แต่หากดูจาก “ทรงบอล” เกมนัดเจอ คูเวต แล้ว บอกได้คำเดียวว่า “ยาก” ที่จะเซอรไพรส์ผ่านไปถึงรอบก่อนรองชนะเลิศ

ทัพช้างศึก มีโอกาสจะจบเป็นอันดับ 2 ของกลุ่ม ในเกมล่าสุดหากไม่พลาดถูกไล่ตีเสมอ 1-1 ในช่วงท้ายเกม เมื่อจบด้วยสกอร์นี้ ทำให้ บาห์เรน ที่แพ้ เกาหลีใต้ 0-3 คว้าอันดับ 2 ด้วยประตูได้เสียที่ดีกว่า ไทย

หากเราจบอันดับ 2 จะเข้าไปพบกับ เกาหลีเหนือ

แต่เมื่อทำได้เพียงเสมอ ทำให้เราเป็นอันดับ 3 ที่ดีที่สุด และต้องไปพบกับอันดับ 1 ของกลุ่มบี นั่นคือ อิหร่าน !!!

ประเด็นมีอยู่ว่าในสังคมฟุตบอลไทย ที่ผู้เขียนติดตาม มีการตั้งคำถามว่า ระหว่างการเจอกับ เกาหลีเหนือ กับ อิหร่าน อันไหนคือ “งานง่าย” กว่ากัน

แฟนบอลกลุ่มหนึ่งมองว่า เกาหลีหนือ อาจเป็นงานที่ง่ายกว่า ทั้งกระดูกฟุตบอล สรีระ แม้รังวัดทีมชาติไทยจะดูเป็นรอง แต่ก็ไม่ถึงกับ “ห่างชั้น” กันมากเกินไป มีโอกาสที่จะหลุดไปไกลถึงรอบ 8 ทีมสุดท้าย มากกว่าเจอกับยักษ์ใหญ่เปอร์เซีย พร้อมวิจารณ์ฟอร์มการเล่นของ ทีมชาติไทย ในช่วงท้ายว่า “เล่นเหมือนรอโดน” และเกือบไม่รอด

อย่างไรก็ตาม แฟนบอลอีกกลุ่มกลับมองว่า การเจอ อิหร่าน เป็นงานที่ “ง่ายกว่า” พบ เกาหลีเหนือ

แฟนบอลกลุ่มหลังให้เหตุผลว่า ทัพโสมแดง เป็นบอลวิ่งสู้ฟัด บี้ไม่มีหมด เน้นพละกำลังเป็นหลัก ความฟิตเหนือกว่าเยอะ ซึ่งอาจเป็นเรื่องลำบากสำหรับทีมชาติไทย ภายใต้การคุมทีมของ อิสสระ ศรีทะโร ที่เล่นบอลบนพื้นเป็นหลัก และเมื่อเจอกดดัน เด็กชุดนี้ที่ประสบการณ์น้อยอยู่แล้ว จะออกลูกลนและอาจทำเสียกันเองง่าย

ต่างจาก อิหร่าน ที่แม้จะแข็งแกร่ง สรีระ เป็นต่อกว่า แต่อย่างน้อยสไตล์ฟุตบอลพวกเขา ยังเปิดพื้นที่ให้เราได้สามารถตั้งเกม เซ็ตบอล หายใจหายคอ ลุ้นประตูได้บ้าง

แฟนบอลกลุ่มหลัง ยังหยิบยกเหตุผลอีกข้อมาย้ำว่า ทีมชาติไทย เวลาเจอกับชาติจากตะวันออกกลาง ดูเหมือนจะต่อกรพอหืออือได้มากกว่าเจอ เกาหลีใต้-เหนือ หรือ ญี่ปุ่น

