สิ่งหนึ่งที่จะต้องเขียนออกตัวนำไว้ก่อนในทุกๆครั้งที่จะต้องพูดเรื่องนี้ก็คือ ส่วนตัวผู้เขียนค่อนข้างรักดาวิด เดเคอามากๆ ในฐานะนักเตะแมนยูไนเต็ดที่อยู่ด้วยกันกับพวกเราแฟนบอลมาอย่างยาวนาน ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ในปีที่ทีมไม่เอาอ่าวจนกระทั่งเดเคอาได้รับรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยม เขาคือเดอะแบกที่ทำให้ทีมไม่จมลงต่ำไปกว่านี้

ความรักตรงนี้ไม่เคยหายไป และเรารู้ดีเสมอว่าเดเคอาคือคนสำคัญของที่นี่ในฐานะว่าที่ตำนานผู้รักษาประตูอีกหนึ่งคนแห่งโอลด์แทรฟฟอร์ด

แต่.. ถ้าเราพูดกันตรงๆถึงประสิทธิภาพในการเล่นกับฟุตบอลสมัยใหม่ ที่ผู้รักษาประตูมีส่วนกับการเล่นของทีมมากขึ้นจากการครองบอล ขึ้นเกมจากแดนหลัง และการเตะออกบอลจากกรอบเขตโทษ เรื่องนี้มันหลีกเลี่ยงไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฟุตบอลของนายใหญ่อย่าง เอริค เทน ฮาก มีปรัชญาการเล่นที่เน้นการ build-up จากแดนหลังเป็นสำคัญ (Playing from the back หรือจะเรียกว่า Play out of defense ก็ได้) เราคงหนีความจริงไปไม่ได้ว่า ดาวิด เดเคอา ไม่เหมาะกับสไตล์ดังกล่าวจริงๆ

แน่นอนว่าการเซฟประตูในฐานะโกลสาย Shot Stopper ระดับยอดเยี่ยมคนหนึ่งของโลก ยังคงเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกสุดสำหรับคนเป็นโกล ในความเข้าใจทั่วๆไป แต่เอริค เทน ฮาก ก็เคยพูดเรื่องนี้เอาไว้ว่า ฟุตบอลในระดับสูง เรื่องนี้เป็นส่วนสำคัญที่ผู้รักษาประตูจะต้องทำให้ได้

ก็เหมือนกับที่เป๊ป กวาร์ดิโอล่า จัดการยกเครื่อง GK ของเขาใหม่ จนกระทั่งได้เอแดร์ซอน ใช้ยาวมาจนถึงบัดนี้ โดยไม่กลัวการเปลี่ยนแปลงสิ่งเก่าๆเลย แม้ว่าโจ ฮาร์ท จะเป็นคนสำคัญที่พาให้ทีมได้แชมป์มาก่อนหน้านั้น

ดังนั้น ในบทความนี้เรามาดูกันว่า การเล่นของดาวิด เดเคอา ส่วนไหนที่ยังคงเป็นปัญหากับระบบฟุตบอลที่เน้นการ build-up จากแดนหลังอยู่บ้าง เมื่อเทียบกับผู้รักษาประตูคนอื่นๆที่มีสไตล์การเล่นที่เป็น Sweeper Keeper ที่เข้ากับยุคสมัยใหม่ที่ฟุตบอลต้องการอะไรๆจากนักเตะมากขึ้น ไม่ว่าจะจากผู้เล่น outfield ทั้ง 10 รวมถึงผู้รักษาประตู นักฟุตบอลยุคนี้จะต้องเก่งแบบรอบด้านจริงๆ

หมดยุคที่นักเตะจะทำอะไรเป็นแค่สิ่งที่ตัวเองถนัดแค่อย่างเดียว ไม่มีอีกต่อไปแล้ว และนี่คือตัวอย่าง

1. การเตะออกบอล

ประเด็นแรกสุดของข้อสังเกตในบทความที่พูดถึงเรื่อง build-up play คือเรื่องของการ "เตะออกบอล" คิดว่าข้อนี้แฟนบอลเองก็คงจะเห็นชัด โดยไม่ต้องอ้างอิงสถิติมากมาย ส่วนใหญ่จะรู้ดีว่านี่คือจุดอ่อนของเดเคอา ที่มักจะออกบอลไม่ค่อยได้เปรียบสักเท่าไหร่ เมื่อเทียบกับคู่แข่งอื่นๆในยุคนี้แกก็เป็นรองพวกโกลสาย Sweeper Keeper จริงๆ

