดูการเล่นยังไงก็เหมือน "ริโอ เฟอร์ดินานด์" เกิดในเซฟใหม่ชัดๆ เพราะ บอทมัน ดักทางโคตรแม่น สังเกตลักษณะการเล่นป้องกันในแต่ละช็อตคือ "สายตา" ของบอทมัน อยู่ที่บอลตลอด และอ่านเกมขาดกระจุย ไม่ว่าคู่แข่งจะไปทางไหน เขาจ้อง และเลือกตัดจังหวะได้พอดีและแม่นยำมากๆ ซึ่งจังหวะการเข้าบอลเขาก็ "เข้าบอลขาด" ถึงลูกถึงคน และหนักหน่วงแบบสต็อปเปอร์แท้ๆเช่นกัน
เข้าขาดมาก พ่อคุณเอ๊ย
ลักษณะของเกมรับที่เน้นดักทาง และเข้าแม่นๆหนักๆในเวลาเดียวกัน ถือว่าเขาเป็นกองหลังที่ผสมผสานทั้งบู๊และบุ๋น อยู่ในคนๆเดียวกัน คือไม่ได้บู๊ล้างผลาญหนักๆเหมือนไบญี่ หรือ คริสเตียน โรเมโร่ แต่จะเน้นความแม่นยำที่เคลียร์บอลได้เนี้ยบๆเป็นหลักๆ ซึ่งจากการดูฟอร์มการเล่นจริงๆในสนามด้วยตานั้น ค่อนข้างชัดเจนว่า บอทมัน เป็นกองหลังที่ "เข้าบอลแม่น" โคตรๆ คืออ่านทางก่อนอย่างชาญฉลาด แล้วถึงเวลาเข้า ก็เข้าแบบขาดจริงๆ ไม่กลัวการแทคเกิล ไม่กลัวการเข้าบอลทั้งตัว ดังนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้เราจึงเชื่อว่า ความแม่นยำในการแทคเกิลจะต้องสูงมากแน่ๆ
และสถิติก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เมื่อใช้ดูประกอบกับการเล่น เมื่อบอทมัน มีจำนวนเข้าแทคเกิลทั้งหมด 48 ครั้ง และแทคเกิลชนะ 30 ครั้ง ซึ่งคิดเป็น "62.5%"
ความแม่นยำในการเข้าปะทะแล้วชนะ สูงกว่าแฮรี่ แมกไกวร์ tackle won 60% (เข้าปะทะ 30 ชนะ 18 ครั้ง) และ วิคตอร์ ลินเดอเลิฟ tackle won 61.53% (เข้า 26 ชนะ 16 ครั้ง) ตามลำดับ
เรื่องความแม่น และปริมาณการเข้าtackle ในซีซั่นที่ผ่านมา Sven Botman เหนือกว่า CB ตัวหลักของแมนยูไนเต็ดทั้งสองคน
และเมื่อรวมปริมาณการเล่นเกมรับทั้งหมดของเซ็นเตอร์ทั้งสามคนเปรียบเทียบกัน (Botman Maguire Lindelof) ได้ตามนี้
Botman :บล็อค 46 / เข้าปะทะ + ตัดบอล 86 / เคลียร์บอล 193 / ดวลกลางอากาศ 69.3% / tacklewon 62.5% (48)
Maguire :บล็อค 45 / เข้าปะทะ + ตัดบอล 91 / เคลียร์บอล 176 / ดวลกลางอากาศ 77.5 / tacklewon 60% (30)
Lindelof :บล็อค 40 / เข้าปะทะ + ตัดบอล 58 / เคลียร์บอล 132 / ดวลกลางอากาศ 65.7% / tacklewon 61.53% (26)
