อาร์เซน่อล แถลงยืนยันเมื่อวันเสาร์ที่ 9 กันยายนที่ผ่านมาว่าได้ตกลงยกเลิกสัญญาที่เหลือ 1 ปีของ นิโกล่าส์ เปเป้ ด้วยความยินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่ายโดยมีผลในทันที

เปเป้ ไม่อยู่ในแผนการทำทีมของ มิเกล อาร์เตต้า มาตั้งแต่ฤดูกาลก่อนที่ถูกปล่อยให้ นีซ ในลีก เอิง ยืมใช้งาน เช่นเดียวกับฤดูกาลนี้ที่ไม่มีส่วนร่วมใดๆ 

อาร์เซน่อล พยายามหาทางออกและรับฟังทุกข้อเสนอที่เข้ามาเพื่อให้ปีกทีมชาติไอวอรี่ โคสต์ ได้มีโอกาสเริ่มต้นใหม่และได้ลงสนามอย่างสม่ำเสมอ

ข้อเสนอส่วนใหญ่มาจากสโมสรในซาอุดิอาระเบีย และตุรกี ขณะที่ทีมจากยุโรปด้วยกันไม่ได้มีความสนใจจริงจังมากนัก 

ตัวของ เปเป้ ต้องการย้ายไปเล่นในลีกตุรกี และสามารถตกลงสัญญาส่วนตัวกับ แทร็บซอนสปอร์ ได้ไม่มีปัญหา เหลือเพียงการเจรจาระหว่างสองสโมสร

ท้ายที่สุดลงเอยด้วยการที่ อาร์เซน่อล ยอมยกเลิกสัญญาที่เหลือเพื่อเปิดทางให้ เปเป้ ได้ย้ายทีมอย่างอิสระไม่มีค่าตัว 

ทีมปืนใหญ่ต้องการค่าตัวแข้งวัย 28 ปี ไม่ต่างจากหลายสโมสรที่ปล่อยนักเตะออกจากทีม แต่ถ้วยสถานการณ์ปัจจุบันทำให้ไม่สามารถเรียกร้องได้มากนัก

เปเป้ ไม่อยู่ในฟอร์มการเล่นที่ทำให้หลายทีมต้องรุมแย่งตัว และไม่มีข้อเสนออย่างเป็นทางการจากสโมสรใดๆ ในยุโรปจนกระทั่งตลาดซัมเมอร์ปิดตัวลง 

วิธีการทำทีมของ อาร์เตต้า ก็ไม่ได้ช่วยให้มูลค่าของ เปเป้ เพิ่มขึ้นแต่อย่างใด ปีกวัย 28 ปีเหมือนกับอีกหลายคนก่อนหน้านี้ที่หากไม่อยู่ในแผนการทำทีมก็จะถูกตัดไปเลยไม่ว่าจะเป็น เมซุต โอซิล, ปิแอร์-เอเมอริค โอบาเมย็อง, มัตเตโอ เก็นดูซี่ ฯลฯ

อาร์เตต้า ในฐานะกุนซือมีสิทธิ์เต็มที่ในการตัดสินใจ และที่ผ่านมาก็พิสูจน์แล้วว่าการตัดสินใจส่วนใหญ่ถูกต้องซึ่งยืนยันได้จากผลงานในสนามของทีมที่ดีขึ้นต่อเนื่องใน 2-3 ปีที่ผ่านมา

ส่วนในเชิงธุรกิจก็แน่นอนว่าดีลของ นิโกล่าส์ เปเป้ ขาดทุนอย่างมหาศาล

อาร์เซน่อล เคยทุ่มเงินเป็นสถิติสโมสร 72 ล้านปอนด์ตอนดึงตัว เปเป้ มาจาก ลีลล์ ในปี 2019 ก่อนเป็นดีลของ เดแคลน ไรซ์ ทำสถิติแพงสุดขึ้นใหม่ในซัมเมอร์ล่าสุด

ในฤดูกาลแรกของ เปเป้ กับ อาร์เซน่อล เริ่มต้นทำงานกับ อูไน เอเมรี่ ก่อนที่ เอเมรี่ จะถูกปลดออกจากตำแหน่งในไม่กี่เดือน และเป็น มิเกล อาร์เตต้า ถูกดึงมาทำหน้าที่แทนช่วงปลายปี 

เปเป้ ได้ลงเล่นทั้งหมด 42 นัดในฤดูกาลแรก ยิงได้ 8 ประตูกับอีก 10 แอสซิสต์ และมีส่วนสำคัญพาทีมคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ มาครองในยุคที่โควิดระบาดหนักและต้องเล่นไร้แฟนบอลในสนาม 