จากภาพข้างบนนี้คือการออกบอลในเกมที่แมนยูไนเต็ดแพ้ลิเวอร์พูล 7-0 สิ่งที่เราสังเกตได้ก็คือ ดาวิด เดเคอา ออกบอลสำเร็จค่อนข้างน้อย โดยส่วนใหญ่ที่ออกบอลสำเร็จในเกมนั้น คือการออกบอลสั้นประมาณ 5 ครั้งได้ ส่วนอีก 6 ครั้ง เป็นการออกบอลยาวไปครึ่งสนาม รวมแล้วประมาณ 11 ครั้ง

ส่วนการออกบอลที่ไม่สำเร็จ 11 ครั้ง เป็นการออกบอลยาวที่พลาดล้วนๆทั้ง 11 ครั้ง จากในภาพค่อนข้างชัดเจน ลูกศรยาวสีเทาคือผลของ Unsuccessful passes ของเดเคอาในเกมนั้น

พูดง่ายๆก็คือ ถ้าให้เตะยาวออกมาแกเตะแทบจะไม่เข้าเป้าเลยนั่นแหละ

ข้อสังเกตของสถิตินี้ในเกมนี้คืออะไร? โอเคจริงอยู่ว่าหลักๆก็คือสิ่งที่เราเขียนไปแล้วว่าเดเคอาออกบอลยาวออกมาไม่แม่นเลย แต่สิ่งที่แฟนบอลจะต้องคำนึงด้วย ไม่ใช่ว่าจะเอาแต่ด่าเดเคอาอย่างเดียวก็คือ

1.1 ระบบทีมของเราที่จะไปรับบอลต่อจากเดเคอา ดีพอหรือยัง?

1.2 คู่แข่งวางแทคติกการเล่นมายังไง โดยเฉพาะการ "เพรสซิ่ง" ขึ้นมาบีบแดนหลัง

ซึ่งก็ค่อนข้างชัดเจนว่าลิเวอร์พูลเล่น High Pressing อยู่แล้ว ไม่แปลกที่เดเคอา จะออกบอลยาวเป็นหลัก และก็เสียบอลแทบจะทุกครั้งที่เตะเปิดเกมสาดขึ้นหน้ามาอย่างที่เห็น ข้อนี้ความรับผิดชอบก็อยู่ที่ทีมเราด้วยที่เจอเพรสซิ่งแล้วมีปัญหา ไม่สามารถครองบอลหรือแกะเพรสได้ รวมถึงไม่สามารถดึงให้นักเตะ outfield ถอยต่ำมาช่วยเดเคอาได้อย่างมีประสิทธิภาพ

อาจจะพูดได้ในกรณีแมตช์เจอลิเวอร์พูลนี้

แต่ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นเมื่อดูภาพรวมในเกมอื่นๆด้วยนั้น เดเคอามักจะเตะสาดยาวออกมาจริงๆ สถิติเป็นไปดังภาพข้างล่างนี้

นี่คือการเตะ goal kicks ของเดเคอาในซีซั่น 2022/23 ที่ผ่านมา ผมเชื่อว่าผู้อ่านจะนึกภาพออก ถ้าคุณเป็นแฟนผีว่า เดเคอาเล่นในสนามจริงๆยังไงกันแน่

สีม่วงคือเตะออกมาและบอลถูกรับภายในกรอบเขตโทษ ส่วนสีแดงคือ จุดที่บอลเตะออกมาและถูกรับนอกกรอบเขตโทษ

การเตะของเดเคอาส่วนใหญ่ ถ้าไม่ใช่บอลสั้นส่งใกล้ๆให้เพื่อนในกรอบ ก็จะเป็น Long-range passes เตะยาวสาดออกไปขึ้นหน้าจนถึงในแอเรียเกินครึ่งสนาม ตามในรูปนี้เลย