นอกจากนี้ยังมีการ “มองไกล” ไปถึงขั้นที่ว่า หากทำเซอร์ไพรส์ล้ม อิหร่าน ได้ ด่านต่อไปของช้างศึกจะเป็นงานที่ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรง เพราะสายที่ไทยจะเข้าไปพบกับผู้ชนะระหว่าง ปาเลสไตน์ / กาตาร์ หรือไม่ก็ ฮ่องกง ซึ่งเมื่อเทียบกับ การเข้าเป็นอันดับ 2 แม้จะผ่าน เกาหลีเหนือ มาได้ แต่ก็จะต้องไปชนกับ ญี่ปุ่น ในรอบ 8 ทีมสุดท้ายอยู่ดี

เอาเข้าจริงก็แอบ “ยิ้มแห้งในใจ” ระหว่างอ่าน แต่นั่นคือความคิดเห็น และทุกคนมีสิทธิ์ตั้งเป้าหมาย และหวังเล็ก ๆ ว่ามันจะเกิดขึ้น แม้อาจริบหรี่ก็ตาม

หากถามในมุมผู้เขียน ชั่วโมงนี้ไม่ว่าเจอใครก็อ้วกทั้งหมด

กระแทกแป้นพิมพ์ในแบบคนเชียร์ฟุตบอลไทย มองโลกความเป็นจริง ผู้เขียนคิดว่าเรายังไม่ดีพอจะผ่านไปถึงรอบก่อนรองชนะเลิศได้

หากเล่นเหมือนเกมเสมอ คูเวต !!!

อย่างที่รู้กัน เรื่องแรกคือทัวร์นาเมนต์นี้เราไม่มีความพร้อมในหลายเรื่อง ทั้งขนาดทีม รวมไปถึงศักยภาพผู้เล่น ที่ไม่ได้ทีมที่ดีสุดมาเล่น

ไม่นับรวมที่เห็นจากเกมพบ คูเวต วันนี้ หรือจาก 3 เกมที่ผ่านมา ทีมชาติไทย ชุดนี้มีปัญหาในเรื่องการสร้างโอกาส และจังหวะจบสกอร์พื้นที่สุดท้ายตลอด

2 ประตูที่เราทำได้ในทัวร์นาเมนต์นี้ มาจากลูกยิงไกล และจังหวะ “กึ่งยิงกึ่งผ่าน” จากนอกกรอบเขตโทษเป็นประตู

จริงอยู่ ทีมชุดนี้มีการเซ็ตเกม เคาะบอลได้ดี แก้เพรสซิ่งสวย ๆ ให้เห็น แต่สุดท้ายแล้วเกมลูกหนังวัดกันที่ “ผลลัพธ์” แข่งกันที่จำนวนประตู

เกมพบ คูเวต เรามีโอกาสสวย ๆ หลายครั้งที่จะจบประตูที่ 2 ตอกฝาโลง หลังคู่แข่งก็เปิดเกมแลกเพื่อเอาประตูคืน แต่เป็นไทยเองที่ทำไม่ได้ เคาะไปมา เล่นมากจังหวะประหนึ่ง “ฟุตบอลนางงาม” สุดท้ายถูกคู่แข่งตามมาเก็บ ไม่ก็สกัดทัน

ตรงข้ามกันกับ คูเวต ฟุตบอลเขาไม่มีอะไรซับซ้อนเลย แนวรับพาบอลขึ้นมาโยนเข้าไปในเขตโทษ เล่นบอลให้น้อยจังหวะไว้ หาจังหวะสวย ๆ จบสกอร์ จนเขามาได้ประตูตีเสมอ

สิ่งเหล่านี้คือ “การบ้าน” ที่โค้ชหระต้องแก้ให้ได้ในอีก 1-2 วันจากนี้ ยิ่งเจอกับทีมที่แข็งกว่าอย่าง อิหร่าน ในรอบหน้า ไทย ไม่มีโอกาสรำหรือเต้นฟุตเวิร์กเหมือนเจอ คูเวต แน่นอน ต้องมีหมัดฮุกไว หรือ หมัดน็อกบ้าง

ฟุตบอลไม่ใช่ยิมนาสติกลีลา ที่คิดคะแนนจากท่วงท่าและความสวยงาม

หากยังแก้ปัญหาตรงนี้ไม่ได้ก็ไปต่อยาก