ฤดูกาลต่อมา ปีกจอมลากเลื้อยยิงได้มากกว่าเดิมเพิ่มเป็น 16 ประตูจากทุกรายการ เป็นรองเพียง อเล็กซองด์ ลากาแซตต์ (17 ประตู) และมากกว่า ปิแอร์-เอเมอริค โอบาเมย็อง (15 ประตู)

ทว่าบทบาทในทีมเริ่มน้อยลงในฤดูกาล 2021/22 ที่เขาได้เป็นตัวจริงในลีก 5 นัดจาก 8 นัดแรก และไม่ได้ออกสตาร์ทตัวจริงอีกเลยตลอดช่วงที่เหลือของฤดูกาล

ต้องยอมรับว่าการก้าวขึ้นมาเต็มตัวของ บูคาโย่ ซาก้า ในตำแหน่งเดียวกันส่งผลต่อโอกาสลงสนามของ เปเป้ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และด้วยผลงานยอดเยี่ยมเกินวัยของปีกรุ่นน้องชาวอังกฤษก็เป็นเรื่องยากที่จะ เปเป้ จะแย่งตำแหน่งคืนได้

ในฤดูกาลดังกล่าว อาร์เตต้า เริ่มทำ อาร์เซน่อล ได้เข้ารูปเข้ารอยตามที่ตั้งใจเอาไว้จนเกือบจบท็อปโฟร์หากไม่พลาดนิดเดียวในช่วงท้ายฤดูกาล

เปเป้ ยิงได้เพียงประตูเดียวในลีกที่ลงสำรองซัดประตูชัยในเกมชนะ วูล์ฟส์ 2-1 ตัวเลขลดลงอย่างมากเมื่อเทียบกับ 10 ประตูในฤดูกาลก่อนหน้า

พอเข้าสู่ฤดูกาล 2022/23 อาร์เตต้า ก็ตัดสินใจส่ง เปเป้ ไปให้ นีซ ยืมใช้งานซึ่งในช่วงแรกเจ้าตัวทำผลงานได้ค่อนข้างดีทีเดียว ทว่าโชคร้ายบาดเจ็บและไม่สามารถกลับมาเค้นฟอร์มได้อีกเลย ท้ายที่สุด นีซ ก็ส่งกลับคืน อาร์เซน่อล หลังสัญญายืมตัวสิ้นสุดลง ไม่มีการเจรจาซื้อขาดแต่อย่างใด

แม้หลายคนเอาใจช่วยอยากเห็น เปเป้ กลับมาเป็นส่วนหนึ่งของ อาร์เซน่อล อีกครั้งในฤดูกาลนี้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นเรื่องยากมากในการแย่งตำแหน่งตัวจริงในทีม

นอกจากนี้ ประสิทธิภาพในการเล่นของ เปเป้ ก็เป็นเครื่องหมายคำถามว่าจะทำได้ตามมาตรฐานของ อาร์เซน่อล ในปัจจุบันหรือไม่

นิโกล่าส์ เปเป้ มีพรสวรรค์และคุณภาพ เพียงแต่วิธีการเล่นดูจะเข้ากับระบบของ อาร์เตต้า ได้ยาก อีกทั้งยังขาดความคงเส้นคงวาซึ่งเป็นอีกสิ่งที่สำคัญมาก

ปัญหาที่เห็นได้ชัดสุดของ เปเป้ คือ "ความมั่นใจ" ที่ดูจะหดหายลงไปอย่างมากในช่วงหลังและนั่นส่งผลต่อฟอร์มการเล่นในสนาม 

จากนักเตะที่เคยกระชากลากเลื้อยหนีคู่แข่งเป็นว่าเล่นโดยเฉพาะสมัยเริ่มสร้างชื่อในฝรั่งเศส กลายเป็นโดนจิ้มโดนแซะจากเท้าง่ายดาย ไม่สามารถพาบอลไปไกลเกิน 2-3 ก้าว

เขาถูกคู่แข่งจับทางได้ไม่ยาก และเสียบอลบ่อยครั้งในเวลาโดนเพรสซิ่ง นั่นทำให้ทีมต้องกลายเป็นฝ่ายตั้งรับทั้งที่ครองเกมรุกอยู่ดีๆ