สิ่งที่เดเคอา แทบจะไม่ค่อยเล่นเลยก็คือการเตะออกไปใน "ระยะกลาง" หรือ mid-range passing เดเคอาไม่มีเลยจริงๆ หลายๆครั้งที่เห็นเตะออกมาแอเรียนั้น มักจะเป็นการเตะแป้กเสมอซึ่งก็ถูกสวนกลับขึ้นมาทันที ภาพนี้เป็นคำตอบที่ชัดเจนว่า การเตะของเดเคอานั้น ขาดคุณภาพในการเตะทางด้านความหลากหลาย และสกิลทักษะที่สามารถคุมการเตะบอลออกไปที่สามารถสร้างความสมดุล และแจกจ่ายบอลให้เพื่อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เดเคอายังขาดจุดนี้อยู่

เพราะเมื่อเทียบเรื่องนี้กับโกลคนอื่น จะเห็นความต่างชัดเจน เช่นจากภาพข้างล่างนี้ของ ดิโอโก้ คอสต้า เป็นต้น

ภาพนี้ค่อนข้างชัดเจนว่า Diogo Costa คือผู้รักษาประตูที่มีสกิลการออกบอลที่ค่อนข้างดี บอลถูกแจกจ่ายออกไปทั่วทั้งสนามอย่างสมดุล บาลานซ์ซ้ายขวาอย่างพอเหมาะ และลูกจ่ายที่เป็น  mid-range จ่ายบอลในระยะกลางก็มีให้เห็นเยอะมากพอๆกับการเตะไกลออกไป และการส่งสั้นในกรอบเขตโทษ

เทียบกับเดเคอาแล้วจะชัดเจนว่า น้าเดมีการเตะ Goal Kick อยู่มิติเดียวจริงๆคือ ถ้าไม่ส่งสั้นก็สาดยาวขึ้นหน้ามาเลย ไม่สามารถคอนโทรลจ่ายระยะกลาง หรือจ่ายเลือกเป้าเหมือนที่คอสต้าทำได้

และถ้าจะเอาเฉพาะการจ่ายลูกยาว (Long Passes) ซึ่งเป็นจุดอ่อนของเดเคอา อย่างที่รูปแรกตั้งข้อสังเกตเอาไว้ว่า เขาจ่ายบอลยาวแทบจะไม่สำเร็จเลยสักครั้ง

ลองมาดูเฉพาะการจ่ายยาวของเป้าหมายที่ผู้เขียนอยากได้อีกคน อย่าง David Raya มีอัตราการจ่ายบอลยาวสำเร็จที่สูงมาก ตามภาพข้างล่างนี้ ถ้าเทียบกับน้าเด (ภาพแรก) จะเห็นว่าบอลยาวทุกลูก น้าเดเป็นสีเทาหมด แต่ดูบอลยาวของราย่าตามภาพข้างล่างนี้ ทั้งหมด 43 ครั้ง เค้าจ่ายสำเร็จไป 23 ครั้ง คิดเป็น 53% ของบอลยาวทั้งหมด (ของน้าเดที่คอมพลีท 50% นั่นคือคิดภาพรวม และได้จากบอลสั้นล้วนๆ)

แล้วดูความโหดของราย่าในภาพนี้ครับ เตะบอลยาวออกมายังแม่นมากขนาดนี้ อัตราสำเร็จสูงเกินครึ่ง

นอกจากราย่า คอสต้าแล้ว ยังมีตัวที่เป็นข่าวกับแมนยูอยู่อย่าง อังเดร โอนาน่า อดีตศิษย์เก่าเทน ฮาก ว่าอาจจะมีค่าตัวราว 45 ล้านปอนด์หากแมนยูไนเต็ดจะดึงไปเสริมทีม หรืออาจจะใช้นักเตะบางคนมาแลกเปลี่ยนเพื่อลดค่าตัวตรงนี้ได้

อังเดร โอนาน่า เป็น Sweeper Keeper สายเล่นบอลด้วยเท้าเน้นๆ และสุดโต่งแบบจัดๆด้วยการขึ้นมาเล่นตรงกลางแทบจะเป็นมิดฟิลด์ตัวโฮลดิ้งอีกคนนึงแล้ว

"มิดฟิลด์ตัวรับที่เล่นโกลได้นิดหน่อย" อาจจะไม่เกินจริงสำหรับแกเลยที่ตั้งฉายากันเล่นๆแบบนี้ 