ในภาคของ "เกมรับ" สถิติการเล่นที่เป็นตัวเลขเหล่านี้ เมื่อรวมกับการดูฟอร์มของบอทมันในสนาม เห็นชัดเจนว่า นี่เป็นกองหลังที่เกมรับดีที่สุดคนนึง ปริมาณการเข้าtackleสูงที่สุด 48ครั้งเมื่อเทียบกับCBแมนยูไนเต็ดที่น้อยกว่าทั้งคู่ (30,26) แถม%สำเร็จก็สูงกว่า ที่62.5%
ปริมาณการบล็อคลูกยิง การตัดบอล ค่อนข้างใกล้เคียงกับตัวแบกอย่างแมกไกวร์มาก ในขณะที่ภาคการสกัดบอลจากเขตอันตรายที่เป็นการเคลียร์บอลออกไปนั้น สเวน บอทมัน เคลียร์บอลได้บ่อยถึง 193 ซึ่งสูงเยอะเข้าขั้นเว่อร์ได้เลย เกือบๆ200ครั้งที่เคลียร์บอลไปได้ คิดกันเอาเองว่า การเล่นของเขามันเซฟประตูให้ลีลล์ได้บ่อยขนาดไหน
ประเด็นสำคัญคือ จุดเด่นทางด้านลูกกลางอากาศนั้น ถือว่าอยู่ในระดับที่ดีใช้ได้
บอทมัน ดวลลูกกลางอากาศทั้งหมด 176ครั้ง ชนะ69.3% ส่วนแมกไกวร์ 187 ชนะ 145 = 77.5% เรื่องการดวลกลางอากาศบนโลกนี้ก็แทบไม่มีกองหลังคนไหนที่ทำเปอร์เซ็นต์ชนะได้โหดเท่ากับแมกไกวร์แล้วนอกจาก "นิโคล่า มิเลนโควิช" ของฟิออฯ ที่ดวล 152 ครั้ง เปอร์เซ็นต์ชนะสูงอยู่ที่ 77%
และแน่นอน ลินเดอเลิฟดูด้อยที่สุด ดวลลูกกลางอากาศชนะ 65.7% จากการขึ้นดวลแค่ 105ครั้งเท่านั้น ถือว่าปริมาณก็น้อย โอกาสชนะก็น้อย เราคงต้องยอมรับจริงๆว่า ลินเดอเลิฟดวลลูกกลางอากาศไม่มีประสิทธิภาพเลยถ้าเทียบกับกองหลังชั้นนำคนอื่นๆ โดนทิ้งขาดอย่างเห็นได้ชัด
ส่วนในด้านของ "การทำเกม" ในด้านการครองบอลบุก เรื่องbuild-up playนั้น หลายคนอาจจะสงสัยว่า เอามาแล้วจะครองบอล เซ็ตบอลเป็นไหม เพราะลินเดอเลิฟมีจุดเด่นในด้านนี้ที่ทำให้ทีมเซ็ตบอลได้ดี
การเซ็ตบอล จ่ายบอล สเวน บอทมัน ถือว่าทำได้ดีอยู่ใน "เรทเดียวกัน" กับแมกไกวร์ และลินเดอเลิฟ กล่าวคือ หมอนี่เป็นกองหลังสมัยใหม่ที่มีสกิลทักษะเล่นกับบอลได้ดี
สถิติภาคการจ่ายบอลมีดังนี้
Botman : จ่ายบอลสำเร็จเฉลี่ย 88.3% , ความแม่นยำในการวางบอลยาว(เกิน30หลา) 71.6% / จ่ายบอลสั้น 94.6%
Maguire : จ่ายบอลสำเร็จเฉลี่ย 89% , ความแม่นยำในการวางบอลยาว(เกิน30หลา) 79.1% / จ่ายบอลสั้น 91%
Lindelof : จ่ายบอลสำเร็จเฉลี่ย 91.1% , ความแม่นยำในการวางบอลยาว(เกิน30หลา) 72.3% / จ่ายบอลสั้น 94.4 %
