อยากรู้ว่าบรรดาผู้บริหาร ที่มีส่วนร่วมในการ “ตัดสินใจ” ไม่เอาผู้เล่นชุดที่ดีสุดไป จะนั่งหล่อ ๆ สวย ๆ ทำหน้าแบบไหนกับผลการแข่งขันเกมนี้
หากนิ่งเงียบปล่อยให้ข่าวค่อย ๆ ซาไป อาจจะดีกว่าการออกกล้องน้ำตาคลอ เพราะมุกนี้เห็นบ่อยแล้ว
หรือถ้าจะมานั่งแถลงข่าวแก้ตัว หาทางออกให้ฟุตบอลไทยก็ควรพอเถอะ ประเทศห่านี้มีแต่ผู้ใหญ่เก่งแต่เรื่อง “ถอดบทเรียน”
ถามว่าเกมแพ้ จอร์เจีย ใครสมควรออกมารับผิดชอบ คำตอบคือแม่งทั้งหมดนั่นแหละ “มัดรวม” กันมาเลย
สมาคมฟุตบอลฯ ก็ “ปล่อยจอย” ทำตัวเป็นเสือกระดาษ ไม่อายอะไรอีกแล้ว โอนสิทธิขาดในการจัดการทีมชาติไทยชุดใหญ่ให้กับเหล่าผู้บริหารบิ๊กทีม ที่อยากจะเอาช้างศึกไปต้มยำทำแกงแบบไหน ก็ยักไหล่ไม่สน
พล.ต.อ.สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง เหมือนอยู่ในตำแหน่งไปแค่รอหมดวาระต้นปีหน้า
ขณะที่บรรดาเหล่าผู้บริหาร เมื่อมีอำนาจก็จัดเต็ม ไม่คิดเรียงลำดับความสำคัญเลย #เซฟไทยลีก แล้วช่วยกรุณา #เซฟทีมชาติไทย บ้าง
บริษัทไทยลีก เองก็มีส่วนร่วมในการรับผิดชอบครั้งนี้ด้วย ทั้งที่ปฏิทินอุ่นเครื่องออกมาตั้งแต่ต้นปี รู้ว่าทีมชาติมีโปรแกรมเจอใคร ควรเลื่อนหรือไม่ แต่กลับไม่ทำการบ้าน หรือขยับโปรแกรมลีกบางเกมเพื่อหลีกทางให้ “ฟีฟ่าเดย์”
ถึงตรงนี้น่าสงสัยว่า กลุ่มคนที่กล่าวพวกเขาได้ “คุยกัน” บ้างหรือไม่ ?
ที่สำคัญคือ มาโน โพลกิง เฮดโค้ชทีมชาติ ที่ซึมซับวัฒนธรรมไทยอย่างการ “อยู่เป็น” ไปเป็นที่เรียบร้อย ไม่หือ ไม่อือ ถูกครับพี่ดีครับผม เหมาะสมครับนาย ผู้มีอำนาจไม่อยากปล่อยนักเตะคนไหนมาให้ก็ยอม ไม่ค้าน ไม่ต่อต้าน ไม่ดื้อ
เข้าใจแหละว่าในมุม มาโน ตะโกนโวยวายอะไรไม่ได้มาก กับสถานะที่เป็นอยู่ เพราะอาจถูกสอยร่วงจากเก้าอี้ได้ทุกเมื่อ แต่การที่ต้อง “ยอม” อะไรแบบนี้ ก็ทำให้ตัวเขาเองแทบไม่หลงเหลือศักดิ์ศรีอะไรแล้ว
การที่พวกคุณเป็น “คนฟุตบอล” ย่อมรู้อยู่แก่ใจสิ ทีมชาติไทยต่อให้เอาชุดฟูลทีมไป ก็อยากที่จะบุกไปชนะ จอร์เจีย แต่คุณกลับทำสิ่งที่มันแย่กว่าด้วยการเอาทีมชุด บี ซี ไปเล่นกับเขา ในขณะที่คู่ต่อสู้จัดเต็ม
นอกจากไม่ให้เกียรติ จอร์เจีย แล้ว ยังไม่ให้เกียรติทีมชาติตัวเองด้วย