มาดูการเตะออกบอลของอังเดร โอนาน่ากันว่าเป็นยังไงบ้างถ้าเปรียบเทียบกับเดเคอา การเตะจะมีแพทเทิร์นหลักแบบนี้

นี่คือการออกบอลของโอนาน่า ในเกมที่อินเตอร์ชนะโรม่า 0-2 ซึ่งจากการออกบอลทั้งหมด 43 ครั้งของโอนาน่า มีไม่สำเร็จเพียงสามครั้งเท่านั้น เป็นลูกเตะยาวล้วนๆ นอกนั้น 40 ครั้งเข้าเป้าหมด ตามภาพนี้เลย

คำถามที่น่าสนใจคือ นอกจากความแม่นยำในการเตะของโอนาน่า ที่สามารถออกลูกสั้นได้แม่นยำ และจ่ายบอลระยะกลางแจกจ่ายให้เพื่อนได้ดีแล้วนั้น พื้นที่ของ "จุดเตะ" ของโอนาน่า ยังขึ้นมาเตะในพื้นที่นอกกรอบเขตโทษค่อนข้างเยอะ ขณะที่เดเคอาจะเตะแจกจากหน้าเส้นประตูของตัวเองล้วนๆ

สิ่งที่ต้องคิดมีสองอย่างคือ ประการแรก ความสามารถในการเตะออกบอลของโอนาน่า เข้าขั้นอยู่ในระดับท็อปของผู้รักษาประตูสายนี้อีกหนึ่งคนเลยจริงๆ เชื่อว่าแฟนบอลก็คงจะเห็นกันแล้ว

แต่ประการที่สองคือ ระบบทีมของอินเตอร์มิลาน ก็ช่วยซัพพอร์ทการเล่นของโอนาน่า ให้สามารถออกบอลเล่นกับเพื่อนได้อย่างสะดวกด้วย ลักษณะแพทเทิร์นของลูกจ่ายจึงมักเป็นการจ่ายบอลออกข้างเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมันปลอดภัยกว่าการจ่ายยัดให้เพื่อนในพื้นที่ตรงกลางค่อนข้างมาก

ความสามารถของนักเตะค่อนข้างสำคัญ ระบบทีมที่สอดคล้องก็จำเป็น

2. พื้นที่การเล่นของผู้รักษาประตู

เรื่องของพื้นที่การเล่นก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่สำคัญ และเกี่ยวข้องกับระบบการเล่นของทีมที่เน้นการเซ็ตบอลจากแผงหลังพอสมควร ให้คิดง่ายๆว่า ถ้าเรามีผู้รักษาประตูที่ไม่ขยับจากตำแหน่งเลย และยืนรอบอลอยู่หน้าปากประตูอย่างเดียว ถ้าเซ็นเตอร์แบ็ค หรือ แผงหลังเราทั้ง 4 คน ถูกนักเตะคู่ต่อสู้บีบเข้ามา 4 คน กองหลังของเราทุกคนจะเล่นยากทันทีเพราะถูกบีบเพรสซิ่งเข้ามาแบบ 1-1 และอาจจะโดนตัดบอลได้

สิ่งที่จะช่วยเหลือกองหลังได้ คือการยืนตำแหน่งและการเล่นของผู้รักษาประตู ที่ถ้าหากมีอิสระในการ "ยืนตำแหน่ง" ที่ไม่จำกัดแค่หน้าเส้นประตูอย่างเดียว มันจะช่วยเรื่องการแก้เพรสจากแผงหลังได้เยอะมาก

ทำไมพื้นที่การเล่นของผู้รักษาประตูถึงสำคัญขนาดนั้น? เป็นเพราะว่า ถ้าเพื่อนถูกเพรส หาก GK ของทีมสามารถออกมานอกประตู และขยับไปช่วยรับบอลได้ ทีมจะสามารถรักษาการครองบอลไว้ได้อย่างปลอดภัย เพื่อนกองหลังในทีมก็จะเล่นง่ายด้วย ซึ่งก็จะไม่เกิดสถานการณ์ที่ตัวผู้เล่นคู่แข่งจะเหนือกว่าเราได้เลย หากว่า GK ของทีมเป็นเหมือนกองหลังอีกคนหนึ่งที่สามารถเล่นกับบอลได้