เรื่องการจ่ายบอล ที่จะนำมาใช้ในการเซ็ตเกมบุกจากแดนหลังให้แมนยูไนเต็ดนั้น ไม่ต้องห่วงหากว่าแมนยูสนใจ สเวน บอทมันขึ้นมาจริงๆ(ซึ่งยากส์ เพราะไม่มีข่าวเลย) บอทมันสามารถเซ็ตเกมได้ไม่ต่างจาก ลินเดอเลิฟ และ แมกไกวร์เลย โดยที่เปอร์เซ็นต์การจ่ายบอลโดยเฉลี่ย ถือว่าใกล้เคียงกันมากๆ ลินเดอเลิฟ 91 กัปตันแมก 89 บอทมัน 88 ไม่ต่างกันแบบมีนัยสำคัญขนาดนั้น
ส่วนการวางบอลยาวที่เห็นว่าเป็นอาวุธของลินเดอเลิฟนั้น นี่ก็ถือเป็นอาวุธจุดเด่นของบอทมันเช่นกัน เพราะถ้าได้ดูบอทมันจะเห็นว่า มันวางบอลยาวบ่อยมากด้วยเท้าซ้าย วางด้วยความมั่นใจ และ%สำเร็จก็ใกล้เคียงกับลินเดอเลิฟมาก เลิฟชนะอยู่ราวๆ 0.7%เท่านั้นเอง
และสุดท้าย การจ่ายบอลสั้น บอทมันแม่นยำกว่า อยู่ที่ 94.6% รองลงมาเป็นลินเดอเลิฟ และแมกไกวร์ตามลำดับ
ดังนั้นสรุปได้เลยว่า บอทมัน เป็นกองหลังที่เกมรับดีมากๆ ช่วยหยุดเกมรุกคู่ต่อสู้ได้ดี มีทั้งลูกบู๊ลูกบุ๋น อ่านทางเกมขาด เข้าบอลขาดและหนักแน่น มีความเร็วความแข็งแกร่ง และรูปร่างที่ใหญ่ถึง195cm เกมรับนี่น้องๆแมกไกวร์เลย ในขณะที่ภาคการเซ็ตเกม ทำเกมบุก ก็อยู่ในมาตรฐานเรทเดียวกันกับเซ็นเตอร์คนปัจจุบันของแมนยูไนเต็ดทั้งสองราย
อายุแค่ 21 แล้วเก่งขนาดนี้ น่าซื้อมากๆ แต่ราคาอาจจะแพงขึ้นไปถึงหลัก 50ล้านยูโร(อย่างต่ำแน่ๆ) หากผู้เขียนวิเคราะห์เอาเอง นั่นเนื่องจากว่า contractของบอทมัน นั้น ยังมีอยู่กัลลีลล์ถึงปี 2025 เพราะเพิ่งจะเซ็นต์สัญญามาจากทีมสำรองของ Ajax ชุด U-21s เมื่อปีก่อนในราคาราว8ล้านยูโรเท่านั้นเอง
ใช้มาปีเดียว เกิดเลย ราคาอัพไม่รู้เรื่อง
สเวน บอทมัน ติดทีมชาติฮอลแลนด์มาแล้วทุกรุ่น ตั้งแต่ U-15s จนถึง U-21s แต่ยังไม่เคยติดทีมชาติชุดใหญ่ ซึ่งเชื่อว่าในไม่ช้า แฟนบอลอัศวินสีส้มจะต้องพึ่งพาเกมรับของหมอนี่ ควบคู่ไปกับ มัทไธจ์ เดอ ลิกต์ แน่นอนในอนาคตอันใกล้นี้
และทั้งหมดในบทความนี้คือตัวอย่างนักเตะคุณภาพดีของลีลล์ ที่สโมสรทั้งหลาย ควรรีบมาแร้งลงและรุมทึ้งลีลล์ให้รวดเร็วอย่าร่ำไร ก่อนที่จะไม่ทันใครตัดหน้าคาบไปแดร๊กซะก่อน เหมือนที่เลสเตอร์ปฏิบัติการสายฟ้าแลบชิงซูมาเร่ ไปแล้วหนึ่งตัว เชื่อว่ารายต่อไปน่าจะมีการย้ายทีมเกิดขึ้นหลังจากนี้ในไม่ช้า ซึ่งเป็นหนึ่งในนักเตะเหล่านี้นั่นแหละ