เปเป้ ตัดสินใจไม่เด็ดขาดในจังหวะชี้เป็นชี้ตาย แค่เพียงเสี้ยววินาทีที่ลังเลก็ทำให้ทีมเสียโอกาสไปแล้วซึ่งในหลายครั้งก็สามารถชี้ขาดผลการแข่งขันได้เลย 

ยิ่งเมื่อเทียบกับผลงานของ บูคาโย่ ซาก้า หรือกระทั่งตัวรุกอีกหลายคน เปเป้ ก็ยิ่งเป็นรอง และมีจุดน่ากังวลเต็มไปหมด 

ท้ายที่สุดจึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดที่จะไม่ได้เป็นตัวเลือกของ อาร์เตต้า  

เริ่มต้นใหม่กับ แทร็บซอนสปอร์ ในตุรกี

ทางออกที่ดีที่สุดคือการปล่อยตัวออกจากทีม และการที่สุดท้ายแล้วลงเอยด้วยการต้องยกเลิกสัญญาก็เป็นสิ่งที่ อาร์เซน่อล จำเป็นต้องยอมกัดฟันทำเพื่อให้ทุกฝ่ายเดินหน้าต่อไปได้ 

การยกเลิกสัญญาไม่ควรเกิดขึ้นกับนักเตะคนใด มันคือตำหนิที่ไม่สวยงามในเส้นทางอาชีพนักฟุตบอล แต่ อาร์เซน่อล กับ นิโกล่าส์ เปเป้ ก็ตกลงร่วมกันว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วในตอนนี้ 

เปเป้ จะได้เริ่มต้นใหม่ในอาชีพกับ แทร็บซอนสปอร์ ซึ่งในวัย 28 ปีก็น่าจะเล่นได้อีก 4-5 ปี ยังมีโอกาสได้กลับมามีอาชีพที่ดีอีกครั้ง หรืออย่างน้อยน่าจะได้ลงเล่นมากกว่าทนยื้ออยู่กับ อาร์เซน่อล ต่อไป

ขณะที่ อาร์เซน่อล ก็สามารถจบเรื่องราวคาราคาซังนี้ลงได้โดยที่ มิเกล อาร์เตต้า ได้กลุ่มผู้เล่นที่ตัวเองต้องการใช้งานชัดเจนมากขึ้น ไม่ต้องทิ้งใครไว้เบื้องหลังอีก

ทุกคนเห็นใจ นิโกล่าส์ เปเป้ ที่ไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่ควรจะเป็นกับ อาร์เซน่อล ซึ่งเอาเข้าจริงแล้วมันไม่ใช่ความผิดของเขาทั้งหมด

เปเป้ ไม่ได้เป็นคนตั้งราคาตัวเองจนกลายเป็นสถิติสโมสร ทว่าขั้นตอนซื้อขายบางอย่างที่คนนอกอาจไม่รู้ทำให้ค่าตัวพุ่งสูงเกินจริง และมันกลายเป็นความความคาดหวัง ความกดดันที่ตัวนักเตะต้องแบกรับ

ช่วงเวลาของ เปเป้ กับ อาร์เซน่อล อาจไม่ประจวบเหมาะพอดีซึ่งกันและกัน เช่นเดียวกับการทำงานร่วมกับ มิเกล อาร์เตต้า ที่ไม่ใช่ส่วนผสมอันลงตัวในตอนนี้ 

"จังหวะชีวิต" เป็นอีกปัจจัยสำคัญมากในอาชีพนักฟุตบอล หรือแม้กระทั่งในชีวิตจริงของคนเรา 

มันไม่ได้หมายความว่า เปเป้ ไม่เก่ง หรือ อาร์เตต้า ไม่มีฝีมือ แต่บางครั้งนักฟุตบอลหนึ่งคนก็อาจเหมาะกับโค้ชอีกคนมากกว่า ไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูก 

สำหรับ อาร์เซน่อล ดีลของ นิโกล่าส์ เปเป้ ควรเป็นบทเรียนที่สโมสรต้องทบทวนในทุกข้อผิดพลาดเพื่อไม่ให้เกิดขึ้นอีกในอนาคต

การขาดทุนระดับ 72 ล้านปอนด์ไม่ควรเกิดขึ้นอีก มันเป็นเม็ดเงินที่มหาศาลอย่างมาก และที่ประเมินความเสียหายเป็นตัวเงินไม่ได้คือ อาชีพค้าแข้งของนักฟุตบอลหนึ่งคนที่สูญเสียช่วงเวลาดีๆ ไปอย่างน่าเสียดาย