ยกตัวอย่างต่อเนื่องจากเมื่อกี๊ หากว่ามีคู่แข่ง 4 คน บีบใส่แผงหลังเรา 4 คนแบบตัวต่อตัวทั้งหมด ถ้า GK สามารถออกไปรับบอล จ่ายบอลกับเพื่อนได้ สถานการณ์ในเรื่องของ "จำนวนผู้เล่น" ในพื้นที่แดนหลังของทีม จะชนะกลายเป็น "5 ต่อ 4" ทันที ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อให้เล่น High Pressing ให้ตายยังไงก็เอาชนะทางด้านจำนวนไม่ได้แน่นอน หากมีผู้รักษาประตูสามารถเล่นเป็นกองหลังพิเศษได้อีกหนึ่งคน

ดังนั้น ทั้งความสามารถในการเล่นบอลด้วยเท้า ในข้อ1. ของบทความนี้ก็สำคัญ รวมถึงพื้นที่การเล่นของโกลคนนั้นๆ ก็จะช่วยในเรื่องการขยับตำแหน่งสร้างความได้เปรียบด้วยอีกต่อหนึ่ง

เปรียบเทียบพื้นที่เล่นของเดเคอา กับโกลคนอื่นๆแบบเห็นชัดได้ดังนี้

การสัมผัสบอลที่เป็นโอเพ่นเพลย์ ของดาวิด เดเคอา จากทั้งหมด 100% จะเห็นชัดเจน่า ส่วนใหญ่ราวๆ80%ของการเล่น น้าเดสัมผัสบอลอยู่ในกรอบเขตโทษของตัวเองล้วนๆ ซึ่งตรงนี้จะทำให้เพื่อนรอบๆ (แผงหลัง) มีตัวช่วยออกบอลจากด้านหลังที่น้อยลง เวลาโดนคู่แข่งเพรส เพราะเดเคอาแทบไม่ออกมาจากหน้าประตูเลย

เปรียบเทียบกับของ ดาวิด ราย่า ที่ได้สัมผัสบอลในจังหวะโอเพ่นเพลย์ในพื้นที่อื่นๆในอัตราที่เยอะกว่าเดเคอาพอสมควร โดยสัมผัสบอลหน้าปากประตูราวๆ 66% เท่านั้น นอกนั้นคือแอเรียอื่น และขึ้นมาเล่นนอกกรอบได้ด้วยตามภาพข้างล่างนี้

คนถัดมายิ่งหนัก รายนี้ถือว่าสุดโต่งอย่างที่แฟนบอลรู้กัน ออกมายิ่งกว่านอยเออร์อีก นั่นก็คืออังเดร โอนาน่านี่แหละ ที่บางทีลากบอลขึ้นมาจ่ายบอลให้เพื่อนเองถึงเส้นกลางสนาม แล้วดันจ่ายแม่นซะด้วย

การเล่นลักษณะนี้มันก็มีข้อดีข้อเสียอยู่ ถ้าพลาดขึ้นมาทีก็ถึงกับเสียประตูได้เลย แต่ข้อดีของมันก็เหมือนกับเป็นการเล่นพาวเวอร์เพลย์นั่นแหละ ที่ทำให้ตัวผู้เล่น outfield มากกว่าคู่แข่งหนึ่งตัว แล้วพี่แกก็ดันจ่ายแม่นซะอีก ถือเป็นโกลตัวพิเศษคนหนึ่งที่ไม่เหมือนใครจริงๆ

ดูแอเรียการเล่นจากภาพข้างล่างนี้ของโอนาน่าตอนเล่นฟุตบอลโลกแล้วก็อึ้งพอสมควร

จริงๆแล้วเราอาจจะไม่ได้จำเป็นต้องอยากได้โกลที่ออกมานอกกรอบไกลขนาดโอนาน่าก็ได้ แบบนั้นก็มีความเสี่ยง และอันตรายอยู่สักนิดหนึ่ง แต่พอยท์หลักๆของสิ่งที่เราอยากนำเสนอในหัวข้อที่สองนี้ก็คือ ผู้รักษาประตูควรที่จะมีพื้นที่การเล่นที่ยืดหยุ่น ออกมาเล่นนอกกรอบเขตโทษได้ เพื่อเพิ่มปริมาณผู้เล่นที่ช่วยในการเซ็ตบอล ครองบอลจากแดนหลัง