นอกจากตัวที่แนะนำแล้ว ในลีลล์ก็ยังมีอีกหลายๆคนที่น่าสนใจ อย่างเช่น Angel Gomes อดีตดาวรุ่งของแมนยูไนเต็ดที่ถูกปล่อยฟรีออกไป ก็มาเซ็นสัญญาระยะยาวอยู่กับลีลล์นี่แหละ แต่ว่าโกเมสไม่ได้มีส่วนร่วมกับแชมป์ของลีลล์ในปีนี้ เพราะซีซั่นที่ผ่านมาโกเมสถูกปล่อยยืมออกไปอีกรอบกับสโมสรเบาวิสต้า ลงสนาม32นัด ทำไป 6 ประตู กับ 6 แอสซิสต์ ต้องดูว่าหากมีการปล่อยตัวนักเตะบางคนในทีมออก โกเมสอาจจะได้ลงสนามได้ ติดอยู่เรื่องเดียวคือ ตำแหน่งการเล่นของโกเมสอาจจะจำเป็นต้องไปเล่นปีกซ้ายแทน เพราะแผนหลักของลีลล์คือ 4-4-2 (double 6)
ยังมีอีกคนสำคัญของลีลล์ที่ไม่พูดถึงไม่ได้ นั่นก็คือ ดาวซัลโวสูงสุดของสโมสรในซีซั่นนี้ที่เป็นแชมป์ นั่นก็คือ "Burak Yilmaz" กองหน้าตัวเก๋าวัย35ปี ผู้ซึ่งถล่มประตูแบบสวนทางกับอายุ ด้วยสกอร์ 18 ประตู 5 แอสซิสต์ จากการลงสนามแค่ 32นัดเท่านั้นเอง ถือว่าคมโคตรๆ ทั้งๆที่นักเตะวัยนี้ปกติแขวนสตั๊ดกันไปหมดแล้ว หรือไม่ก็ลงสนามแค่เบาๆ คอยเป็นตัวเปลี่ยนท้ายเกม เสริมเก๋าให้ทีม
นี่มันเป็นตัวแบกชัดๆ
เพียงแต่ว่า ไม่ได้นำยิลมาซ มารวมในลิสต์บทความนี้ด้วย นั่นเป็นเพราะว่า อายุอานามที่ปาเข้าไป "35ปี" เข้าไปแล้วของยิลมาซ เจ้าตัวน่าจะอยากแขวนสตั๊ดที่ลีลล์นั่นแหละ และก็คงไม่มีทีมไหนมาซื้อตัวไปแน่ๆ ดังนั้นน่าจะไม่เข้าข่ายที่จะถูก "รุมทึ้ง" สำหรับยิลมาซ
เป็นตำนานของทีมไปเก๋ๆที่พาลีลล์กลับมาเป็นแชมป์ได้ในรอบ10ปีพอดีเด๊ะ
ส่วนนักเตะอีกคนนึงที่ไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือ "Timothy Weah" ลูกชายของตำนานอย่าง "จอร์จ เวอาห์" (George Weah) นักเตะแอฟริกันคนเดียวในโลกที่เคยได้รางวัลบัลลงดอร์ในปี 1995 กับเอซีมิลาน จากฟอร์มในซีซั่น 1994/95 ที่พาปารีสเป็นแชมป์ลีกเอิง จากนั้นย้ายมาโชว์ฟอร์มเยี่ยมต่อที่เอซีมิลาน จนได้รางวัลนี้ และเอาชนะเหนือบาจโจ้ เชียร์เรอร์ โรนัลโด้ ฟิโก้ เดอไซญี่
