สำหรับ นิค โป๊ป ผู้รักษาประตูฝีมือดี นอกจากเป็นนายทวารที่เก็บคลีนชีทได้มากสุดในพรีเมียร์ลีก ที่จำนวน 12 เกมแล้ว เขายังเป็นส่วนสำคัญ ในการช่วยพลพรรค “สาลิกาดง” เป็นทีมที่เสียประตูน้อยสุดในลีกสูงสุด ที่จำนวน 19 ลูกอีกด้วย
กระนั้น การก้าวมายืนตรงจุดนี้ของนายด่านวัย 30 ปี ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย โดยต้องผ่านแบบทดสอบมาอย่างมากมาย โดยเฉพาะการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในลีกระดับรากหญ้า ก่อนจะไขว่คว้าโอกาสมาครองได้เป็นผลสำเร็จ
"ผมเคยเป็นแค่เด็กส่งนม"
ย้อนกลับไป ในวัยเด็กของ นิค โป๊ป เขาคือแฟนบอลพันธุ์แท้ พร้อมกับถือตั๋วปีของสโมสรอิปสวิช ทาวน์ กระทั่งมีโอกาสเข้าร่วมทีมเยาวชนของ "ม้าขาว" ในตำแหน่งของผู้รักษาประตู
จากจุดเริ่มต้น ถือเป็นการเดินรอยตามฮีโร่ในดวงใจของตัวเองอย่าง "ริชาร์ด ไรท์" อดีตนายทวารทีมชาติอังกฤษ ที่ลงเฝ้าเสาให้กับสโมสรที่เขาเชียร์ ระหว่างปี 1995-2001
อย่างไรก็ตาม ในวัย 16 ปี ความฝันของโป๊ป กับทีมรักต้องถึงทางตัน เมื่อถูกปล่อยออกจากอะคาเดมี่ ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ชีวิต จากผืนหญ้า "พอร์ทแมน โร้ด" ต้องมาไล่ล่าหาความฝันตามข้างถนนแทน
"เมื่อทีมที่ผมติดตามเชียร์อย่างอิปสวิช ทาวน์ เดินมาบอกว่า ผมดีไม่พอ กับการเป็นเด็กอายุ 16 ปี มันจึงเป็นความผิดหวังครั้งใหญ่ในชีวิตเลยล่ะ" โป๊ป เริ่มเล่า
"ผมคงไม่ดีพอจริงๆ ผมเห็นด้วยกับสโมสรที่ไม่ยื่นสัญญาต่อให้ มันเป็นธรรมแล้ว และผมไม่มีอะไรต้องเสียใจ"
หลังจากนั้น ชีวิตของโป๊ป อยู่ห่างจากฟุตบอลไปพอสมควร เขาตัดสินใจศึกษาเล่าเรียนต่อในด้านบริหารธุรกิจ และวิทยาศาสตร์การกีฬา กระนั้น ความฝันด้านการเป็นนักฟุตบอลยังไม่จางหายไป และกลับมาเริ่มต้นใหม่ในระดับนอกลีก
"ผมเล่นฟุตบอล พร้อมกับทำอาชีพเสริมไปด้วย" เขาย้อนความทรงจำ "ผมทำงานเป็นเด็กส่งนม โดยต้องเข้างานตอนช่วงเวลาตี 4”
“แน่นอนว่า เงินตอบแทนมันช่างน้อยเหลือเกิน แต่อาชีพดังกล่าว ทำให้ผมมีเวลาไปเล่นฟุตบอลนอกลีกเกินกว่า 150 เกม ในช่วงเวลากว่า 3 ปี มันทำให้ผมเติบโตในฐานะผู้เล่น และการเป็นลูกผู้ชาย"
“ในลีกต่ำสุดที่ผมลงเล่นคือศึกไรแมน พรีเมียร์ลีก กับสโมสรอย่าง บิวรี่ ทาวน์ และฮาร์โรว์ โบโร่ ผมต้องเล่นกับทีมสำรองก่อนด้วย ซึ่งอยู่ในระดับดิวิชั่น 11 !!”
“นอกจากนี้ ผมต้องเล่นในสนามที่ย่ำแย่มาก บางครั้งไม่มีแผนที่ไปด้วยซ้ำ ผมลงเล่นต่อหน้าแฟนบอลราว 10 คน และก็บรรดาสุนัข ผมพาทีมสำรองคว้าแชมป์ซัฟโฟล์ค ซีเนียร์ คัพ ด้วยนะ"
ขณะที่โป๊ป ลงเล่นเกมนอกลีกไปเรื่อยๆ โชคชะตาก็เริ่มหันมาเข้าข้างบ้าง เมื่อแมวมองของชาร์ลตัน แอธเลติก ทีมในระดับลีก วัน มาเห็นฟอร์มเข้า จึงชวนไปทดสอบฝีเท้า และรับเข้าทีมในที่สุด
ทว่าเขายังเจอแบบทดสอบสุดหินอีกครั้ง เมื่อไม่สามารถสอดแทรกสู่ทีมชุดใหญ่ได้ ส่งผลให้เขาถูกส่งให้กับหลายทีมสลับกันยืมตัว รวมแล้วเป็นจำนวน 8 ครั้ง !!
กระทั่งปี 2016 เขาถูกเบิร์นลี่ย์ คว้าตัวมาเฝ้าเสา พร้อมกับสามารถยึดตำแหน่งตัวจริงเป็นผลสำเร็จ
กาลเวลาผ่านไป จากเด็กที่เคยถูกทีมรักหมางเมิน, ลงไปเผชิญกับระดับนอกลีก และหาเลี้ยงชีพด้วยการส่งนม สู่ขุนพลทีมชาติอังกฤษ ชุดใหญ่ พร้อมกับเป็นผู้รักษาประตูที่ถูกนิวคาสเซิ่ล คว้าตัวมาเป็นมือ 1