หากผู้รักษาประตูทำได้ การเล่น build-up จากแผงหลังจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นอีกเยอะ ทั้งความแม่นยำในการออกบอล และ "ออฟชั่นในการแก้เพรส" ที่จะเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน

จนคู่แข่งไล่ไม่จน

3. อัตราการเซฟ และมิติการเล่นอื่นๆ

จากภาพข้างบนนี้ สถิติวัดจากผู้รักษาประตูของท็อป 5 ลีกยุโรปที่ลงเล่นเกิน 4500 นาที จะเห็นว่าค่าการเล่นของเดเคอาก็อยู่ในระดับกลางๆ ไม่ได้โดดเด่นมากมาย มีสถิติที่ดีคือเรื่องของคลีนชีท ที่อัตราสูงมากจนได้ถุงมือทองคำอย่างที่เห็น

แต่อัตราการเซฟ และเปอร์เซ็นต์การเซฟของเดเคอาก็อยู่ที่ 71.7% อยู่ในแรงค์ตำแหน่งเปอร์เซ็นไทล์ที่ 47 ซึ่งก็อยู่ราวๆค่าเฉลี่ยทั่วไปเท่านั้นเอง ส่วนการเล่นที่ด้อยมากๆคือเรื่องของปริมาณการสัมผัสบอล การเตะ goal kicks ออกมา (อย่างที่ทราบกันจากข้อ 1.) รวมถึง actions ต่างๆนอกกรอบเขตโทษ รวมถึงการตัดลูกครอส เดเคอาอยู่ในเรทที่ต่ำเมื่อเปรียบเทียบกับผู้รักษาประตูด้วยกัน

ข้อมูลในภาพนี้เป็นปริมาณการเซฟ เมื่อเทียบกับค่า xG ของลูกยิงที่ on target เดเคอามี xG on target อยู่ที่ 41.5 แต่เสียประตูไปทั้งหมด 42 ลูก เท่ากับว่าการป้องกันประตูเมื่อคิดจาก xG ดังกล่าว เดเคอาติดลบอยู่ที่ -0.5 พูดง่ายๆว่า โอกาสที่จะถูกทำประตูจากลูกยิงตรงกรอบทั้งหมด 41.5 ประตู เขาเสียประตูมากกว่านั้นเสียอีก

เมื่อเทียบกับราย่า xG on target อยู่ที่ 48.8 แต่เสียประตูจากจุดนี้ไปแค่ 43 ป้องกันเอาไว้ได้ +5.8 ส่วนของคอสต้า xG on target 25.5 เสียประตูไป 19 การป้องกันประตูได้อยู่ที่ +6.5 ซึ่งคุณภาพตรงนี้ทำให้เขาอยู่ในอันดับที่ 24 จากผู้รักษาประตูทั้งหมดของลีกระดับท็อปของยุโรปในปี 2022/23

พร้อมทั้งการเซฟจุดโทษไป 3 จาก 4 ครั้งที่เขาเจอใน UCL ทำให้ชื่อเสียงของคอสต้าก็ค่อยๆยกระดับตามสถิติเหล่านี้

มีสถิติออกมาอีกว่า ดาวิด เดเคอา จ่ายบอลทั้งหมด 735 ครั้งในแดนฝั่งของตัวเอง ซึ่งในจำนวนนั้น มี 12% ที่จ่ายบอลแล้วไม่สำเร็จ ฟังดูอาจจะดูน้อย แต่ค่าเฉลี่ยของพรีเมียร์ลีกคือ โกลในEPL เฉลี่ยแล้วจ่ายบอลในแดนตัวเองพลาด 11% พูดง่ายๆว่าน้าเดตกmeanนั่นเอง ซึ่งผู้รักษาประตูที่จ่ายในแดนตัวเองแล้วพลาดน้อยที่สุด คือ Bernd Leno (4.8%) และ  Alisson (5.8%) ที่มีสถิติความแม่นยำดีที่สุด