แต่ทิโมธี เวอาห์ ผู้ซึ่งเป็นนักเตะเยาวชนเด็กปั้นของปารีส สโมสรสำคัญของคุณพ่อนั้น ถูกปล่อยขายออกมาให้กับลีลล์ในราคา10ล้านยูโร ซึ่งกองหน้าวัย21ปี ยิงไป 5 ประตู กับ 1 แอสซิสต์ จากการลงสนาม 34นัดทุกรายการ ถามว่าน้อยไหม มันก็น้อย และในลีกเอิงก็ลงตัวจริแค่ 7เกมเท่านั้นเอง
ทิโมธี เวอาห์อาจจะเกิด หรือดับ เราก็ยังไม่ทราบ เพราะนักเตะยังถือว่าเป็นดาวรุ่งอีกคนหนึ่งอยู่ แต่จากสถิติก็ถือว่ายังไม่พิเศษเท่าไหร่ และนักเตะคงต้องการเวลาในการลงสนามเพื่อขัดเกลาฝีเท้าพอสมควร ต้องดูว่า หากว่าปีนี้ลีลล์แพแตก มีการขายนักเตะตัวสำคัญๆออกไป ไม่ว่าจะ "สามประสานโจนาธาน" ทิโมธีก็อาจจะมีโอกาสมากขึ้น เพราะลีลล์น่าจะใช้เป็นตัวอนาคตต่อจากบูรัค ยิลมาซไปเลยในระยะยาว ตัวนี้จึงยังไม่น่าจะมีใครมาแย่งซื้อตัวไป เพราะต้องพัฒนาฝีเท้าอีกมาก
จากบทความทั้งหมดนี้ เชื่อว่าน่าจะทำให้ผู้อ่านเห็นแล้วว่า นักเตะของลีลล์นั้นมีที่น่าสนใจมากมายหลายตัว ยังไม่รวมตัวอื่นๆที่เป็นตัวจริงนอกเหนือจากนี้ที่เลือกหยิบมาอธิบายไม่หมด เช่น มิดฟิลด์ตัวหลักอย่าง Xeka ที่เล่นตัวต่ำและลงเป็น11คนแรกของลีลล์แทบทุกนัด, Tiago Djaló เซ็นเตอร์ตัวขวา ดาวรุ่งวัย20ปี, José Fonte ตัวเก๋าวัย37ปี ก็ย้ายมาอยู่กับลีลล์ด้วย และเป็นคู่หูเซ็นเตอร์แบ็คหลักของ Sven Botman ที่ยืนทางขวาและคอยรองบอลเก็บกวาด และประสานงานกับบอทมันได้อย่างยอดเยี่ยม
แม้ว่าลีลล์อยากจะเก็บนักเตะดีๆเหล่านี้ไว้ในทีม แต่เคสการปล่อยซูมาเร่ที่เป็นตัวหลักออกไปทันทีนั้น ยิ่งชัดว่าทีมจากฝรั่งเศสเหล่านี้พร้อมจะขายอย่างแน่นอนหากว่าเงินถึง
ถ้ามีโอกาสคว้าตัวไหน ก็รีบไป "แร้งลง" ลีลล์ด่วนๆ เหมือนเวลาเพื่อนซื้อข้าวอร่อยๆมาช่วงพักเที่ยง แล้วโดนเพื่อนแร้งลงนั่นแหละ
ใครเร็วคนนั้นได้เลือกก่อน และได้ของดีไป เหมือนที่เลสเตอร์ฉกอย่างไวนั่นละ!
-ศาลาผี-
References
https://www.whoscored.com/Teams/607/Show/France-Lille
https://www.transfermarkt.com/losc-lille/startseite/verein/1082?saison_id=2020
https://fbref.com/en/squads/cb188c0c/Lille-Stats
https://www.besoccer.com/new/george-weah-the-only-african-winner-of-the-ballon-d-or-945044
https://www.youtube.com/watch?v=Uug_s9ZYIwA&t=1s Botman
https://www.youtube.com/watch?v=p_oT_Vz3y4s Ikone
